Final Fantasy VIII Remastered - Niet zo remastered

Twintig jaar geleden kwam Final Fantasy VIII uit op Sony’s Playstation. Waar de Final Fantasy-reeks tot en met deel VI altijd uitkwam op de (Super) NES, veranderde dat sinds het zevende deel. Nu in 2019 kunnen we eindelijk dit spel in een gerestaureerd jasje gaan spelen op de Nintendo Switch. De buitenkant van de game ziet er beter uit, maar staat de fundering van Final Fantasy VIII Remastered ook nog steeds?

In the year of 1999…
In 1999 was Final Fantasy VIII een vreemde eend in de bijt. Na het succesvolle VII, waar menigeen van vindt dat het de beste titel van de gehele serie is, was het achtste deel in vele opzichten compleet anders dan zijn voorganger. Juist daardoor was het instappen in deze game ook beduidend moeilijker, waardoor veel mensen meer moeite moesten doen om de schoonheid van deze game te aanschouwen. Mede hierdoor is de game ook minder geliefd dan de voorgaande titels en dat mag op sommige vlakken best als onterecht worden beschouwd. Houd je van verhalende games, dan is Final Fantay VIII een titel waar je zeker aan je trekken komt. Met een veelvoud aan personages en meer dan vijftig uur aan gameplay (met talloze cut-scenes). Je speelt het personage Squall, een student die militair gaat worden en aan het einde van zijn opleiding zit. Terwijl er tegelijkertijd een oorlog heerst word je gaandeweg in een episch verhaal gezogen.

Gameplay

De gameplay van Final Fantasy VIII Remastered is dus totaal anders dan zijn voorgangers. Zo maakt het spel gebruik van het zogeheten ‘Junction systeem’. Voor de leken onder ons, hiermee kun je je personages zo afstemmen wat betreft statistieken, dat je dus bijvoorbeeld alles op een specifieke eigenschap koppelt. Revolutionair voor 1999, tegenwoordig bestaat dit systeem niet tot nauwelijks meer in RPG’s. Wel is er een autofunctie die ervoor zorgt dat de stats automatisch worden toegewezen op een zo goed mogelijke manier, voor eenieder die geen zin heeft om hier veel tijd in te steken.

Een andere mechanic die de game heeft is de ‘draw mechanic’. Je hebt geen onbeperkte magie en ook geen vaste hoeveelheid magic power wat meegroeit met het level wat je hebt. Nee, je moet magie absorberen van je vijanden. Hiermee kun je dan weer speciale aanvallen doen, of magie toewijzen aan je stats om deze te verbeteren. Je hebt dus geen zaken zoals schilden, harnassen, et cetera om je stats ingame te verbeteren. Als laatste kun je ook door te grinden je niveau verhogen. Echter is het wel zo dat je vijanden als het ware meegroeien, waardoor grinden min of meer nutteloos wordt. Laten we het erop houden dat het een bijzonder, en soms ook een tikkeltje eentonig proces is.

Grafische remaster

Hoewel Final Fantasy VIII er mooier uitziet dan ooit, is de grafische stijl iets wat mij niet echt zint. Het voortbewegen door de wereld zelf loopt op exact dezelfde engine als twintig jaar terug, en dat voelt dan ook heel erg verouderd aan. Daarnaast zijn de personages dan wel verbeterd, maar de achtergronden zijn extreem wazig, waardoor het contrast van de scherpe personages de achtergronden er nóg onscherper laat uitzien. Vooral tijdens het doen van missies als ‘activeer je computer’ of iets soortgelijks is het vaak onduidelijk wat je nou moet doen, vanwege het wazige beeld. Daarnaast is er ook geen andere visuele hint waardoor je exact weet wat je moet gaan doen. De game laat op grafisch gebied eigenlijk volledig zien dat het nog stamt uit de vorige eeuw, en je had dan ook wel iets meer mogen verwachten van een remaster.

Andere veranderingen

Het gebrek aan goede grafische stijl neemt niet weg dat Square Enix wel andere fijne toevoegingen heeft gedaan aan de gameplay. Zo kun je tijdelijk een ‘easy modus’ aanzetten waarmee je gevechten makkelijker kunt halen en waarmee je telkens 0 schade krijgt. Vooral interessant voor de mensen die eigenlijk lekker snel door een game heenlopen voor het verhaal. Daarnaast is er ook een modus om het spel versneld af te spelen: zeker bij een aantal gevechten zorgt dit ervoor dat je veel sneller door de saaie repetitieve zaken heenloopt, zoals het eentonige gevechtssysteem.

Conclusie

Final Fantasy VIII was een vreemde eend in de bijt in de Final Fantasy-serie, en dat blijft hij ook met deze remaster. Grafisch gezien kun je het maar een halve remaster noemen, waarbij alleen de assets van de speler zelf en de NPC’s écht onder handen zijn genomen. Daarnaast zijn er gelukkig wel een aantal fijne toevoegingen gedaan die het spel zeker wat betreft snelheid 2019-proof maken. Final Fantasy durfde in 1999 te vernieuwen, en hoewel niet alle vernieuwingen even succesvol bleken te zijn, is de game nog zeker erg vermakelijk.