Deze beperktere gameplay in Late Shift heeft verrassend genoeg een erg positief effect op het spel als geheel. Het verhaal loopt constant door, waardoor je op het puntje van je stoel blijft zitten. Je beslissingen hebben daadwerkelijk effect in de zin dat je hierdoor bepaalde scenes wel of niet te zien krijgt, de invulling van enkele scenes er anders uitziet, en je een ander einde bereikt. Welk pad je ook volgt, de filmgame weet een spannend en coherent visueel vertelsel te presenteren. Sterker nog: het eerste einde motiveerde me om direct een tweede keer door de titel heen te spelen. Nog een derde keer door de hele game spelen voor een ander einde werd me wat te veel, maar daarna heb ik de overige einden (van de zeven in totaal) nog op internet bekeken.
Tijdens deze tweede keer spelen viel mij op hoe slim het spel sommige zinnen weglaat of scenes net wat anders presenteert, zodat het verhaalverloop écht aansluit op jouw keuzes. Ook helpt het dat de filmshots er gelikt uitzien en de acteurs fantastisch hun werk doen. Tegelijkertijd viel me de tweede keer eigenlijk het enige minpuntje op: sommige scenes (sommige einden zelfs!) moeten wel heel erg hun best doen om door middel van onlogische gebeurtenissen weer op de rit van het hoofdverhaal te belanden. Dat heeft soms wat merkwaardige gevolgen voor het grotere plaatje, maar merk je tegelijk pas bij een tweede keer spelen.
Conclusie
Late Shift brengt de tweede filmgame binnen een maand naar de Nintendo Switch toe en doet dat met verve. Het doet de naam ‘interactieve film’ eer aan en brengt daadwerkelijk het beste van twee werelden samen. Je keuzes hebben merkbare invloed op het verhaalverloop en motiveren je om de onderste steen boven te halen. Ook het kwalitatieve filmwerk en acteerwerk dragen hier aan bij. Jammer dat de vele keuzes soms voor wat merkwaardige verhaalmomenten zorgen, maar het doet weinig af aan het sterke totaalpakket dat Late Shift heet. Wales Interactive, breng ons alsjeblieft meer!
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!