Persona 5 Tactica - Bekende curry, andere smaak

Ah! Heerlijke smooth tunes, het aroma van vers gezette koffie. Ik ben weer in het vertrouwde Leblanc. Hoewel het nostalgisch is, merk ik toch een wat kleine dingen die anders zijn. De smaak van de curry en geur van de koffie zijn toch iets anders, de stoelen voelen wat goedkoper aan, en de stamgasten zien er ineens veel jonger uit. Ben ik wel echt terug in de wereld van Persona 5?

The Phantom Thieves vonden hun thuis op de Nintendo Switch met onder andere Persona 5 Royal. Sindsdien zien we veel meer van Atlus op het hybride apparaat zoals Persona 3 Portable en Persona 4 Golden. Persona 5 is nog steeds een goudmijn voor het bedrijf met bijvoorbeeld Persona 5 Strikers en nu ook Persona 5 Tactica als spin-off. 

Wanneer je het spel opstart zie je al heel snel dat dit niet de Persona 5 is die je gewend bent. De personages zijn gechibified en hebben meer een look die doet denken aan bijvoorbeeld Pokémon Brilliant Diamond & Pokémon Shining Pearl. De menu’s zijn nog steeds zeer stylish en het openingsnummer is ook gewoon chill. De gameplay is niks van wat je gewend bent. Dit nieuwe Leblanc voelt toch anders aan. 

Bekende curry, andere smaak

Persona 5 Tactica speelt zich kort na Persona 5 af, maar het extra verhaal dat was toegevoegd in Royal wordt hier niet genoemd. Dat betekent dus ook dat personages uit het Royal-verhaal niet aanwezig zijn in de base game. Deze mag je wel kopen voor twintig euro, wat eigenlijk wel schandalig is.

Wanneer de Phantom Thieves arriveren in Leblanc, het koffie/curry-café dat de thuisbasis was voor The Phantom Thieves in de main game, trilt het hele huis en blijven kopjes zweven. De deur licht op en wanneer The Phantom Thieves buitenkomen, bevinden ze zich op een plein met rare soldaten die helemaal in de ban zijn van een Lady Marie. The Phantom Thieves zijn beland in een Kingdom waar de tiran Lady Marie de macht heeft gegrepen. Recht tegenover haar staat Erina, de leider van de Rebel Corp die probeert iedereen in dit Kingdom te redden. Zij werkt uiteindelijk samen met The Phantom Thieves. 

De nieuwe personages voelen vrij oppervlakkig aan. Lady Marie is niet te vergelijken met de slechteriken die in Persona 5 aanwezig waren. Erina doet het iets beter, maar in vergelijking met The Phantom Thieves voelt zij ook niet helemaal compleet. Dat is ook te danken aan het missende social sim element, wat Persona 5 Royal onder andere juist interessant maakte. 

Niet alleen de nieuwe personages, maar ook de oude personages worden amper goed voorgesteld. Persona 5 Tactical verwacht dan ook dat je Persona 5 (Royal) hebt gespeeld. Hierdoor zullen nieuwkomers die dit spel halen misschien wat verward zijn. Dit is ontzettend jammer wanneer je van het epische verhaal afkomt. Toch heeft Atlus hier wat over nagedacht. In het spel komt er regelmatig een ‘Memo’-pop-up tevoorschijn. Deze memo’s geven meer info aan de speler die eventueel belangrijk is. Dit kunnen bijvoorbeeld plekken en personages zijn. Hoewel dit een leuke bijkomstigheid is, is het nog steeds jammer dat nieuwkomers toch moeilijker het spel in kunnen komen. 

Nieuwe bonen voor de koffie

Persona 5 Tactica is een tactische RPG vergelijkbaar met Fire Emblem: Three Houses, Mario + Rabbids: Sparks of Hope en Triangle Strategy. Tijdens jouw beurt kan je met een Squad van maximaal drie personages over de map verplaatsen. Het verhaal wordt op verschillende manieren verteld. Zo heb je de Missions die het verhaal verder laten lopen. Daarnaast komen er soms Quests tussendoor. Dit zijn korte missies tussendoor waarbij je vaak alles uit het spel moet halen om deze op te lossen in bijvoorbeeld een X aantal beurten, maar waar ook extra verhaallijnen worden benoemd. Voor mij waren Quests vaak de hoogtepunten in tactische gameplay. Quests geven uiteindelijk beloningen in de vorm van Persona, GP of skills. Die laatste twee kom ik later op terug. 

Persona 5 Tactica wint niet veel punten qua verhaal. Waar het in uitblinkt is de gameplay. Hoewel het in het begin traag is, speel je steeds meer vrij in de loop van het spel. Je kan cover zoeken achter objecten zodat je geen of minder schade oploopt, of vijanden aanvallen met melee en ranged aanvallen. Daarnaast gebruik je de krachten van je Persona om bepaalde aanvallen uit te voeren die weer verschillende statussen kunnen geven aan je vijanden. En dat laatste is één van de unieke twists die Persona 5 Tactica leuk maakt.

