Outlast: Bundle of Terror

In mijn ogen bestaat er niets zo vreselijk als een horrorgame. Jumpscares zijn echt niet mijn ding en onheilspellende muziek in een grimmige sfeer nog veel minder. Dat wil niet zeggen dat ik nog nooit horrorgames gespeeld heb. Integendeel zelfs, zombies afknallen en mysteries ontrafelen is iets wat ik heel graag doe. Wel één klein detail, tijdens die games die ik reeds gespeeld heb had ik minimaal een geladen shotgun in mijn handen. Geen fakkel, geen lantaarn. En al helemaal geen camera met infrarode nachtkijker…

Welkom in de totaal geschifte wereld van Outlast, een game waarin je als reporter in een mysterie kruipt dat het daglicht absoluut niet kan verdragen. Nieuwsgierig en azend op een wereldprimeur stap je een horrorsetting binnen die je jezelf nooit had kunnen voorstellen. Gewapend met niets anders dan een camera en een paar benen om je uit de voeten te kunnen maken als het totaal fout gaat. Outlast: Bundle of Terror is een pakket dat het originele spel bevat, alsook de DLC Whistleblower. Laten we eraan beginnen, ik heb hier echt geen zin in…

Mount Massive Asylum
In Outlast ga je als reporter Miles Upshur op onderzoek uit nadat je een e-mail hebt ontvangen van een klokkenluider binnen het psychiatrisch ziekenhuis Mount Massive Asylum. Er zouden binnen de muren van dit gesticht onmenselijke experimenten gedaan worden op de patiënten, een geheim dat geopenbaard zou moeten worden. Miles stapt vastberaden uit zijn auto, met zijn camcorder en een aantal reservebatterijen. De nachtmerrie kan beginnen.

Zodra je de auto uitstapt, sluit zich een hek achter je, terugkeren is dus geen optie. Je stapt op het enorme gebouw af, op zoek naar een manier om binnen te komen. Al binnen één minuut wordt duidelijk dat dit spel gaat spelen met je gezond verstand, wanneer langs één van de weinige verlichte ramen een silhouet passeert van een mensachtig wezen. Dit wezen draait zich plots om en kijkt jouw richting uit. Nog voordat je je camera kan nemen, verdwijnt het silhouet uit beeld en gaat het licht uit. Je gaat niet alleen zijn binnen de muren van het Asylum. Na een serieuze klimpartij over stijgers, kom je binnen in een ruimte waar het licht plots doorbrandt. Het spel geeft je gedurende haar verloop aanwijzingen wat je moet doen om verder te komen, in deze situatie bijvoorbeeld hoe je de nachtkijker kunt activeren. Ook hoe je moet sluipen, kruipen, springen en jezelf in kasten of onder tafels verstoppen komt aan bod op de momenten dat het nodig is. En man oh man, wat zijn die momenten rijkelijk aanwezig.

Naast de klassieke jumpscares maakt Outlast ook gebruik van een zeer inventieve omgekeerde psychologie. Op de momenten dat je je in het spel relatief veilig voelt, bijvoorbeeld omdat je in een goed verlichte gang bent of omdat het eigenlijk al een tijdje geleden is dat je iets afgrijselijks hebt meegemaakt, word je uit het niets overrompeld door een nieuwe uitdaging. Het aspect van omgekeerde psychologie is dat je niet wordt overrompeld wanneer je het wel veracht, maar juist wanneer je het niet verwacht. En ondanks dat je op de hoogte bent van dit systeem, lukt het maar niet om hieraan te wennen. Wat ook zeer sterk gedaan is, is de stijgende lijn in gruwelijkheden. Net wanneer je dacht dat het niet meer erger kon, komt Outlast door de bocht om weer iets verder te gaan dan wat je voor mogelijk had gehouden. Het eerste spel in de serie is een pure klasbak, een superspel dat nooit leuk zal worden.

Whistleblower
In het pakket van Outlast: Bundle of Terror zit de DLC Outlast: Whistleblower. In deze DLC speel je de persoon die Miles Upshur de e-mail gestuurd heeft van binnen het Asylum. Vanzelfsprekend komen de hoge pieten daar achter en zonder waarschuwing maken zij jou tot één van hun proefkonijnen. Op een dag gaat echter alles mis. Tijdens een zoveelste martelende sessie breekt ineens de hel los en ontsnappen alle patiënten uit hun kamers en cellen. Het resultaat is een totaal zieke “gemeenschap” van geestelijk gestoorde, gehersenspoelde en moordlustige individuen. Het vreemdste van al, is dat jij als speler onderdeel bent van deze gemeenschap, waardoor je de gruwelijkheden die de psychopaten uithalen bij hen die minder getransformeerd zijn dan zijzelf vanop de eerste rang kunt aanschouwen. Er lopen echter minder “vriendelijke” mutanten rond in de donkere krochten van Mount Massive Asylum, en de ontdekkingen die je gaandeweg zult doen, zijn nog veel gruwelijker dan je gezien hebt door de ogen van Miles Upshur.

Outlast: Whistleblower is een nog hevigere rollercoaster van gebeurtenissen dan dat het basisspel zelf al was. Echter is het cruciale verschil hier dat je je, gek genoeg, meer op je gemak voelt in je rol. Omdat je onderdeel bent van de gemartelde patiënten krijg je een minder opgejaagd gevoel dan je had in de huid van Miles Upshur. Echter blijkt meermaals dat deze schijn 100% bedrog is, aangezien de wezens waar je ditmaal voor op de vlucht moet nog angstaanjagender zijn dan de figuren die jacht maakten op de reporter.

Conclusie
Outlast is een vreselijke game, het is een game die geen enkel moment echt leuk wordt. Van ontspanning is geen sprake, van logische gebeurtenissen evenmin. De gruwelijkheden die je te zien krijgt in dit spel gaan buiten ieders voorstellingsvermogen en deze doen je afvragen of de scriptschrijvers bij Red Barrels zelf misschien geen psychische problemen hebben. Outlast laat je geen enkel moment los en de kwetsbaarheid omdat je geen mogelijkheid hebt om jezelf te verweren maakt dat je volledig paranoia door het spel heen zal spelen. Ik heb nog nooit zo gewalgd van een game, zo’n parel van een horrorgame is dit. Je leest het goed, Outlast doet alles wat een horrorgame moet doen en dat maakt het een meer dan waardig lid van de verzameling hardcore horrorgames. De combinatie met Whistleblower maakt Outlast: Bundle of Terror een absolute must-have!