Astral Chain - Cyberpunk 2078

Platinum Games en Nintendo zijn tegenwoordig dikke vrienden en dat is niet vreemd. De twee bedrijven hebben een vergelijkbare ontwerpfilosofie waarbij gameplay koning is en er gelet wordt op de kleinste details. Het grote verschil is dat Platinum doorgaans maar één type spel maakt: stijlvolle beat ‘m up actiespellen in de trant van Bayonetta. Dat maakte hun output de laatste jaren wat voorspelbaar en hun publiek beperkt. Tot nu, want met Astral Chain heeft de studio iets heel bijzonders in handen: een futuristisch actie-avontuur dat verplichte kost is voor iedere Nintendo Switch-bezitter.

Het is het jaar 2078 en de mensheid lijkt meer dan ooit te floreren. Tot op een dag demonische wezens uit een andere dimensie massaal de onze binnendringen: de Chimera. Deze wezens zijn onzichtbaar, maar de verwoesting die ze aanrichten is dat allesbehalve. De techno-profeten van die tijd claimen dat het een natuurlijke correctie is van de aarde, als reactie op de overbevolking. Zij zagen het aankomen en waren in het diepste geheim samen met de overheid bezig met het bouwen van The Ark: een groot, kunstmatig eiland ver weg van de Chimera. Totdat ook daar de zogenaamde ‘gates’ verschijnen en onze soort definitief nergens meer veilig is.

De wetenschap heeft echter niet stilgestaan sinds het verschijnen van de Chimera en creëert de Legions. Dit zijn gevangen Chimera die getemd en gehersenspoeld zijn om aan de kant van de mensen te strijden. In Astral Chain krijg jij de controle over zo’n Legion, die via een ketting aan je personage geketend zit. Als onderdeel van de speciale politie-eenheid Neuron is het aan jou om de strijd aan te gaan met de Chimera, maar dat is in tegenstelling tot eerdere Platinum-spellen niet het enige! Gedurende het avontuur zul je ook voor detective spelen, meerdere zwerfkatten adopteren en Zelda-achtige puzzels oplossen om de waarheid achter deze dimensionale demonenplaag bloot te leggen.

Holografisch speurwerk
Astral Chain is net als een TV-serie opgedeeld in hoofdstukken en ieder hoofdstuk begint met het aannemen van een verhaalmissie op de burelen van Neuron. Die verhaalmissies sturen je vervolgens op pad door de stad. Dit is echter geen spel met een open wereld: The Ark is opgedeeld in verschillende zones en je bezoekt als het ware iedere keer een klein stukje van de stad. Deze doen denken aan de betere Mario Odyssey levels en Zelda-dorpjes: er is altijd genoeg te beleven, ontdekken en te doen. Je verkent de omgeving, praat met personages en je ziet op plaats-delicten hologrammen van ongelukken of diefstallen. Uiteindelijk dien je bij elkaar te puzzelen wat er gebeurd is. De conclusie leidt je niet zelden naar een vers Chimera-spoor.

Zo krijg in het tweede hoofdstuk de melding dat in de sloppenwijk Maison Forest continu mensen vermist raken. De locals hebben het over een ‘red ghost’ en je vindt een drone die flink toegetakeld is waarvan je de camera kan analyseren. Hier komt je IRIS om de hoek kijken: een soort Google Glass voor gevorderden waarmee je de wereld in een oogopslag kunt scannen. Dankzij de IRIS zie je een holografische reconstructie van hoe de drone gevlogen heeft en waar deze is neergehaald. Wat er niet alleen cool uitziet, maar ook nog eens erg handig is. De conclusie is dat er duidelijk sporen van een Chimera-aanval zijn en al snel vind je een portaal naar thuiswereld van deze demonen: de Astral Plane.

Demonische sushsi
In deze demonische dimensie heb je de vaardigheden van de aan jouw geketende Legion hard nodig om verder te komen. De wereld van de Chimera zit namelijk vol met zwevende platforms en kleine puzzels om te trotseren. Zo kun je jouw Legion naar een platform buiten bereik laten zweven om jezelf er vervolgens met de ketting naar toe te trekken. Of gebruik bijvoorbeeld eens de pijl en boog van je Arrow Legion om een aantal lastig bereikbare schakelaars om te halen, zodat er een brug verschijnt die leidt naar het volgende gebied. Astral Chain put tijdens deze segmenten overduidelijk inspiratie uit spellen als The Legend of Zelda en Darksiders, maar door de creatieve manieren waarop je de kettting en de Legions inzet voelt de Astral Plane toch erg uniek.

