Disgaea 1 Complete

Wanneer ik praat over remasters en remakes, gaat het meestal om de hoofdvraag: wat is er nieuw aan deze versie? Hoewel dat antwoord soms moeilijk te vinden valt, blijft het belang hiervan uiterst belangrijk. Toen ik met deze vraag Disgaea 1 Complete opstartte, bleef het vrij lang stil. Niet omdat Disgaea opeens slecht is, maar simpelweg omdat er weinig veranderingen te bespeuren zijn. Tien jaar nadat een Disgaea game voor de eerste keer een Nintendo platform aan deed (Disgaea DS) keert het origineel om nogmaals te betoveren. Goed is het spel absoluut, maar grote verrassingen zijn er simpelweg niet.

Zoals het altijd is geweest

Om maar meteen de deur in huis te vallen: als je de latere versies van het spel kent, dan hoef je deze recensie niet perse te lezen. Vanuit een gameplay technisch standpunt is er weinig anders aan Disgaea 1 Complete. De latere Disgaea-spellen zitten vol met ingewikkelde systemen en mogelijkheden, maar deze blijft makkelijk te begrijpen. De strategie-gameplay is uiterst toegankelijk en na een paar maps weet je precies wat je te wachten staat. Je beweegt maximaal tien units over het speelveld, valt een bepaalde regio van de map aan en ziet hoe alles uitpakt. De map is klaar zodra alle vijanden van het speelveld verdwenen zijn. Je zult echter wel bekend moeten zijn met alle ins en outs van een Strategy Role Playing Game. Hoewel Disagea goed te begrijpen valt, worden spelers zonder enige ervaring meteen met de neus op de feiten gedrukt.

De grote verandering ten opzichte van andere strategy games is het gebruik van de Execute-knop. Je zult eerst alle acties van de units moeten voorbereiden, voordat je ze allemaal tegelijk op je vijanden los laat. Het belang is dat alle personages genoeg aandacht krijgen om hun specifieke rol te vervullen. Het gebruik van verschillende aanvallen, voorwerpen en de gooi-functie is geen overbodige luxe. Laatstgenoemde in het bijzonder is belangrijk om enige progressie te maken op de map. Je zult monsters naar een hoger gelegen terreinen moet schieten om zodanig vijanden naar achteren te duwen. Alles komt neer op een juist gebruik.

Door de correcte classes en beslissingen te maken, ga je aardig door Disgaea 1 Complete. De beslissingen hangen samen met The Dark Assembly waarin je toegang kunt krijgen voor nieuwe personages of andere mogelijkheden. Soms geef je hier het betaalmiddel Mana voor, terwijl je in anderen beland in een rechtbank situatie. Hiervoor moet je de senatoren overtuigen of het gevecht met ze aangaan om ze te dwingen. Voorwerpen veranderen ook een ludieke manier. Je betreedt de items en strijdt in random dungeons om ze degelijk te kunnen upgraden.

Wat mij het meeste bijstaat van Disgaea 1 Complete is de tijd dat de speler erin moet steken. Als je de boel forceert, kun je makkelijk in een goede 35 uur klaar zijn, maar dan heb je niet alles gezien. Personages zijn lang bezig om de hoogste levels te bereiken en er valt genoeg te doen zonder dat je een eenrichtingsweg neemt naar het einde. De optionele verhalen, vijanden en Item World-levels zorgen dat je nog uren zoet kan blijven met de titel. Het gegeven voelt soms erg als grinden aan, iets waar ik me overheen zet in handheld mode. Daarnaast kent deze versie ook een tweede verhaallijn, genaamd de Etna mode. Het is een korte tweede game, waarin je de controle neemt over het personage Etna en ziet hoe dingen anders hadden kunnen lopen.

Bizarre verhalen

Aan het klassieke verhaal van Disgaea is ook vrij weinig gesleuteld. Je neemt controle over Laharl, die na twee jaar slapen klaar is om de strijd aan te gaan. Zijn vader, King Krichevskoy, is overleden en de wereld is een grote wanhoop geworden. De boze demoon is van plan de troon over te nemen en zijn plaats op te eisen in de Netherworld. Samen met Etna, Laharl’s compagnon, reizen ze rond verscheidene hoofdstukken om hem uiteindelijk als Overlord te kunnen bestempelen. Let echter goed op: je acties tijdens je reis hebben invloed op het einde, welke dezelfde situaties in een ander daglicht zetten.

Disgaea 1 Complete wordt omlijst door uitstekende personages die ieder hun eigen opvattingen hebben. Laharl is arrogant, recht voor zijn raap en haat positieve dingen zoals liefde. Etna verandert erg door het avontuur. In eerste instantie denkt ze alleen zichzelf, maar gedurende de rit begint ze Laharl meer te begrijpen. Er zijn ongeveer 15 personages die de knooppunten vormen van het verhaal en er zitten simpelweg geen slechte tussen. Daarnaast is hun voice acting gewoon degelijk in elkaar zonder dat ik daadwerkelijk iets negatiefs te benoemen heb.

De veertien hoofdstukken gaan als een wervelwind aan je voorbij. Je wordt hier en daar geforceerd om keuzes te maken, maar het merendeel komt neer op strategie-gevechten. Ook zul je vaak terechtkomen in Laharl’s Castle. Deze locatie vormt het uitgangspunt voor de reis. Je zult verschillende winkels bezoeken, nieuwe gebieden ontgrendelen en units klaar stomen voor de volgende map. Etna Mode gaat sneller voorbij, al begint ook meteen op een hoger niveau. Hierdoor zul je misschien vaker moeten levelen dan je tijdens het normale avontuur gewend bent.

Uitmuntende presentatie

De presentatie van Disgaea heeft een complete metamorfose ondergaan. Complete ziet er alle opzichten vele malen strakker uit dan het origineel uit was. De character sprites zijn vervangen door getekende artwork, wat er in alle opzichten fantastisch uitziet. Daarnaast zijn er achtergronden strakker getrokken en is de tekst veel beter leesbaar dan op de PSP en Nintendo DS. Er is ook quality of life zaken zoals het uitschakelen van animaties, waardoor de gevechten veel sneller verlopen. Aan de muziek is niet heel veel anders, maar dat hoeft ook helemaal niet. Het zijn nog steeds uitstekende deuntjes die precies in het spectrum passen.

Conclusie

Disgaea 1 Complete is absoluut een aanschaf waard. Hoewel de systemen niet te diep gaan, maakt dat het spel ook elegant. De casual liefhebber van strategie games kan uren genieten van de game die Nippon Ichi Software groot maakte. De presentatie is verbeterd, het spel komt met alle content en is nu de beste portable versie van het origineel. Persoonlijk is het beter om hem te doorlopen in handheld mode, mede omdat grinden iets is wat je vaak genoeg zal doen. Niet iedereen zal deze oude stempels wat betreft levelen pruimen, maar Disgaea 1 Complete doet kwalitatief gezien genoeg om je ogen op het scherm te houden.