Backpack Hero - Een kat in de zak

Backpack Hero werd aangekondigd tijdens de Indie World Showcase van 14 november. Het spel werd die dag gelijk gelanceerd in de Nintendo eShop. De trailer met opzwepende muziek sprak mij direct aan. Het toonde een overvloed aan items, opties en manieren om te spelen en ik wilde gelijk aan de slag gaan. Ik was benieuwd of mijn enthousiasme zou blijven.

Het stadje Haversack Hill ligt in puin. Het is vervallen en degenen die zijn gebleven hebben moeite om rond te komen. De enige manier om aan inkomsten te komen zijn de nabijgelegen kerkers. En door het gevaar wordt afgeraden om erin te gaan zonder een goede voorbereiding. Onze heldin, een antropomorfe rat genaamd ‘Purse’, is een van de bewoners en zet alles op alles om nog wat van de stad te maken. In de zoektocht naar waardevolle spullen vindt ‘Purse’ een magische rugzak. Deze groeit met de gebruiker mee en hoe meer je ontdekt, hoe groter de rugzak wordt. Nu is het veilig genoeg om de kerker te betreden en schatten mee terug te nemen. 

Je hoofdpersonage ‘Purse’ noemen in een spel over een rugzak haalt de geloofwaardigheid meteen uit het verhaal. Het is te flauw en ik hoopte dat de grappen beter zouden worden. Vervolgens leren we de namen van haar ouders ‘Prada’ en ‘Louis’ (van het merk Louis Vuitton). Op dat moment realiseerde ik me dat dit spel het absoluut niet van zijn scherpe humor moet hebben. 

Diep in de buidel tasten

Het via Kickstarter gefinancierde Backpack Hero is in eerste instantie ontwikkeld voor pc en later overgezet naar consoles, waaronder de Switch. In deze inventory management roguelike is geen enkele trip naar de kerker hetzelfde. Aan jou de taak om je rugzak zo efficiënt mogelijk in te pakken en dat werkt erg verslavend. Je begint met een rugzak met negen vakjes. Precies genoeg ruimte voor een zwaard, schild en wat te eten. In de kerker kom je andere gelukszoekers tegen die niet altijd dezelfde goede intenties hebben als jij, dus moet je voor jezelf opkomen. Gelukkig weet je precies wat de intenties van je vijanden zijn. Boven hun hoofd staat of ze deze ronde gaan aanvallen, verdedigen of een speciale actie gaan verrichten. Gaan ze aanvallen,  dan kun jij inzetten op verdedigen. Je kan ook kiezen om vol in de aanval te gaan en de schade voor lief te nemen zodat het gevecht eerder afgelopen is.

De ervaring die je opdoet door vijanden te verslaan zorgt ervoor dat je rugzak groeit. Je mag bij de eerste upgrade vier extra vakjes toevoegen die extra ruimte geven voor de schatten en voorwerpen die verschijnen na een afgerond gevecht. Dan verschijnen er zeven willekeurige voorwerpen waarvan je er drie mag kiezen. Vanaf nu wordt het interessant en moet je goed nadenken over je strategie en bedenken wat goed bij elkaar past. De vijanden worden steeds sterker, dus wil je inzetten op meer verdediging of wil je sterkere wapens creëren? Hoe meer ervaring je in de kerkers opdoet, hoe groter je rugzak groeit en hoe meer spullen je kan meenemen. De verzamelaar in mij wil alles meenemen en elk vakje optimaal gebruiken. Het was genieten wanneer dit lukte, ook al moest ik de tas daar soms drie keer opnieuw voor inpakken.

Op deze manier baan je je een weg door drie niveaus van de kerker alvorens je weer terugkeert naar Haversack Hill om je schatten te delen met de rest van de stad. Je maakt dus steeds korte tripjes en brengt je gevonden schatten mee naar de stad. Iedere keer als je de kerker betreedt is je rugzak echter weer leeg en begin je weer met de standaard negen vakjes. De grondstoffen en voorwerpen die je mee terug neemt kun je investeren in je stad. Hierdoor kun je nieuwe gebouwen plaatsen, waardoor er nieuwe bezoekers op je stad afkomen. Deze brengen missies met zich mee, zodat je bezoek aan de kerker op een speciale manier verloopt. Bijvoorbeeld met een speciaal wapen of een speciaal doel. Door het opwaarderen van de stad worden je uitstapjes naar de kerker steeds gevarieerder en ontdek je steeds betere voorwerpen.