Dat brengt ons bij het vechtsysteem en dat is net zo bruut, stijlvol en verslavend als je van Platinum Games mag verwachten. Je personage kan schakelen tussen twee soorten elektrische slagwapens (voor snelle en zware aanvallen) en een pistool voor lange afstandstechnieken. De twist zit hem ook hier in het gebruik van de ketting en je Legion. Zo kun je vijanden met de ketting vastbinden, om ze vervolgens volledig synchroon met je Legion te veranderen in demonische sushi. Of span de ketting en gebruik deze als een elastiek om een vijand door de lucht te lanceren die iets te enthousiast op je af wilde beuken. Het nodigt continu uit tot experimenteren en zelfs ver na het uitspelen ontdekte ik nog nieuwe trucjes.

Ik hintte er al even naar met het noemen van de Arrow Legion, maar in Astral Chain krijg je uiteindelijk vijf verschillende Legions tot je beschikking, ieder met hun unieke vaardigheden. Mijn favoriet was de Beast Legion, die je ook kunt berijden om je sneller door te spelwereld te verplaatsen om of extreem gevaarlijke lasers te ontwijken. Bevind een vijand zich onder de grond? Dan kan de Beast Legion hem uitgraven, maar diezelfde graafvaardigheid kun je ook gebruiken om verborgen goodies te vinden in de spelwerelden. Oh, en zeker niet onbelangrijk: je kan je hondachtige kameraad ook aaien. Heeft ‘ie wel verdiend na al dat harde werk.

Knappe prestatie
Inmiddels heb je gelezen over detective gameplay, platforming, Zelda-achtige puzzels én combat, maar Astral Chain bevat ook nog een boel sidequests, RPG-achtige skilltrees, bossfights en zelfs stealth-segmenten. Het is een bijzonder knappe prestatie dat de game ondanks al deze elementen continu aanvoelt als een consistent en overtuigend geheel. Dat komt omdat de Legions en de ketting letterlijk door ieder aspect van het spel zijn verweven. Een straatjochie wil graag goocheltrucs zien? Pak met je gespierde Arm Legion een container op (ze zijn onzichtbaar voor normale mensen, weet je nog?) en het jongetje is zo onder de indruk van je ‘paranormale gaven’ dat hij zijn informatie graag met je wil delen. Tegelijkertijd kun je die zelfde container later in het gezicht van een vijand smijten wanneer de Chimera het gebied binnendringen.

Wanneer de Chimera de spelwereld binnendringen, zul je dat merken ook. Platinum Games staat naast hun iconische vechtsystemen ook bekend om een flinke dosis spektakel en Astral Chain is daar geen uitzondering op. Van de instortende snelweg aan het begin van de game tot gigantische eindbaasgevechten die je voorstellingsvermogen te boven gaan: iedere keer vraag je je weer af hoe de makers zichzelf nu weer gaan overtreffen. Los van dit spektakel zijn er ook genoeg rustmomenten ingebouwd waarin je tijd krijgt om dit allemaal te verwerken én om de personages beter te leren kennen.

Verslavende flow
Na ieder hoofdstuk keer je namelijk terug naar je basis, het Neuron-hoofdkwartier. Hier kun je onder andere socialiseren met je collega’s, je vaardigheden testen in de trainingsruimte, je wapens upgraden, je Legions verzorgen en nog veel meer. Ieder hoofdstuk verandert deze plek en komen er nieuwe quests beschikbaar, die voornamelijk optioneel zijn. Wil je dus meteen door naar de actie? Geen probleem. Toch zou ik je aanraden om eens rond te snuffelen want de personages zijn vermakelijk en je wordt -net als in de rest van het spel- altijd beloond voor goed uit je ogen kijken. Denk bijvoorbeeld aan de zogenaamde Material Codes, waarmee je jouw Legions sterker kunt maken.

Elk van de vijf Legions heeft namelijk een zogenaamde skilltree die je vrij kunt spelen. Deze bestaat uit verschillende vakjes. Het unlocken van vakjes kost je (Premium) Material Codes en die verkrijg je door verstopte kistjes te vinden in de spelwereld of door personages te helpen met hun problemen. Dat is zeer de moeite waard, want je kunt er niet alleen de aanvallende en verdedigende kracht van je Legion mee vergroten, maar ook gloednieuwe aanvallen mee vrijspelen. Met name de latere vakjes zijn niet goedkoop en daardoor kunnen jouw gevechten er heel anders uitzien dan de mijne. Je keuzes hebben dus daadwerkelijk zin, al kan de echte diehard natuurlijk na het uitspelen van het verhaal nog doorspelen om de volle potentie van alle vijf Legions te unlocken.

