Gift - Pompen of verzuipen

Wat ben je toch een bofkont! Je bent namelijk heerlijk op vakantie op een prachtig klassiek cruiseschip. Het doet allemaal een beetje denken aan de Titanic, maar dan zonder die ijsbe… ALARM! Het schip zinkt toch! Ik herhaal: het schip gaat ten onder! Kan jij je op tijd een weg door de kajuiten en gangen platformen om je hachje te redden?

Gift is een Metroidvania waarin je jouw hoofdpersonage door een half gezonken schip moet zien te loodsen. Hoe dit figuur heet of eruit ziet is onbekend, want hij heeft een grote antieke duikhelm als hoofdje. En toegegeven: als je je toch op een zinkend schip begeeft is dat misschien wel zo praktisch. Zo hier en daar lopen de gangen namelijk al vol met zeewater…

Innovatief platformen

In de setting van een zinkend schip zit gelijk ook de onderscheidende kracht van Gift. Verwacht zeker de gebruikelijke puzzels en obstakels waar je later (met een nieuwe vaardigheid) naar terug moet keren zoals we gewend zijn van Metroidvania’s, maar het scheepswrak in wording brengt ook een innovatieve twist op de formule. De verschillende ruimtes kunnen soms namelijk compleet kantelen (of moet ik ‘kapseizen’ zeggen?) waardoor beklimbare kisten en kettingen in andere posities terechtkomen. Ook stromen ruimtes soms vol bij de juiste kanteling, waardoor je ’te hoge’ platforms al duikend alsnog kunt bereiken. Zowel thematisch als vanuit gameplay-perspectief zit dit goed in elkaar, met uitzondering van de wall jumps die frustrerend on-intuïtief werken (lees: niet werken zoals bedoeld).

Tijdens je tocht naar de reddingsboten kom je gestrande medepassagiers tegen. Deze zijn gestileerd weergegeven. Zo ziet de belangrijke bankier er uit als een spaarvarken met hoge hoed, lopen loonslaven rond in stropdassen met beursnoteringen als gezicht, is hun baas een volgevreten sigaar in maatpak, zijn kunstenaars juist vormgegeven als lopende tubetjes verf en ziet het jonge echtpaar op huwelijksreis er uit als twee trouwringen.

Non-verbale verhalen

Tijdens de ontmoetingen met andere figuren spelen zich korte scènes af. Hierin wordt wel gesproken, maar Joost mag weten wat de personages precies zeggen tegen elkaar. Alle personages spreken namelijk onverstaanbaar Giftiaans. Toch wordt op non-verbale wijze duidelijk gemaakt wat er zich ongeveer afspeelt tussen meneer Duikhelm en de andere figuren. Langzaam maar zeker lijkt het er zelfs steeds meer op dat we melancholisch terugkijken op zijn eigen leven. Maar net als je denkt een overkoepelend verhaal te ontdekken, verandert je speelbare personage tot twee keer toe in een compleet nieuw figuur. Beiden wel weer met een duikhelm als hoofd, maar daar houden de overeenkomsten wel op. Gift probeert duidelijk een heel abstract en kunstzinnig verhaal over de levensloop van een mens op te voeren in de scènes. Jammer genoeg slaat het iets te ver door in het abstracte, want ik snapte uiteindelijk net zoveel van het diepere verhaal als van de vermeende diepere betekenis van moderne kunst.

Waar de details van het overkoepelende verhaal (te) vaag zijn, blijven de individuele scènes gelukkig goed in elkaar zitten. Goed genoeg om op eigen kracht een motivatie te zijn om door te spelen. Wat ook een bijzonder leuke verrassing is, is dat het volledige spel in het Nederlands beschikbaar is. Zowel de uitleg over de besturing als het album met (cryptische) hints over het achtergrondverhaal en de personages krijg je in het Nederlands voorgeschoteld (mits je Nintendo Switch op het Nederlands staat ingesteld). Nu heb je door de non-verbale aard van het spel eigenlijk helemaal geen taalkennis nodig om de aftiteling te bereiken, maar niet veel (buitenlandse) indiegames nemen de moeite om een Nederlandse vertaling te regelen. Dus als het wel zo is, is dat altijd het benoemen waard!

Conclusie

Zoals de meeste Metroidvania’s is Gift geen bijster lange game, maar het spel onderscheidt zich genoeg van zijn genre-genoten om wel langer te blijven hangen in je geheugen. De setting en gameplay-elementen sluiten niet alleen naadloos op elkaar aan, maar vullen elkaar ook aan. Dat de besturing niet altijd even lekker meewerkt en de storytelling hier en daar te pretentieus is kan je daarom voor lief nemen. Een fan van platformers/Metroidvania’s zal Gift zeker als een klein cadeautje zien.