Wario Ware: Move It! - Beweegt de verkeerde kant op

Wario en zijn vrienden zijn terug met een collectie van gekke minigames in WarioWare: Move It! Alhoewel, echt lang zijn ze niet weggeweest. Het vorige deel, Get it Together, probeerde in 2021 nog de franchise te vernieuwen, met gemixte resultaten. Voor deze nieuwe WarioWare gaan we terug naar het Nintendo Wii-tijdperk. Zoek dus je Joy-Con-polsbandjes bij elkaar, want dat wordt ouderwets wapperen met die controllers!

Het eerste wat opvalt aan WarioWare: Move it!, is dat de game niet eens opstart in handheldmodus. Je moet de Joy-Con-controllers loskoppelen en ze in je handen houden om de game te spelen. Deze nieuwe collectie microgames voelt daardoor als een directe opvolger van Wario Ware: Smooth Moves voor de Nintendo Wii. Net als in 2007, draait alles om de bewegingsbesturing.

Het verhaal sluit hier ook op aan. Wario en zijn vrienden reizen naar een tropisch eiland om te genieten van een vakantie. Maar al snel ontdekken ze de mysterieuze Form Stones, wat eigenlijk de Joy-Con-controllers zijn die jij in je handen houdt. Terwijl Wario’s vrienden in allerlei hilarische situaties terechtkomen, spreekt een eeuwenoude stem hen (en jou) toe. Om de Joy-Con-controllers vast te houden als een kip en allerlei gekke spelletjes te spelen, uiteraard.

Neuspeuteren met twee vuisten

De minigames in WarioWare: Move it zijn gebaseerd op de zogenaamde Forms. Dit zijn verschillende manieren om de Joy-Con-controllers vast te houden en te bewegen. Elke minigame vereist een specifieke Form die je moet aannemen voordat deze begint. Al is ‘microgame’ de officiële term, want deze spelletjes duren vaak maar enkele seconden. Het is aan jou om op tijd door te krijgen wat je moet doen. Move It!

Veel microgames zijn leuk en maken op creatieve wijze gebruik van de Joy-Con-controllers. Denk aan neuspeuteren met twee vuisten, vliegen op een bezem of het flippen van hamburgers, waarbij je de Joy-Con-controllers echt fysiek om moet draaien. Er zijn meer dan 200 microgames om te ontdekken, die steeds sneller en moeilijker worden naarmate je verder komt. 

Heimwee naar de Nintendo Wii

Helaas werkt de besturing niet 100% van de tijd, met veel frustratie tot gevolg. Zo bestuurde ik een vliegende engel door te zwaaien met mijn armen. Alleen werd niet iedere beweging geregistreerd, waardoor ik de microgame verloor. Een ander voorbeeld zijn de games die gebruikmaken van de IR-camera op de Joy-Con. Je moet deze op je hand richten, zodat de camera kan registreren hoe je vingers bewegen. Dit werkt bij mij 50% van de tijd. Voor de duidelijkheid: het merendeel van de microgames functioneert naar behoren. Maar ik heb zo’n beetje alle WarioWare’s gespeeld en ben nog nooit zo vaak besturingsproblemen tegengekomen.

Tijdens het spelen van deze tweede WarioWare met bewegingsbesturing, miste ik ook het simplisme van de Nintendo Wii. De Wii Remote vasthouden als een zwaard of fietspomp voelt namelijk veel natuurlijker aan dan het gehannes met twee losse Joy-Con-controllers. Je moet niet alleen letten op de juiste pose, maar ook per Joy-Con bepalen welke kant de knoppen op wijzen. Het maakt deze WarioWare ingewikkelder dan ooit, zonder dat daar iets tofs tegenover staat. Combineer dit met het falen van de besturing en het antieke Smooth Moves is in elk opzicht de betere game.

Verkapt menu

De makers lijken ook toe te geven dat de besturing niet altijd werkt. Voor het eerst in een WarioWare game, krijg je namelijk nog een tweede kans bij een Game Over. Door simpelweg een bepaalde pose aan te nemen, worden al je levens weer hersteld. Dit helpt enigszins met de frustratie wanneer de besturing niet mee werkt. Maar het haalt ook alle uitdaging uit de singleplayer.

Die singleplayer is overigens weer net zo kaal als altijd. De setting van de game is een verkapt menu waarop je levels vrijspeelt. Elk level heeft een van Wario’s vrienden in de hoofdrol en introduceert een aantal nieuwe Forms. Vervolgens speel je de microgames tot je wint en doorgaat naar het volgende level. Dit doe je zo’n twee uurtjes tot de aftiteling, waarna de game weer in de kast verdwijnt tot je vrienden langskomen.

Multiplayer

WarioWare: Move it heeft net als zijn voorganger ook een multiplayer-modus, waar je met maximaal vier spelers kunt spelen. Er zijn vijf verschillende modi om uit te kiezen, die elk hun eigen regels en doelen hebben. De leukste hiervan is Galactic Conquest, een soort WarioWare-variant op Mario Party. Hevig versimpeld, wel lekker chaotisch. Een andere modus is Listen to the Doctor, waar je de instructies van Dr. Crygor moet opvolgen om de juiste Forms te gebruiken. Wat ongetwijfeld leidt tot hilarische taferelen. Ik heb deze spelstanden door omstandigheden solo doorlopen, maar de potentie voor een leuke multiplayer-avond is zeker aanwezig

Maar ook in de multiplayer-modus blijven de problemen met de besturing en de complexiteit bestaan. Je moet namelijk alle games en Forms kennen om mee te kunnen doen, ongeacht hoe ver je bent in de singleplayer. Dit maakt de game niet erg toegankelijk voor nieuwkomers, die al snel overspoeld worden door een overdaad aan informatie en opties. Opvallend, want de vorige WarioWare game, Get it Together, had hetzelfde probleem. Daar moest je ook eerst alle personages en hun besturing leren, voordat je echt plezier kon hebben met je vrienden. Het verschil is dat de besturing daar wel altijd goed werkte.

Conclusie

WarioWare: Move it is een game met weinig content en veel problemen. Het teruggrijpen naar Smooth Moves levert toffe microgames en hilarische avonden op. Helaas maken de nodeloos complexe poses en onbetrouwbare besturing Move It! verre van een waardig vervolg. Als je die Wii nog op zolder hebt staan, zou ik deze lekker overslaan.