Assassin's Creed: The Rebel Collection

Assassin’s Creed is inmiddels al meer dan tien jaar een belangrijke pijler in Ubisoft’s repertoire aan games. Na Assassin’s Creed III, dat eerder dit jaar voor Nintendo Switch verscheen, is het nu aan Assassin’s Creed: The Rebel Collection. Deze uitgave bevat Assassin’s Creed IV: Black Flag en Assassin’s Creed Rogue, die oorspronkelijk in 2013 en 2014 uitgebracht werden. Black Flag breidt de scheepsgevechten van het vorige deel uit en bevindt zich vooral op tientallen eilanden in de Caraïbische Zee tijdens de 18 eeuw, waar piraterij hoogtij vierde. In Rogue transformeer je van sluipmoordenaar naar de jager óp sluipmoordenaars, met alle gevolgen van dien. Zijn de spellen ruim vijf jaar later nog steeds relevant?

De weg naar wereldvrede

Om te beginnen, een korte samenvatting: in de Assassin’s Creed-serie gebruik je een Animus, een apparaat waarmee je de herinneringen van je voorouders kunt verkennen. Abstergo Entertainment gebruikt deze apparaten om de geschiedenis te presenteren als een virtual reality-game. Abstergo is een moderne tak van de Tempeliers, een geheime organisatie die al sinds de tijden van de kruistochten actief bezig is met het streven naar wereldvrede. De Tempeliers zijn van mening dat wereldvrede alleen mogelijk is wanneer de mensheid onder controle wordt gehouden door geweld en het beperken van informatie. De Assassijnen hebben hetzelfde nobele doel, maar zijn juist van mening dat door middel van tolerantie en respect voor elkaar iedereen in harmonie kan leven. Door deze verschillende ideologieën zijn de twee geheime organisaties al eeuwen verwikkeld in een strijd met elkaar, een strijd die in alle voorgaande Asssassin’s Creed-delen centraal heeft gestaan.

Alternatieve geschiedenisles

Assassin’s Creed IV: Black Flag en Assassin’s Creed Rogue zijn geen uitzonderingen op de spectaculaire strijd tussen Assassijnen en Tempeliers. In Black Flag verken je de Caraïbische Zee tijdens de 18e eeuw als piratenkapitein Edward Kenway, grootvader van protagonist Connor in Assassin’s Creed III. Edward wil de meest rijke piraat van West-Indië zijn en raakt onverhoopt verwikkeld in het schaakspel op wereldniveau tussen de Assassijnen en Tempeliers. Freedom Cry, de standalone DLC die bij deze collectie inbegrepen zit, gaat over de acties van Assassijn en stuurman van Edward, Adéwalé, twintig jaar na de gebeurtenissen van Black Flag. Rogue lanceerde oorspronkelijk een jaar later en vertelt over de gebeurtenissen voorafgaand aan Assassin’s Creed Unity, wat destijds op de nieuwe generatie consoles verscheen. In dit deel, wat nooit eerder op een Nintendo-console is verschenen, speel je als Shay Patrick Cormac en ervaar je zijn lange weg van Assassijn naar Tempelier tijdens de 18e eeuw. In plaats van West-Indië verken je New York en het noorden van de Atlantische Oceaan terwijl je jaagt op je voormalige broeders.

Gezien het verhaal één van de meest toonaangevende aspecten van de Assassin’s Creed-reeks is, wil ik hier niet al te diep op ingaan. Mocht je de avonturen van een Assassijn – en ditmaal ook een Tempelier – nog nooit eerder gespeeld hebben, dan is dat aan te raden vanwege de historische achtergrond, scherpe dialogen en vele cutscenes. De mix van echte gebeurtenissen en fictie op basis van de strijd tussen de twee geheime organisaties in de wereld geeft het gevoel alsof je een alternatieve geschiedenisles speelt, met hier en daar wat science-fiction twists. De Caraïbische Zee met verkenbare steden Havana (Cuba), Nassau (Bahama’s) en Kingston (Jamaica) ziet er fantastisch uit en het reizen van eiland naar eiland als plunderende piraat is een toffe toevoeging aan het verkennen, sluipen en moorden ter land wat we al langer van de serie gewend zijn.

Persoonlijk vond ik de setting van Rogue wat minder interessant, al was het verkennen van het kleurrijke en levendige New York – ongeveer twintig jaar na de gebeurtenissen van Assassin’s Creed III – een toffe nostalgietrip. Mijn enige puntje van kritiek is het ogenschijnlijk oppervlakkige karakter van protagonist Shay Patrick Cormac dankzij matig geschreven dialogen. De presentatie van een jonge rebel – koppig en onaangenaam in zijn houding tegenover zijn meerderen – wordt vrijwel elke cutscene opnieuw bevestigd en dit begint vrij gauw te vervelen. Desondanks is deze titel een tof extraatje, want hij is nog niet eerder verschenen voor het Nintendo-publiek.