Bepakt en bezakt

Backpack Hero is een klein pakketje waar heel veel inzit. Bovenstaande is maar een fractie van wat het spel te bieden heeft. Er zijn honderden missies beschikbaar die een reis door de kerker steeds weer anders maken. Na een tijdje speel je bogen en magische voorwerpen vrij, die je anders moet inzetten dan de standaarduitrusting. Dan zijn er ook nog andere personages om vrij te spelen. Deze hebben allemaal hun eigen magische rugzak die een compleet andere speelstijl met zich meebrengt. Een kikker die iedere beurt mag kiezen uit magische voorwerpen die eerder verzameld zijn; een vogel wiens rugzak gescheurd is en meerdere eilandjes heeft om voorwerpen te plaatsen; een robotbeer die met zijn energiekern voorwerpen activeert door middel van een elektrische lading; een muis die kleine wezens kan oproepen en voor zich laat vechten, die ook weer hun eigen kleine rugzak hebben om voorwerpen in te plaatsen. Je voelt aan alles dat dit een ambitieus project is geweest.

De muziek past goed bij de pixelige vormgeving. Het zijn simpele deuntjes die doen denken aan muziek van spellen uit het SNES-tijdperk. Het is energiek tijdens gevechten, rustig bij het inpakken en geeft een heerlijk melodieus deuntje als je weer terug in Haversack Hill bent. Het plaatsen en reorganiseren van voorwerpen in je rugzak is echt leuk gedaan. Je kiest gaandeweg een strategie en kijkt hoe je het beste eruit kan halen. Een +1 edelsteen die alle aanliggende wapens sterker maakt is superhandig. Nadeel is dat deze zweeft en altijd bovenaan je tas zal eindigen. Kun je daar geen wapens kwijt, dan heb je niets aan deze bonus. Zo zijn er honderden items die allemaal een speciale eigenschap hebben. Leren wat een voorwerp doet is een kwestie van gebruiken en uitproberen, want de uitleg is helaas minimaal. En dat geldt voor een hoop dingen. Mijn eerste speelsessie zorgde al gelijk voor een hoop vraagtekens. Wat moet ik nu precies doen? Hoe werken de voorwerpen? Waarom werkt het effect van deze ring niet? Spelenderwijs kom je er steeds meer achter hoe alles werkt en hoe je efficiënter kan inpakken. Je moet hier wel tijd en zin voor maken want er zitten veel verschillende eigenschappen aan voorwerpen. Deze drempel is dus vrij hoog en ik kan me voorstellen dat niet iedereen hier op zit te wachten.

In zak en as

Je merkt aan alles dat het spel ontworpen is voor pc. Zo gebruikt het spel een cursor om voorwerpen aan te wijzen en te slepen. Ideaal voor een muis, maar met de knoppen en pookjes van de Switch-controller gaat dat een stuk minder soepel. De bediening van spelelementen gaat ook erg omslachtig. De ene keer moet je een knop lang ingedrukt houden en de andere keer juist weer kort. Heel verwarrend is dat bepaalde knoppen twee acties tegelijkertijd hebben, waardoor je soms iets activeert wat niet de bedoeling was. Bepaalde regels tekst gebruiken een kleiner font of gekleurde letters en dat doet af aan de leesbaarheid. Er zijn een hoop schoonheidsfoutjes die de lol van het spelen verminderen.

Conclusie

De combinatie van niet goed snappen wat voorwerpen doen, plus een besturing die niet per se soepel is te noemen, zorgt zeker voor frustraties tijdens het spelen. En toch wil ik door. Het spel heeft iets verslavends. De muziek is melodieus en energiek. De speelsessies zijn kort, waardoor je lekker snel weer een andere strategie kan uitproberen. Het geeft een heerlijk gevoel om je verdediging zo hoog te maken dat vijanden je niets kunnen maken. Om je tas zo in te delen dat je wapen van meerdere kanten sterker wordt gemaakt en zo vijanden in een paar klappen afmaakt. Al met al zijn er helaas een hoop storende puntjes die afbreuk doen aan het spelplezier. Kun je daar doorheen kijken dan heb je een uitgebreide strategische puzzelgame met een hoog nog-eentje-dan effect en mag je een half puntje aan de score toevoegen.