Coffin Dodgers

Tijdens het spelen wist ik het zeker: Coffin Dodgers is een Nintendo Switch-port van een spelletje voor iOS en Android. Zo’n klein racesnackje dat je even verteert als je wacht bij de tandarts. Niets is echter minder waar: Coffin Dodgers verscheen eerder op de PlayStation 4, Xbox One en PC. Jammer, want op je telefoon had dit licht verteerbare spelletje waarschijnlijk hogere ogen gegooid.

Het concept achter Coffin Dodgers is eigenlijk best geinig. Het is een funracer met hoogbejaarden die achterna gezeten worden door Magere Hein. De Grim Reaper wil namelijk maar wat graag de zielen van deze oudjes hebben – iets wat zij op hun beurt natuurlijk niet pikken. Er zit daarom niets anders op dan de scootmobielen uit de garage te halen en een stevig potje te racen door het ooit rustieke dorpje. Van co-operatie tussen de oudjes is echter geen sprake, oh nee; ze steken maar wat graag hun wandelstokken uit om elkaar dwars te zitten. Of vuren vuurpijlen of gladde olievlekken op elkander af. Ondertussen is onze Magere Hein telkens de lachende derde als er hij meer en meer te grazen neemt. Als jij als speler maar uit zijn handen blijft!

Als de dood

Coffin Dodgers neemt zichzelf niet al te serieus en dat siert het. Echter weet het tegelijkertijd ook niet boven de betiteling ‘best geinig’ uit te stijgen. Hoewel het racen aardig wegspeelt, heeft het weinig om het lijf. Je hebt het zo onder de knie: feitelijk kun je in alle parcoursen eerste worden door simpelweg de rechtertrigger ingedrukt te houden en in te sturen. Er mist een soort leercurve om beter te worden in het spel: slim gebruik van de remknop of een mogelijkheid om te driften ontbreekt bijvoorbeeld. Op een mobiele telefoon zou dit aangenaam, toegankelijk vermaak opleveren, maar op een console heb je het na een uurtje wel gezien.

Het is jammer, want aan de andere kant zit het volgestopt met kleine dingetjes die best wat potentie hadden. Het behalen van ervaringspunten en hiermee muntjes tijdens races (door bijvoorbeeld je tegenstanders omver te slaan of pionnetjes omver te rijden) om je scootmobiel te upgraden – is best leuk gevonden. Zo kun je een sterkere motor of nieuw uiterlijk aanschaffen. Jammer dat je het alleen niet echt nodig hebt – de eenspelerstand is met twee vingers in de neus (en al binnen een uur) uit te spelen en er zijn geen hogere moeilijkheidsgraden. Ach, en ook het feit dat je á la Road Rash met je wandelstok mede-hoogbejaarden van hun voertuig af kan meppen is best geinig – zeker voor een jonge doelgroep. Ik denk niet alleen dat een Mario Kart 8 Deluxe daar zich zo bedreigd door gaat voelen.

Conclusie

Coffin Dodgers past naar mijn mening prima thuis op mobiele telefoons. Het heeft een grappig concept, een gemakkelijk te begrijpen besturing én kent een paar leuke ideeën. Hier op de Nintendo Switch gaat alleen een hele jonge doelgroep hier plezier aan beleven: voor de rest begint na een uurtje de verveling al toe te slaan. Voor een consolespel verwacht ik wat meer – helemaal als dat platform al een steengoed alternatief kent. Hier op de Nintendo Switch is het helaas op een dood spoor beland.