ASTLIBRA Revision - Grootse actie-RPG van een kleine club

Vijftien jaar lang werd er gewerkt aan ASTLIBRA, en het spel begon als eenmans-game die in episodes uitkwam. Al die episodes zijn gebundeld, een iets groter team sprong bij voor de afwerking en zo belandt ASTLIBRA Revision uiteindelijk op de Nintendo Switch. Maar kan deze actie-RPG het imago van een fanproject van zich afschudden?

Want zo begon ASTLIBRA, als eenmans fanproject van de Japanse KEIZO die vond dat er te weinig goede actie-RPGs waren. Dus besloot hij er zelf een te maken. Om de zoveel tijd bracht hij een nieuwe episode uit, en Switch-bezitters kunnen nu genieten van het volledige spel plus wat extra’s: ASTLIBRA Revision.

Acht jaar in de wildernis

Je 2D-actie-RPG begint met een lange intro, waarin de naamloze held wakker wordt met geheugenverlies en het dorp waarin hij woonde (inclusief jeugdvriendin) is weggevaagd, waarschijnlijk door een inval van demonen. Hij wordt wakker in een hut met als partner een sprekende en goed geïnformeerde kraai die ook al het geheugen kwijt is. Wel is de kraai een wandelende (of vliegende?) encyclopedie, en deze zal je vaak gidsen in je verhaal.

Acht jaar lang zwerf je vervolgens door de wildernis zonder een mens tegen te komen. Uiteindelijk beland je in de bewoonde wereld en ontvouwt zich een verhaal over tijdreizen, dimensies en goden. Centraal staat de Weegschaal van Astraea, een legendarisch voorwerp dat de drager (jij dus) door de tijd kan sturen. Veel meer zal ik niet over het verhaal vertellen, want er gebeurt veel en het zit vol met verrassingen. Hoewel hier en daar cliché, vond ik het verhaal sterk voor een eenmans-titel. Wat dat betreft is dit dan ook een echte RPG, want er wordt veel gepraat, en het verhaal is ook echt de drijvende kracht van het spel. Ik kreeg er soms zelfs Xenoblade-vibes van. Enige minpunt is dat sommige dialogen wel erg cringe en seksueel getint zijn en dat voelt onnodig.

Heel erg RPG, maar dat is niet erg

Niet alleen uit het verhaal blijkt dat we hier met een RPG te maken hebben. Alle klassieke RPG-elementen zijn aanwezig. Zo ga je levels omhoog en kun je elke keer zelf kiezen welke kant je personage opgaat. Meer HP voor overleving, of juist meer Agility om snel te kunnen uithalen? Een uitgebreide skill tree laat je nieuwe spreuken leren en je stats verder verhogen. Er is uitrusting te koop zoals wapens, pantser en accessoires, maar hiervoor zul je de juiste ingrediënten moeten verzamelen en deze zelf craften.

Dit alles heeft als doel om je sterker te maken in gevechten, naast praten je andere belangrijkste bezigheid. Dit is redelijk eenvoudig. Zo kun je springen, slaan en aanvallen blokkeren (zolang je stamina dat toelaat). Later speel je nog wat nieuwe technieken vrij, zoals het kunnen gooien van je wapen of een soort van uppercut uitdelen. Elke keer als je een klap uitdeelt, vult een ST-meter zich. Is die vol genoeg dan kun je een magische spreuk doen door de X-knop ingedrukt te houden en een knoppencombinatie in te drukken. Dan roep je bijvoorbeeld een draak of waternimf op. Maar wacht niet te lang, want als je een poosje niet aanvalt, loopt je ST-meter weer snel leeg. Je moet dus redelijk agressief zijn, maar dit is niet zonder risico want vijanden kunnen harde klappen uitdelen en dan gaat het vaak hard met je HP. Sowieso is de balans niet altijd even goed,. Het spel ervaart vaak pieken in de moeilijkheid en soms kun je niet terug om wat levels te grinden. Een paar keer heb ik de moeilijkheidsgraad (er zijn er zes) terug moeten zetten omdat ik anders echt niet verder kwam.