Het draagt – samen met het upgraden van je wapengerei – allemaal bij aan het gevoel dat je steeds sterker wordt. Daardoor kom je in die gevaarlijk verslavende flow waarin je steeds meer moves vrij speelt, meer schade aanricht en ondertussen ook het vechtsysteem steeds beter onder de knie krijgt. Een flow die voor mij aanhield tot vér na het uitspelen. Iedere keer wanneer ik dacht “ok, nu ben ik het vechtsysteem echt meester” dwong de game me om van tactiek te veranderen en leerde ik weer nieuwe dingen. Naast het ontgrendelen van extra content door terug te keren met nieuwe Legions naar eerdere levels, bevat Astral Chain ook nog eens een sloot aan losse combat challenges voor de mensen die écht diep willen gaan. En jawel: zelfs in deze minigebiedjes zitten soms kistjes en katten verstopt!

Katten? Ja, in ieder hoofdstuk zit ook een kat verstopt, die je vervolgens naar een opvang kunt brengen om ze daar te voeren. Ben je meer een hondenmens? Trek eens het hondenpak aan van Lappy, de onofficiële mascotte van het Neuron-politiekorps, en vrolijk je collega’s op! Of ga naar de WC, waar een mysterieus figuur achter een toiletdeur je op pad stuurt om toiletpapier te verzamelen….of iets wat er voor door kan gaan. Het hoofdverhaal mag dan een serieuze aangelegenheid zijn, maar Astral Chain neemt zichzelf nooit té serieus en dat zorgt naast alle epiek voor een zeer charmante spelwereld.

Productiewaarden
Het is een spelwereld die ook zeer overtuigend tot leven komt op de Nintendo Switch. Van het neonverlichte, futuristische stadscentrum met holografische zebrapaden tot de gedimde, grimmige achterwijken van Zone 09: het ziet er allemaal fantastisch uit. Soms zelfs iets te fantastisch, want als het spektakel in deze gebieden opgevoerd wordt, heeft Nintendo’s hybride console zichtbaar moeite om de 30 frames per seconde vast te houden. Gelukkig zijn deze momenten tijdens het daadwerkelijke spelen zeldzaam, maar mocht je een doorgewinterde frameteller zijn dan mag je dit wel als een minpuntje beschouwen.

Een ander klein minpunt is dat Astral Chain op ongeveer 2/3 van het verhaal omgevingen begint te recyclen. Weliswaar tijdens andere dagdelen en weersomstandigheden, maar ik kon een kleine zucht niet onderdrukken toen ik weer de de naam ‘Harmony Square’ voorbij zag komen. In datzelfde straatje wordt ook een bepaalde bossfight net een keer teveel herhaald. Er zit meer dan genoeg budget in Astral Chain, maar de grens is door dit soort zaken wel zichtbaar. Het zijn kleine smetjes op een verder geweldige productie.

Een laatste voorbeeld van die geweldige productie die ik simpelweg moét benoemen, is de soundtrack. Platinum Games is namelijk echt all-out gegaan met een mix van elektronica, koormuziek én metal gitaren die zo ontzettend vet is dat ik het geld voor de soundtrack het liefst gisteren nog over maak. Een cruciaal detail hierbij is dat de muziek volledig dynamisch is. Rustige en mysterieuze ambient electronica transformeert tijdens het verkennen van een verlaten winkelcentrum moeiteloos in een knallende gitaarrif zodra de Chimera binnenvallen. En wanneer een eindbaas groter dan een flatgebouw vuurballen ter grootte van huizen op je afvuurt, reken dan maar dat de Ghost in the Shell-achtige koorzang aanzwelt tot epische perfectie.

Conclusie
Vergis je niet: spellen als Astral Chain komen maar eens in de zoveel tijd voorbij. Het is een gloednieuwe IP met hoge productiewaardes van een studio die voornamelijk spellen maakt voor een niche publiek. Misschien heb je in het verleden wel eens zo’n spel van Platinum Games gespeeld en geconcludeerd dat het niet je ding is. Juist dan zou ik je aanraden om Astral Chain een kans te geven, want het is zoveel meer dan enkel een fantastisch vechtsysteem. Onderzoeken, verkennen, puzzelen, praten en vechten: het komt allemaal op fenomenale wijze samen. Het resultaat is een overtuigende en interessante cyberpunk wereld waar je heel wat uren zoet mee bent. Draag je actie-avonturen spellen een warm hart toe en dig je de setting? Dan is dit verplichte kost.