Nights of Azure 2: Bride of the New Moon

Het verscheen tegelijk met Super Mario Odyssey en ik kon er dan ook maar weinigen op betrappen dit vlak na release te spelen: Nights of Azure 2: Bride of the New Moon. Ondanks deze moordende concurrentie is Bride of the New Moon geen release om zomaar voorbij te laten gaan. Japanse ontwikkelaars stappen namelijk pas zeer laat over naar een nieuwe console: zie Persona 4, Tokyo Mirage Sessions #FE, Xenoblade Chronicles, The Last Story, en binnenkort ook de remakes van Radiant Historia en Shin Megami Tensei: Strange Journey. Toch springen Japanse uitgevers, waaronder Koei Tecmo, al vroeg aan boord van de Nintendo Switch-trein en zien we met Nights of Azure 2 een grootse JRPG-release van het najaar van 2017!

Collision…

Inmiddels ligt de release van Super Mario Odyssey al weer even achter ons, en kunnen gamers weer verder kijken dan de neus van de besnorde loodgieter lang is. Bij het opstarten van Nights of Azure 2, springen vooral veel gelijkenissen met andere games in het oog. Grafisch heeft het wat weg van Project Zero 5, terwijl de gameplay meer doet denken aan een kruising tussen Bayonetta, Fate en de recente Ys-games. Tot slot leent de titel zowel grafisch als gameplay-technisch wat van de bekendere JRPG-series, zoals Tales Of.

Curia…

Wanneer Nights of Azure 2 het verhaal introduceert, raak je al snel de draad kwijt. Hoofdrolspeelster Aluche heeft een belangrijke missie samen met haar goede vriendin en uitverkorene Liliana. Om de Moon Queen te verslaan, leer je dat je opdrachtgever, Curia, het noodzakelijk acht om Liliana op te offeren. Een andere vriendin, Ruenheid, kwam hier ook achter, en verliet de Curia om dit te voorkomen. Eenmaal oog-in-oog met de Moon Queen, verlies je het gevecht, sterf je, en begint je tweede leven als semi-demoon. Hier start je queeste, als Aluche, om de Moon Queen te verslaan, en tegelijkertijd Liliana te redden uit de klauwen van de dood!

Het verhaal zoals hierboven beschreven is een enorm gesimplificeerde weergave van de proloog van het spel. Wanneer je de proloog zelf speelt, en later in het spel wanneer je sommige referenties maar moeilijk lijkt te begrijpen, vraag je je af of je toch niet beter eerst de originele Nights of Azure kunt spelen. Aan de ene kant kun je dit beter wel doen om alles goed te volgen, maar aan de andere kant staat het tweede deel behoorlijk op zichzelf én heb je er vanaf Chapter 1 eigenlijk geen nadeel meer aan dat je Nights of Azure nooit gespeeld hebt.

Eurulm…

Hoewel het verhaal enorm ingewikkeld begint, houd je je tijdens het spel zelf toch vooral bezig met vechten, vechten, vechten. Het epos vormt wel degelijk de drijfveer achter het spel, maar voelt hier helaas minder prominent dan in veel Japanse RPG’s (al kun je Nights of Azure 2 dan ook het beste omschrijven als actie-RPG), wat de gameplay zelf soms herhalend kan laten aanvoelen. Je opereert vanuit het hotel waar dokter Camilla je heeft gered van de dood. Dit doe je met een groep personages louter bestaande uit vrouwen. Wanneer je even geen zin hebt in de hoofdqueeste, kun je ook een heleboel optionele missies uitvoeren voor al deze verschillende hotelgasten.

Het plot zelf begint zoals gezegd ingewikkeld, maar houdt de focus niet helemaal vast: hier en daar stuurt het hoofdverhaal je een heel andere kant op dan je zou verwachten op basis van je eerder behaalde voortgang (inclusief tussenbazen die weinig verband met het grotere verhaal houden). Als je het einde van het hoofdverhaal bereikt, merk je helaas dat het spel weinig échte wendingen heeft gemaakt om je te verrassen. Het slot van het verhaal zit goed in elkaar, maar blaast je toch niet echt omver. Ondanks deze negativiteit moet ik zeggen dat Nights of Azure 2 een bijzonder interessant en duister verhaal vertelt, bijgestaan door een groep intrigerende personages, wat de rit als geheel zeer plezierig maakt. Het schort enkel af en toe aan de afwerking, waardoor je de game kunt zien als heel mooie taart met niet zulke verse kersen erop.

