Super Mario Party

Drie en een half jaar na Mario Party 10 voor Wii U is het dan zover: een nieuwe Mario Party! In plaats van het Mario Party 11 te noemen is er gekozen voor een andere titel: Super Mario Party. Op het eerste gezicht een opmerkelijke keuze gezien het de allereerste mainline Mario Party is die zich niet aan de volgorde houdt. Naarmate we dieper ingaan op het spel wordt duidelijk dat het een logische keuze is geweest: Super Mario Party stapt (grotendeels) af van mechanieken geïntroduceerd in deel 9 en 10 en voelt aan als een soort reboot. Weet Nintendo met Super Mario Party de serie weer op het rechte pad te trekken? Je leest het hieronder.

Weg met die kar

In Super Mario Party kan je weer als vanouds aan de slag met de Mario Party-modus. Met vier spelers, door vrienden of de computer aangestuurd, neem je het tegen elkaar op. Het karretje waar iedereen gezamenlijk inzit is (gelukkig) weg en elke speler beweegt individueel. Ieder personage heeft ook een unieke dobbelblok, naast de reguliere dobbelblok waarmee je 1 tot 6 gooit, om iedere beurt te mogen gebruiken. Zo krijg je met Daisy een dobbelblok waar alleen 3 en 4 mogelijk is als drie of vier stapjes vooruit gunstig is. Wario heeft een wat meer risicovol dobbelblok met de opties om muntjes te verliezen of 6 te rollen. Zo heeft elk personage een eigen versie waarbij er muntjes gewonnen of verloren gaan, en/of diverse getallen van 0 tot 10. Je bent niet verplicht deze speciale dobbelblokken te gebruiken maar het voegt wel een interessante laag toe aan de gameplay en zorgt voor wat meer strategie in het dobbelen. Als je bijvoorbeeld naast een rood vakje staat waar je muntjes verliest en je hebt een dobbelblok zonder een 1 tot je beschikking is het verstandig deze te gebruiken.

Een andere toevoeging zijn de bondgenoten: als je op een partnervakje land of het partnertelefoon-voorwerp gebruikt krijg je een speelbaar personage erbij om het spel mee te vervolgen. Zijn of haar unieke dobbelblok wordt toegevoegd aan je arsenaal en iedere beurt zal je partner ook een dobbelblok gebruiken om je 1 á 2 extra vakjes te laten bewegen. In speciale team-minigames zullen je partner(s) ook verschijnen om mee te helpen om voor jou te winnen. Het loont zich dus enorm om een team te vergaren en zo jezelf sterker te maken. Het enige minpunt is als één iemand drie partner heeft (en daardoor 3 á 6 vakjes meer kan lopen iedere beurt) de balans een beetje weg is. Gelukkig zijn er zat mogelijkheden om partners te vinden of te stelen van een ander, dus in de praktijk heb ik het gelukkig niet meegemaakt dat het écht oneerlijk werd.

Een feestje voor iedereen!

Naast de klassieke Mario Party zijn er talloze mogelijkheden waar je je mee bezig kan houden. Solospelers kunnen de uitdaging aangaan in “Weg der uitdagingen” waar je uitdagingen moet voltooien in alle 80 minigames. Zo hoef je niet altijd te winnen maar is een bepaald aantal punten al voldoende of moet je een minigame uitspelen binnen een bepaalde tijd. Deze singleplayer modus is erg leuk en de enkele uitdagingen kunnen soms vrij lastig zijn, al is het gros van de uitdagingen redelijk makkelijk te voltooien. Ik had graag een extra moeilijkheidsgraad gezien in deze modus die het uiterste van je vraagt. Aan de andere kant neem je een Mario Party-spel niet in huis om alleen te spelen, dus deze modus is al meer dan ik had verwacht en een leuke toevoeging.

Voor mensen die graag samen willen spelen zijn er dit keer twee verschillende modi. In “Partnerparty” speel je als partners op dezelfde borden als in Mario Party, twee tegen twee, waar je muntjes, voorwerpen en sterren met elkaar deelt. Na het rollen van de dobbelblokken worden ze bij elkaar opgeteld en mag je samen bewegen. In plaats van een vast pad dat je volgt kun je je vrij bewegen over het hele bord en probeer je op de juiste vakjes terecht te komen door je eigen pad te kiezen. Bij 4-speler minigames wint het team van de winnende persoon, en natuurlijk zie je ook veel minigames voorbij komen waar je met je partner samenwerkt tegen het andere team. Deze modus is een perfecte oplossing voor spelers die écht samen willen spelen, gezien in Mario Party altijd ieder voor zichzelf speelt. Het gevoel van samenwerken is goed aanwezig en diverse strategieën bekokstoven en uitwerken was nog nooit zo leuk in een Mario Party-spel.

Tenslotte kan je in “Wilde wateren” met vier spelers proberen te overleven. Deze spelmodus kan je hier zien en is een welkome toevoeging aan de mogelijke speelmodi. In plaats van elkaar tegenwerken is de hele modus toegewijd aan samenwerken, wat tot nu ontbrak in een Mario Party-spel. De verschillende aftakkingen in de rivier zorgen ervoor dat geen enkele rit hetzelfde is, al is het aantal minigames erg laag. Als je in de eerste rit met je bootje alle tien ballonnen weet te raken om een minigame te beginnen zal je bij de volgende keer geen enkele nieuwe minigame zien. Een gemis want een hoop verschillende minigames had deze modus veel interessanter weten te maken op de lange termijn.