Ongepolijste diamant

Dat zijn de momenten dat je merkt dat ASTLIBRA toch wat finesse mist. Een tip: gebruik verschillende savefiles om te voorkomen dat je zo hard vast komt te zitten dat je grote stukken opnieuw moet spelen. Ook zijn sommige vertalingen niet lekker, is er erg veel backtracking om de speeltijd te rekken, en zijn puzzels soms erg knullig. De ene keer wordt er wel een melding gemaakt als je op een plek een item moet gebruiken, andere keren moet je zelf op de juiste plek via het pauzemenu een item selecteren. Ook is het niet altijd duidelijk hoe je nu verder komt. Moet ik praten met iemand, of een item gebruiken, of eerst een item craften om dat vervolgens te gebruiken? Op dit soort momenten merk je dat ASTLIBRA gemaakt is door een klein team en wat finetuning mist. Het begint met een vreemde combat-intro die je willekeurige stukken van het spel laat spelen, en begin je aan de game dan wordt je gewaarschuwd dat het “een lange intro gaat worden”. Dit soort knulligheden die stammen uit de episodische tijd van de game hadden er voor de volledige release wel uit gemogen.

ASTLIBRA is wat dat betreft een bijzondere game. Voor een fan-game is hij erg uitgebreid en heeft deze veel diepgang, maar als indie-titel mist hij afwerking en quality-of-life. Nooit eerder speelde ik zo’n groots opgezette game waarin net een paar kritieke dingen niet goed zijn uitgevoerd. Gelukkig voeren de positieve kanten zoals het verhaal en de diepe RPG-elementen de boventoon.

Grafisch is de game ook een beetje gemixt. De sprites voelen vaak wat “RPG-maker”-achtig aan en zijn dus eenvoudig en generiek. Vijanden ook, en hier zien we ook alle clichés terug, van slimes en skeletten tot orks en demonen. Okee, later gebeuren er dingen waardoor je ook andere soorten vijanden tegenkomt, maar dat is een spoiler dus die laat ik even onbenoemd. De achtergronden zijn soms prachtig, en soms erg basaal. Het voelt allemaal een beetje samengeraapt en de verschillende artstyles matchen niet bij elkaar. Het spel heeft wel een passende soundtrack, die soms wat minder spannend is, maar af en toe komt er opeens een opzwepende banger naar voren.

Dat is vaak tijdens baasgevechten, het laatste grote (letterlijk!) punt om te benoemen. Want vaak kom je terecht in een boss battle en geregeld zijn deze eindbazen groot genoeg om het hele gezichtsveld te vullen. Een 2D Dark Souls wil ik ASTLIBRA Revision niet noemen, maar het spel heeft wel degelijk soulslike momenten, en dan zeker tijdens deze gevechten. Je zult patronen moeten herkennen, goed met je schild en magie moeten omgaan en een goede timing moeten hebben. Zit je in het nauw, dan kun je niet even snel een item gebruiken om te genezen want dit duurt altijd een paar seconden en in die tijd heb je al snel een klap geïncasseerd.

Conclusie

ASTLIBRA Revision is een bijzondere game. Het verhaal is groots en meeslepend, en het spel heeft veel diepe RPG-elementen zoals een levelsysteem, een grote skill tree, en het craften van uitrustingen en items. De grote bazen zijn indrukwekkend, maar zorgen ook voor een hoge moeilijkheidsgraad, waarbij het vechten mij niet altijd even goed beviel. Grafisch is het spel gemixt, en mist het quality-of-life en finesse op belangrijke punten. Ondanks deze tekortkomingen is ASTLIBRA Revision toch indrukwekkend, zeker voor wat begon als eenmansproject.