Rogue Aces

Oorlogsspellen bestaan in overvloed en ook het luchtgevecht-genre kent aardig wat titels. De Nintendo Switch krijgt nu ook zo’n titel in de vorm van Rogue Aces. Hier kies je voor het luchtruim en neem je plaats in een knalgroen gevechtsvliegtuig. Je vermengt je in luchtgevechten en voert genadeloze bombardementen uit. Met slechts één leven en drie vliegtuigen ga je de strijd aan met een heel leger. En vergeet niet: je Britse commandant rekent op je!

Rogue Ace begint direct met een tutorial waarin je de fijne kneepjes van het pilotenvak leert. De besturing van het vliegtuig voelt intuïtief aan en het duurt dan ook niet lang voordat je deze onder de knie hebt. Startend vanaf een vliegdekschip in de zee, regel je je motor met de rechter analoge stick. Hoe meer je deze opvoert, hoe sneller je zult gaan en hoe meer controle je over je vliegtuig hebt. Ben je eenmaal opgestegen, dan ondervind je al snel dat vijandige vliegtuigen je belagen en dus is jouw input vereist om manoeuvres klaar te spelen. Sturen doe je logischerwijs met de linker joystick en meteen valt de gevoeligheid ervan op. Boosten doe je met de L- of ZL-knop, waardoor je andere vliegtuigen afschudt of inhaalt. Let wel op dat zo’n boost ten koste gaat van meer brandstofverbruik. Heb je geen brandstof meer? Dan moet je hulpeloos toekijken hoe je vliegtuigje de zee in stort of te pletter valt op het vaste land. Je hebt echter ook de mogelijkheid om jezelf uit je vliegtuig te schieten om jezelf te redden.

Al snel vind je jezelf te midden van dogfights en bombardementen. Door de R- of ZR-knop te gebruiken open je het vuur op vijandige gebouwen, manschappen of vlieg- en voertuigen. Deze basisaanval doet weliswaar niet heel veel schade (zo moet je een vliegtuig toch wel circa vijf of zes keer raken voordat het neer gaat), maar je hebt hier wel te maken met een oneindige voorraad ammunitie. Om bombardementen uit te voeren beschikt je vlieger ook over een aantal bommen die hun weg naar beneden vinden en welke je dus goed moet timen. Ook beschikt je vliegtuig over twee raketten die in een rechte lijn door het luchtruim zeilen. Beide komen bijzonder goed van pas wanneer je doelwitten op het land moet neutraliseren of bijvoorbeeld een groot luchtschip neer moet halen. Omdat deze twee wapens beperkt zijn en, in sommige gevallen, enige precisie en timing vereisen, voegt dit enige strategie aan het spel toe.

Een pitstop op de basis

De basis, aanvankelijk synoniem aan het vliegdekschip vanaf waar je opstijgt, speelt een cruciale rol in de uitvoering van plannen. Het vervult immers enkele vitale functies. Allereerst kom je hier om je vliegtuig te laten repareren nadat je hevige schade hebt opgelopen. Schade, die wordt weergeven door omhoog te drukken op de d-pad, kan ervoor zorgen dat je motor niet meer aan de praat te krijgen is, met het onvermijdelijke gevolg dat je vliegtuig naar beneden tuimelt. Om dit te voorkomen zal je geregeld gebruik maken van je basis. Hetzelfde geldt voor je brandstofpeil, dit herstelt zich volledig zodra je geland bent in vriendelijk gebied. Als laatste keer je steeds terug naar de basis om je wapens – bommen en raketten – bij te vullen, zodat je weer maximale schade kan toebrengen.

Bases fungeren ook als informatieplatform in de normale campagne. Hier krijg je informatie over een missie en zodra je deze hebt uitgevoerd, en keer je terug naar een basis om het volgende commando uit te voeren. Om je missie te vergemakkelijken kan het handig zijn om nieuwe bases te verkrijgen. Dit doe je door een vijandige basis te bombarderen en zo te neutraliseren. Door er vervolgens te landen wordt jouw vlag gehesen en heb je er een extra pitstop bij. Deze strategie is bijzonder nuttig, omdat je zo dichter bij je vijanden kan landen, bijtanken, enzovoorts.

Drie vliegtuigen en één leven

De modus die je waarschijnlijk het meest speelt is de normale campagne. Hierin sta je onder commando van een Britse generaal die jou orders geeft. Als eenling met drie vliegtuigen neem je het op tegen de volledige vijandige legermacht. De eilanden zijn telkens procedureel gegeneerd, waardoor het speelveld telkens verandert. In de speelmodus krijg je een totaal van honderd (eveneens willekeurige) missies en met een beperkt aantal vliegtuigen moet je dus zeer zorgvuldig te werk gaan. Leg je het loodje tijdens één van je heroïsche acties, of verlies je drie keer een vliegtuig, dan is het game over (en word je geconfronteerd met humoristisch commentaar van je Britse generaal). Als ervaren piloot heb je echter ook de mogelijkheid om een vijandig vliegtuig te kapen en dit kan een uiterst bruikbare optie zijn. Timing is hierbij wel belangrijk: mis je het beoogde vliegtuig, dan dwarrel je tevergeefs met je parachute naar beneden. In het geval je game over bent, krijg je experience points toebedeeld afhankelijk van de score die je hebt gemaakt. Deze punten stellen je weer in staat om aan het begin van een volgende poging te kiezen uit enkele power-ups.

Meer modi

Met deze centrale spelmodus ben je wel even zoet en ook is het goed herspeelbaar. Naast deze modus is er echter nog genoeg te beleven in Rogue Aces. Zo kies je bijvoorbeeld voor de Frontline Campaign, waarin je een map met eilanden krijgt voorgeschoteld en telkens één stap kan verzetten. Door naar een eiland te vliegen beland je in een missie met enkele doelen. Voer deze uit en het eiland is van jou. Je tegenstander doet hetzelfde en zo probeer je binnen het tijdslimiet (aantal zetten) een zo goed mogelijk resultaat te halen. Je kan daarnaast ook aan de gang met arcade modi zoals Survival. Deze zijn leuk voor even, maar kunnen de aandacht niet bijzonder lang vasthouden. Dit zijn evengoed leuke toevoegingen, maar je zal simpelweg meer tijd willen besteden aan de eerder genoemde Campaign-modi. Verder moet Rogue Aces helaas telleurstellen indien je op zoek bent naar een multiplayerervaring. Het is zeker een gemiste kans dat je de missies niet met twee vliegtuig kan trotseren.

Conclusie

Rogue Aces stelt je in de schoenen van een oorlogspiloot. Omdat het spel begint met een beknopte doch heldere tutorial pak je het spel gemakkelijk op. Tegelijkertijd blijkt het spel minder oppervlakkig dan je vooraf misschien zou denken. De beperkte ammunitie en het gebruik van je bases geven het spel een licht strategische ondertoon. Ook hoef je je geen zorgen te maken om een gebrek aan content. Sommige modi, in het bijzonder de arcade modi, blijven wellicht niet heel lang boeiend, maar daartegenover staan modi die je wel langer en vaker kan spelen. Al bij al haal je met Rogue Aces dus een aardig pakket aan modi binnen, die tezamen goed zijn voor een hoop speelplezier.