The Elder Scrolls V: Skyrim

Zittend op een oncomfortabele, houten kar ontwaak ik in een mij onbekende regio. Terwijl ik om mij heen kijk, concludeer ik dat ik gevangen genomen ben samen met nog een aantal anderen. Eén van mijn medegevangenen weet mij ietwat wijzer te maken over de penibele situatie waar ik me in bevind. Al gauw stoppen we in het dorpje Helgen, waar soldaten van The Empire, beter bekend als Imperials, ons als vee uitladen en in lijn opstellen om terecht te worden gesteld voor onze daden. Totaal onwetende waarvoor men mij moet hebben zie ik tot mijn afgrijzen hoe de eerste gevangene zijn hoofd verliest aan de beul. De commandant van het legioen roept mij als volgende naar het hakblok. Hoe ga ik hieraan ontkomen?

Deze review bespreekt het fenomeen van The Elder Scrolls V: Skyrim. Je epische avontuur zal zich afspelen in Skyrim, de ijskoude noordelijke provincie van de regio Tamriel. Skyrim is het thuis van de trotse Nords, een ras dat bekend staat om de sterke krijgers en religieuze gewoonten. Men is niet zo gediend van vreemdelingen, maar velen zijn toch in staat ze te gedogen. Dit geldt blijkbaar niet voor Ulfric Stormcloak, Jarl van Windhelm en moordenaar van de High King Torryg. Hij start een oorlog en heeft Skyrim verscheurd. In deze setting starten we het avontuur, en onze geweldige ervaring.

Een tweede kans

Niet wetende wat ik heb fout gedaan, heb ik als bij een wonder de executie in Helgen overleefd. De draak Alduin streek plots neer en eiste ieders onverdeelde aandacht op. Met de hulp van de Imperial Hadvar ontsnappen wij beide ongedeerd uit het dorp dat Alduin volledig uit elkaar trekt. Ik kom uit in het kleine rivierdorpje Riverwood, liggende tussen Whiterun en Falkreath, twee grote steden in Centraal- en Zuid-Skyrim, en vlak naast Helgen. Ik heb besloten dat ik mijn leven zal toewijden aan het helpen van mensen en dus accepteer ik al in Riverwood een aantal sidequests waarvan er honderden te vinden zijn in de gigantische regio die men Skyrim noemt. Ze zijn stuk voor stuk divers en zullen me naar plaatsen leiden waar ik anders nooit zou komen. Mijn reis gaat voort richting Whiterun, een vestingstad waar Jarl Balgruuf the Greater heerst. Ik ga hem inlichten over de situatie die zich voltrokken heeft in Helgen en over het feit dat Riverwood versterking nodig heeft voor het geval een draak zou aanvallen. Er zijn meerdere manieren om Jarl Balgruuf te overtuigen van het feit dat dit vrijwel verdedigingsloze dorpje in groot gevaar is en elk woord dat je tegen de personen om je heen zegt kan een ander effect hebben op hun relatie tot jou. Je woorden afwegen is dus één van de belangrijke aspecten tijdens conversaties.

Ik besluit meer van Skyrim te ontdekken. Zo kom ik op plekken als Winterhold, waar een universiteit voor magiërs staat. Ook ontdek ik verschillende grotten, dood ik een enorme biodiversiteit aan fauna en maak ik kennis met de adembenemende schoonheid van Skyrim. Eldergleam Sanctuary, representatief voor de schoonheid van de godin Kynareth, blaast me omver met haar overweldigende pracht op een totaal onverwachte plek. Daarnaast bezoek ik de negen verschillende Holds, waarin Skyrim is opgedeeld, en bijbehorende hoofdsteden. In de steden, dorpen en locaties daar omheen ontmoet ik ontelbaar veel bijzondere personen. Ik schrijf me in aan The College in Winterhold, ik sluit me aan bij de Thieves Guild in Riften en ik word uitgenodigd om toe te treden tot het illustere genootschap The Dark Brotherhood, een moordenaarsgilde. Er is geen limiet aan wat je ook wil ondernemen, deze vrijheid is ongekend groot, waarachtig mooi maar ook overweldigend.

Zo kom ik ook terecht in één van de vele tombes waar de oude Nords hun doden te graven droegen. Vanzelfsprekend gedragen de doden zich in deze ruines totaal anders dan hoe doden zich zouden moeten gedragen. Ze proberen dan ook meermaals je hoofd van je romp te trekken. Ik zal mezelf dus moeten verdedingen. Ik kan met mijn zwaar slaan met de ZR-toets, aanvallen blokkeren doe ik met de ZL-toets. Over obstakels springen geschiedt met de X, interactie met voorwerpen via de A-toets en mijn inventaris raadplegen via de B-knop. Na het gevecht berg ik met Y mijn zwaard weer op. Een doodsimpele manier van knokken, waarvan de combinaties ook later in mijn avonturen zeer belangrijk zullen blijven.