Wanneer je een level voltooit krijg je willekeurige Persona in je team die dan als Sub-Persona gebruikt kunnen worden. Joker was de enige was die zichzelf kon uitrusten met andere Persona in Persona 5, Tactica geeft deze mogelijkheid aan alle Phantom Thieves. Wanneer de Persona in jouw optiek niet sterk genoeg zijn ga je zoals gebruikelijk naar The Velvet Room. Net zoals in andere Persona-delen fuse je hier Persona om zo jouw eigen speelstijl te creëren. Het zorgt voor extra diepgang en leuke combinaties van mogelijke aanvallen en passives.

Deze diepgang gaat zelfs nog verder dankzij de toevoeging van een Skill Tree en de mogelijkheid voor een Triple Threat. In de Skill Tree rust je de verschillende personages verder uit met sterke vaardigheden en passive. Dit doe je door de GP te gebruiken die je na bijvoorbeeld Quests, level-ups of missies krijgt. Wanneer je niet tevreden bent over een skilltree kan je dit op elk moment resetten. Daarnaast biedt het spel ook een keuze: wil je even uitzoeken wat het beste werkt? Dat kan! Wil je dat het spel dat voor je doet, dat kan ook! Het zorgt ervoor dat Persona 5 Tactica op gameplay vlak ontzettend toegankelijk is.

Daarnaast heb je de Triple Threat. Wanneer je vijanden uit hun cover krijgt, worden je aanvallen automatisch critical hits. Hiermee kom je in een 1 more terecht wat betekent dat je nog een keer mag bewegen. Wanneer je een vijand een critical hit hebt bezorgdkomt deze in een downed state terecht en hier komt het! Wanneer je deze downed vijand omsingelt met je personages (dit wordt handig weergegeven met lijnen tussen de personages) dan kan je een Triple Threat Attack uitvoeren. Vergelijkbaar met een All-Out Attack of de Final Smash van Joker in Super Smash Bros. Ultimate krijg je een korte animatie te zien waarin de vijanden in deze zone flinke schade krijgen. Dit kan soms ervoor zorgen dat bepaalde levels binnen enkele minuten voorbij zijn, wanneer je slim speelt. Daarnaast voelt het ook gewoon heel goed wanneer je een hele missie in één beurt voltooit.

Goedkope stoelen

Toch zit Persona 5 Tactica me niet helemaal lekker. Hoewel ik erg veel plezier heb met het uitzoeken van Squad members, ze uitrusten met wapens en Persona en zo’n tof team samenstellen voelt het spel op sommige vlakken heel goedkoop aan. De muziek is een mix van de Persona-bangers, maar op andere vlakken dommel ik weg met de achtergrondmuziek. Vijanden zijn niet heel interessant en in het begin vecht je eigenlijk maar tegen twee verschillende soorten vijanden. Later worden er wel nieuwe vijanden toegevoegd, maar de diversiteit die te vinden is in Persona 5, vind je hier niet terug. 

Daarnaast is er geen grote hub-wereld zoals het Tokyo van Persona 5 en vindt alles plaats in een menu binnen in Leblanc. Hier kan je makkelijk alles vinden, maar het sociale aspect van Persona is ook weer niet terug te vinden. Over de artstyle kan ik niet veel zeggen omdat dit puur smaak is. Het is niet lelijk, maar de wat simpele ontwerpen zorgen wel voor een goedkopere uitstraling. En zoals gezegd voelt de muziek niet in alle gevallen gelijk. Er zijn zeker bekende nummers te horen: het prachtige Aria of the Soul kwam weer terug toen ik bezig was met Persona te fuseren. Het was nostalgisch niet alleen voor mij, maar ook voor mijn vriendin die lang heeft mogen genieten van mijn Persona 5 Royal playthrough jaren geleden. Zelfs zij kan deze soundtrack dromen. 

Op technisch vlak is mijn grootste struikelblok de laadtijden, want deze kunnen soms tien tot vijftien seconden duren. De laadschermen lijken dan zelfs last te hebben van lag. Het is vreemd dat dit spel zoveel rekenkracht nodig lijkt te hebben terwijl Persona 5 Royal gewoon prima draait en die ziet er ook vele malen beter uit. 

In gameplay blinkt Persona 5 Tactica zeker uit, maar er zijn voldoende andere strategische games die je kan spelen op de Nintendo Switch die misschien zelfs beter bij je kunnen passen. Dus de keuze is dan eigenlijk: hoe leuk vind je Persona en/of monster taming games? Want in deze aspecten is zeker plezier te vinden.

Conclusie

Persona 5 Tactica brengt veel interessante elementen met zich mee en in de juiste verhouding was dit een fantastisch spel geweest. Het is leuk om weer op avontuur te gaan met de Phantom Thieves en het brengt een rare nostalgie met zich mee. Persona 5 Tactica mist alleen datgene wat Persona 5 Royal zo tof maakte (120 uur tof!) en ik had dan ook niet echt de drang om dit spel continu te spelen. Het is geen slecht spel, maar het blinkt ook niet per se ergens in uit. De Nintendo Switch is vele (J)RPG’s en tactische games rijk, maar ben je een groot fan van Persona of monster taming dan is het geen miskoop.