Maar we zijn er nog niet

Met al deze verschillende modi is er een hoop speelbaar materiaal aanwezig, of je nou een einzelgänger bent, met een partner aan de slag wilt of met vier man tegen of met elkaar wilt spelen. Echter blijft het daar niet bij: In “Beat-baas” mag je aan de slag met ritmische minigames waar je met de Joy-Con bepaalde bewegingen op de maat moet maken. Dit werkt ontzettend leuk en gaat gepaard met maffe ritmespellen waar je bijvoorbeeld moet poseren zoals Waluigi of tafelkleden onder een piramide van glazen moet wegtrekken. Met tien verschillende minigames, te spelen in een serie van drie of zes, is het niet erg uitgebreid dus deze modus werkt het beste als een opwarmer of tussendoortje.

Minigames

Met 80 kersverse minigames is er weer een hoop te doen tussen de beurten door in Mario Party en Partnerparty. Elke minigame wordt bestuurd door de bewegingsbesturing van een enkele Joy-Con of met de vier actieknoppen en de joystick. De minigames die bestuurd worden door te zwiepen, hameren, draaien enzovoorts zijn goed uitgewerkt en spelen erg prettig. Op geen enkel moment had ik het gevoel dat het niet goed werkte. De andere minigames waar je vrij rondloopt zijn vooral toegespitst op het overleven van gevaren die op je afkomen in verschillende omgevingen zoals we gewend zijn.

Tien van de 80 zijn gereserveerd voor Wilde wateren en tien voor Beat baas. Uiteindelijk hou je 30 minigames over voor vier spelers waar ieder voor zich speelt, tien voor twee tegen twee, tien voor één tegen drie en tien voor team-minigames (met partners). Als ik het zo ontleed klinkt dat eigenlijk wel erg weinig en ik had er graag het liefste veel meer gezien. Sommige minigames zijn namelijk één keer leuk en daarna speel je ze eigenlijk niet meer op eigen initiatief. Het hoeven niet eens spiksplinternieuwe minigames te zijn; als Nintendo besluit om minigames uit eerdere delen als (gratis) DLC aan te bieden, of bepaalde minigames uit te breiden zou ik daar uitermate tevreden mee zijn.

Tenslotte kent het spel “Toads keetkamer” waar je kan honkballen, met tanks op elkaar schieten en puzzelen door één of meerdere Nintendo Switch-systemen in te zetten. Ik heb geen gebruik kunnen maken van het linken van meerdere systemen maar drie van de vier spellen zijn ook te spelen zonder een andere Nintendo Switch. Elk van deze spellen duren wat langer dan een gebruikelijke minigame en zijn ook met een enkele Nintendo Switch best te pruimen, al komen ze het beste tot zijn recht als je meerdere tot je beschikking hebt. Voor een impressie hoe dat werkt kan je de preview lezen waar Neslihan en Nathan mee aan de slag gingen.

Niet overal dezelfde diepgang

“Wow, dat zijn wel een hele hoop modi!” zal je waarschijnlijk denken. En dat klopt ook: Super Mario Party doet een beetje van alles, voor iedereen wat wils. Echter kent niet elke modus dezelfde vorm van diepgang. Er zijn maar vier gethematiseerde bordspellen aanwezig (in Partnerparty speel je op dezelfde als in Mario Party) wat ik erg jammer vind. Zoals eerder omschreven is het aantal minigames niet hoog, maar ook niet laag. De online “Mariothon” modus beperkt zich tot het spelen van minigames. Toegegeven, een Mario Party spel speel je het liefste met vrienden op de bank. Desondanks had ik graag een online modus gezien voor de Mario Party en Partnerparty. Gelukkig is er zat te doen voor elk type speler en ontgrendel je diverse extra’s zoals hogere moeilijkheidsgraden voor modi én de computergestuurde tegenstanders. Met het spelen en winnen van potjes verdien je Partypunten die je kan gebruiken om nieuwe stickers, muziek en tips vrij te spelen. De tips zijn stuk voor stuk gelokaliseerd en leggen strategieën uit voor beginners en gevorderden. Zelfs de gesproken tekst is gelokaliseerd, wat een perfecte toevoeging is voor kinderen en mensen die de Engelse taal niet goed beheersen.

Conclusie

Super Mario Party is een feestje voor iedereen, of je nou alleen, samen of tegen elkaar speelt. De variatie in modi is nog nooit zo groot geweest, al zijn sommige modi niet heel erg uitgebreid uitgewerkt. De nieuwe mechanieken van partners en unieke dobbelblokken zijn een welkome toevoeging en weten weer een verse draai te geven aan het concept van Mario Party. Hopelijk zien we nog wat extra minigames en borden terug in de vorm van DLC, want dat zou deze Mario Party naar een niveau tillen wat we nog nooit eerder gezien hebben. Voor de mensen die al langer snakken naar een “echte” Mario Party is dit echt geen miskoop; deze Mario Party is oprecht super te noemen.