Reflectie

Ik kan me voorstellen dat, als je The Elder Scrolls V: Skyrim nog nooit hebt gespeeld, je deze review leest en je vrij weinig kunt voorstellen bij de scenario’s die ik uiteenzet. Dat klopt, omdat jij als speler The Elder Scrolls V: Skyrim moet beleven. Zodra je het spel vastneemt merk je de laadtijden op, maar ze zijn kort voor consolebegrippen. Ook aan grafische kracht ontbreekt het absoluut niet, al zal de Nintendo Switch niet de prestaties van de andere moderne consoles kunnen evenaren. De vloeiendheid van de game wordt wel continu gewaarborgd, in welke speelstijl je ook zult spelen en dat is een topprestatie. Tel hier ook het enorme scala aan sfeermuziek bij op en je waant je in een totaal andere wereld.

Ook de speciale Nintendo Switch-kenmerken hebben een rol gekregen hier. Zo benut het spel de HD-rumble van de Joy-Con’s kundig bij het lockpicken. Je voelt bij het draaien van je lock pick trillingen van verschillende intensiteiten in de linker Joy-Con. Elk puntje in het slot voelt net iets anders, waardoor je geconcentreerd op zoek moet gaan naar die ene trilling die niet thuishoort in de reeks. Dat is je enige correcte positie, waarna je het slot kunt openen. Ook komt de HD-rumble terug bij het gebruiken van magie en tijdens de vele gevechten. Motion control wordt benut bij het richten van je pijl en boog. Tenslotte biedt ook de draagbaarheid van de Nintendo Switch-versie grote voordelen ten opzichte van andere consoles. Dit alles staat garant voor een geweldige immersie die je moeilijk zal loslaten.

Het ontbreken van mods op de Nintendo Switch is spijtig, maar zeker geen onoverkomelijk manco voor hen die nog nooit kennis gemaakt hebben met The Elder Scrolls V: Skyrim. Naast enkele Nintendo-gerelateerde nieuwe uitrusting, voegen de drie uitbreidingspakketten Dawnguard, Hearthfire en Dragonborn zoveel nieuwe content toe aan dit reeds reusachtige spel dat je tijdens je eerste play-through minimaal vele tientallen uren zoet kunt zijn. Ik kan je nu al garanderen dat je zelfs na die tijdsbesteding alsnog lang niet alle geheimen hebt ontdekt die Skyrim voor je verborgen houdt. The Elder Scrolls V: Skyrim is theoretisch gezien uit te spelen, maar je moet van zeer goede huize komen om iedere digitale steen om te keren in deze ruim 40 vierkante kilometer tellende provincie. Of je dit lang genoeg blijft boeien zal van speler tot speler verschillen. Echter kan het gebrek aan mods wel een spijtig feit zijn voor hen die Skyrim al door en door kennen, waardoor veel van de verrassingen die het voor nieuwe spelers huisvest reeds bekend zijn. Dat is het nadeel van een spel opnieuw uitbrengen dat al sinds 2011 op de markt is: voor velen is Skyrim geen nieuwe regio meer.

Conclusie

Bethesda heeft haar pareltje op sublieme wijze geport naar de Nintendo Switch en heeft daarnaast ook rekening gehouden met de speciale kenmerken van de Nintendo Switch, waaronder de HD-rumble. Het spel draait zowel in televisiemodus als in handheld-modus vloeiend en komt op grafisch vlak prima tot haar recht. Als ik Skyrim niet reeds doodgespeeld had op de PC, was de Nintendo Switch met afstand de beste manier om de noordelijke provincie van Tamriël te ontdekken door het zeer sterke immersiegehalte. Tel daar de draagbaarheid bij op en je hebt een aantal gouden redenen om deze versie aan te kopen. The Elder Scrolls V: Skyrim is een spel op leeftijd, maar een meer dan welkome gast op de Nintendo Switch. Als je hebt genoten van The Legend of Zelda: Breath of the Wild, dan mag je The Elder Scrolls V: Skyrim absoluut niet links laten liggen. Ben je, net als ik, een Skyrim-veteraan op andere platformen? Ik kan je zeker aanraden om de Nintendo Switch-versie vast te nemen: deze zal je absoluut niet teleurstellen.