Waarom Nintendo de console wars heeft gewonnen

Daar sta je dan in de ravage. Bont en blauw, gescheurde kleren, batterijdrab druipt van je scherm. Een veldslag om je heen. Gebroken controllers, cd’s en meer. Je zoekt nog naar overlevenden en daar in de verte zie je eindelijk de winnaar: Nintendo.

Voor mij was 2006 wel het hoogtepunt van de beruchte console wars. Een tijd waarin sales, graphics en de hoeveelheid teraflops belangrijker waren dan het spelen van spellen zelf. Ook de tijd waarin ik als Nintendo-fan vaak niet heel serieus werd genomen (en misschien nog steeds niet ;)). Want ja, je speelde maar Nintendo, het is kiddy. De echte stoere tieners hadden een PlayStation 3 of Xbox 360 waar ze samen Killzone, Fifa of Halo op speelden. De Nintendo Wii die in dat jaar uitkwam, hielp het kiddy-imago ook niet. Ineens kwamen daar rare controllers die meer op een afstandsbediening leken dan een normale controller. Je moest ermee zwaaien en je ging tennissen of bowlen met Mii’s. Het werd voor velen uiteindelijk een unieke ervaring. Alleen, maar ook met vrienden of familie.

Zonder dvd naar de top

Het verhaal van de Nintendo Switch kennen we ondertussen wel. Het apparaat heeft momenteel meer dan 142 miljoen exemplaren verkocht en Nintendo verwacht in het fiscale jaar van 2025 totaal 13,5 miljoen exemplaren te verkopen. Dat zou betekenen dat het eind maart mogelijk in de buurt van de Nintendo DS komt die nog op 154 miljoen stuks staat. Kort daarboven staat de PlayStation 2 die ergens tussen de 155 en 160 miljoen exemplaren heeft verkocht. De verkoopcijfers van beide systemen zijn fantastisch, alleen is het duidelijk dat de PS2 toentertijd voornamelijk als goedkope dvd-speler is gehaald. Dat de Nintendo Switch dus zo in de buurt komt in het huidige economische landschap is best wel wonderbaarlijk te noemen. De kracht van Nintendo zit hem dan ook in deze uniekheid van de consoles en handhelds, waar de Nintendo Switch een gecombineerd succes van maakt.

Een veranderd gaming-landschap

In mijn artikel ‘De anomalie genaamd Nintendo’ haalde ik al aan dat Nintendo het qua sales zeer goed heeft met de Nintendo Switch. Het gaminglandschap is ook veel veranderd: Square Enix, Xbox en PlayStation leggen allemaal veel meer focus op multiplatform-releases. Dit jaar heeft Nintendo zowel Xbox als PlayStation op bezoek gehad in een Nintendo Direct-presentatie. Als ik in 2006 had gezegd dat Xbox- of PlayStation-games op een Nintendo-console zouden uitbrengen, was ik vierkant uitgelachen. Daarnaast zie je de rimpelingen die de Nintendo Switch heeft gemaakt op hardware vlak met als grote voorbeelden de Steam Deck en PlayStation Portable. Het is duidelijk dat hybride gaming de toekomst van gaming is. Het lijkt er zelfs op dat Xbox ook werkt aan een soort van hybride systeem in de volgende generatie.

Constante stroom aan games

Hoewel Nintendo recentelijk nog aangaf dat hun ontwikkeling ook langer gaat duren is het wel duidelijk dat het bij Nintendo een stuk beter gaat dan bij PlayStation of Xbox. De games van deze partijen zijn zeker niet slecht, alleen het duurt wel lang voordat de generatie bij de PS5 of de Xbox Series of beter gezegd GamePass echt van start gaat. Ik heb beide consoles thuis staan en de PS5 is meer een Elden Ring-machine geweest dan iets anders. Op de Series S heb ik wel een GamePass-game geprobeerd, maar van echte must-plays die mij pakten, zie ik er weinig. Na vier jaar lijkt Xbox eindelijk veel meer de zaken qua releases in orde te hebben. Of deze releases uiteindelijk meer Hi-Fi Rush of meer Redfall zijn is nog maar afwachten, maar het releaseschema van Xbox lijkt beter gevuld. Vanuit PlayStation zie je momenteel alleen Concord, Helldivers II en Astro Bot. Hoewel Concord uiteindelijk ondertussen offline is gehaald, is Astro Bot momenteel met een 94 op Metacritic de verrassing voor PlayStation en is het een echte Game of the Year-contender.

Nintendo daarentegen laat op het mogelijk laatste jaar van de Nintendo Switch een enorme stroom aan games zien van eigen studio’s met daarbij negen gloednieuwe games, vier nog in de latere helft van 2024.

1. The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom
2. Super Mario Party Jamboree
3. Mario & Luigi Brothership
4. Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club
5. Princess Peach Showtime!
6. Endless Ocean: Luminous
7. Nintendo World Championship NES Edition
8. Another Code: Recollection
9. Metroid Prime 4: Beyond
10. Pokémon Legends: Z-A
11. Paper Mario: Thousand-Year Door
12. Luigi’s Mansion 2 HD
13. Mario vs Donkey Kong
14. Donkey Kong Returns HD
15. Splatoon 3: Toren der Orde

Natuurlijk heeft Nintendo geluk gehad met het kunnen porten van kleinere games of remakes wat een mooie opvulling biedt, en voor sommigen zijn dit gewoon nieuwe games. Neem bijvoorbeeld mijn partner die nog nooit Luigi’s Mansion 2 HD of Paper Mario: The Thousand-Year Door heeft gespeeld. Voor haar waren deze titels gloednieuw en erg leuk om te spelen. Daartegenover hebben Playstation en Xbox het geluk dat ze veelal third-party support er bij krijgen, wat bij Nintendo-consoles wat gemixt is. Gelukkig is dat voor de Nintendo Switch niet zo en is third-party support ook enorm.

Het is overduidelijk dat mensen een Nintendo-systeem vaak halen voor de Nintendo IP’s. En dankzij de focus op één console is Nintendo’s software-output ook veel beter geworden in de afgelopen generatie.

Nintendo wint de console wars

Nintendo heeft het gaminglandschap verandert, vroegere concurrenten brengen nu games op de Nintendo Switch uit. Het hybride-model is een nieuwe standaard geworden en de constante stroom van nieuwe games heeft Nintendo op een prachtig punt gebracht. Nintendo heeft de console wars gewonnen.

Natuurlijk zijn de console wars een hyperbool, maar de afgelopen generatie en de meer recente Nintendo Directs laten zien hoe Nintendo als vreemde eend in de bijt zichzelf toch in een comfortabele positie heeft gebracht. Het wordt dan ook een zeer moeilijke opdracht voor Nintendo om deze trend voort te zetten met hun opvolger. Gaat het hun lukken?