Fiends…

In dit spel ga je vooral de strijd aan met “fiends”. Een regenbui van blauwe bloed (uit het eerste deel) heeft allerlei wezens omgetoverd tot bloeddorstige schepsels, en met je zwaardvaardigheden leg je ze om. Hoewel het gevechtssysteem in den beginne heel slecht lijkt te werken, voegt het spel al snel veel eraan toe om het te verbeteren. Uiteindelijk ben je vooral aan het button-mashen met de X- en Y-toetsen, terwijl je verschillende combinaties kunt maken. Deze basis versterkt zich wanneer je met een teamgenoot op pad gaat: deze bevecht vijanden, heeft een unieke hulpvaardigheid (Druk tegelijk op A+X) en bezit twee samenwerkingsaanvallen (A-mash wanneer de kans zich voordoet, en een L+A-combinatie). Daarnaast heb je ook nog twee dierlijke vrienden aan je zijde: zij dragen bij aan het gevecht wanneer je erom vraagt (met ZL en ZR), totdat de MP-balk leeg is. Als alles bij elkaar komt, kun je genieten van een rijk gevuld en interessant gevechtssysteem. Het spel legt veel focus op de gevechten, dus gelukkig zit de combat goed in elkaar.

Collection…

Om je vijanden te lijf te gaan, kun je van alles en nog wat upgraden. Door vijanden te verslaan verdien je bloed, dat je vervolgens weer kunt offeren om in level te stijgen. Hiermee koop je vaardigheden, die je gevechten weer net even wat makkelijker maken. Ook je dierenhulpjes kun je trainen. Net voordat je een bossfight begint, doe je er dus goed aan om dit alles even op orde te maken. Over het algemeen heb je op de makkelijkere moeilijkheidsgraad weinig problemen met deze gevechten. Dat geldt echter alleen als je de verschillende vormen van micromanagement goed bijhoudt, omdat je dus niet automatisch in level stijgt!

Time…

Middels de verschillende sidequests kun je de speelduur van zo’n 15 uur voor het hoofdverhaal uitbreiden tot boven de 20 uur. Dit heb je niet per se nodig om van het spel te genieten, want zoals vaak geldt voor actie-RPG’s, heb je er na een uur of 15 wel weer genoeg van. Veel langer dan 20 uur kun je het overigens ook niet spelen, want je kampt met een tijdslimiet per ondernemingspoging en per nieuw hoofdtuk in het verhaal. Dit komt voort uit verhaalinhoudelijke omstandigheden, en hoewel ik er niet echt een fan van ben, snap ik waar de makers vandaan komen.

Configurations…

De muziek past perfect bij de nachtelijke sfeer van Nights of Azure 2 evenals de meeste andere geluidseffecten. Het spel ziet er haarscherp uit op de Nintendo Switch en speelt enorm soepel. Hoewel je even moet wennen aan de loopanimaties, en het mikken op vijanden even onder de knie moet krijgen, heb je geen technische problemen. Dat geldt echter alleen voor de televisiestand: wanneer je Nights of Azure 2 in handheldmodus speelt, merk je al snel dat de framerate een heel stuk lager ligt. Sterker nog: wanneer je met de draagbare Nintendo Switch-variant in drukke gevechten komt, kun je nog maar moeilijk volgen wat er nu allemaal gebeurt op het scherm. Ook qua besturing heeft Gust niet al te best nagedacht over de omzetting van PlayStation 4 naar Nintendo Switch: je gebruikt soms de A-knop (zoals gebruikelijk) om te bevestigen, maar vaak juist ineens de B-knop (zoals de X-knop op de PlayStation 4). Slordig!

…Of the New Moon

Nights of Azure 2: Bride of the New Moon is een sterke actie-RPG voor de Nintendo Switch. Hoewel het verhaal je aanvankelijk vooral verwart, hoef je niet per se kennis van het eerste deel te hebben om je in dit avontuur te storten. Zowel het verhaal als de gameplay stellen tevreden, al valt de gameplay wel wat in herhaling en ontbreekt het de hoofdqueeste enigszins aan plotwendingen en focus. De liefhebber van Japanse actiegames zal zich hier echter minimaal aan storen en gaat een interessant, duister verhaal tegemoet met een aardig combatsysteem erachter. Daarnaast biedt het spel nog legio sidequests in de prachtige omgevingen van Eurulm, al hindert de tijdslimiet je hier wel wat in. Al wil je in de handheld-stand al bij voorbaat niet lang spelen, want de framerate haalt hier nog maar het net niveau “acceptabel”. Al met al is Nights of Azure 2 een goede actie-RPG, maar kan het nooit daadwerkelijk concurreren met de toppers binnen het genre.