Al zeilend verzamelen, jagen en upgraden

Naast een verhaal van epische proporties is er genoeg te doen in beide werelden. De focus ligt vooral op het verkennen van diverse eilanden en steden, waar je collectibles kunt verzamelen en moordcontracten kunt voltooien. De talloze goodies die verstopt liggen zijn schatkisten, Animusfragmenten, zeemansliederen en dieren om op te jagen. Je kunt het hele spel prima ervaren zonder al deze collectibles te verzamelen, maar het voegt ontzettend veel uren aan je speelplezier toe als je een besluit over de West-Indische of Atlantische Oceaan te zeilen om alles te vinden.

Toch heeft het jagen op dieren voor pelzen meerwaarde voor de gameplay: van de diverse huiden maak je nieuwe holsters, zakken en buidels om meer geweren, munitie, rookbommen en dartpijlen te kunnen dragen. Ook zijn er upgrades voor je levenspunten beschikbaar en een paar kostuums, al zijn deze niet echt uniek en moet je er veel werk in steken. Geld en grondstoffen – of je deze nou ergens vindt of van andere schepen “leent” – worden gebruikt om nieuwe wapens en kleding aan te schaffen, alsmede (cosmetische) upgrades voor je brigantijn. Waar in het begin de strijd op het water nog erg lastig kan zijn, is het een waar genot je schip beetje bij beetje te upgraden om steeds beter te worden tijdens gevechten op zee. Het upgrade-systeem werkt door geld en grondstoffen te spenderen aan vele niveaus van extra bepantsering, kanonnen en de schade die je met elk van de vier wapens kunt aanrichten. Samen met de mogelijkheid je schip aan te kleden zoals jij wilt is het varen en plunderen een fantastische en diepgaande toevoeging wat het klassieke element van sluipen en moorden onderbreekt, zonder dat het afdoet aan de speelkwaliteit.

Assassin’s Creed Rogue

Voor wie Black Flag al eerder gespeeld heeft, brengt The Rebel Collection ook Assassin’s Creed Rogue voor het eerst naar Nintendo Switch. In Rogue verruil je Edward voor Shay, en het spel heeft vrijwel identieke gameplay met een licht verbeterde UI. West-Indië maakt plaats voor de Atlantische Oceaan en New York , een stad die ook speelbaar was in Assassin’s Creed III. Rogue vertelt het verhaal van een Assassijn tijdens de Zevenjarige Oorlog die het vertrouwen in zijn broeders verliest en zich keert tot de Tempeliers om wraak uit te oefenen. Zoals eerder vermeld ben ik niet helemaal overtuigd van Shay’s persoonlijkheid, maar toch weet het spel interessant te blijven dankzij het overkoepelende verhaal. Spelers van Black Flag kunnen een vrijwel exacte kopie verwachten qua gameplay – inclusief de epische gevechten ter zee – en dit is helemaal geen verkeerd ding. Black Flag deed veel goed en dit smaakte naar meer, waardoor dezelfde gameplay met een fris verhaal en omgeving best welkom is. Toegegeven, het menu is nog steeds net zo langzaam als in Black Flag. Toch, gezien je twee spellen voor de prijs van één krijgt, is dit Ubisoft niet zo heel kwalijk te nemen.

Opgepoetste port met originele euvels

Grafisch gezien zijn beide spellen een sprong vooruit tegenover de originele uitgaves. Waar Black Flag op Wii U vaak problemen had met de framerate en er wat fletser uitzag, weet Ubisoft met deze Rebel Collection prima ports naar Nintendo Switch te brengen. Verbeterde textures, modellen en schaduwen én een stabiele framerate zorgen ervoor dat de spellen veel beter tot hun recht komen. Het enige minpuntje is het ontbreken van geavanceerde belichtingstechnieken, waardoor de gamewereld soms erg onnatuurlijk wordt gepresenteerd. Desondanks ziet het er prima uit en de framerate stottert alleen af en toe in tv-stijl, terwijl in de handheldstijl de framerate heerlijk stabiel blijft.

Naast een grafische poetsbeurt is er helaas weinig vernieuwd of aangepast in dit combi-pakket. Beide versies zijn qua gameplay identiek aan elkaar en kennen ook dezelfde technische bugs die we op de Wii U-versie ook al hebben meegemaakt. Zo weet de protagonist soms bij het springen een ander eindpunt dan voorgenomen te kiezen waardoor je uit je ritme gegooid wordt. Vooral tijdens achtervolgingsscènes kan dit leiden tot frustratie. Een ander punt van ergernis is de kunstmatige intelligentie van de vijanden die wat steekjes laat vallen. Soldaten die zichzelf vastlijmen aan gebouwen en bomen passeert regelmatig de revue, evenals vijanden die half of geheel in de grond zakken. Dit werkt erg nadelig voor de sluipmissies omdat deze onvoorspelbaarheid je plannen in het water kan laten vallen. Een opmerkelijk “bug” is dat bij Black Flag de zelfstandig naamwoorden in de ondertiteling allemaal voorzien zijn van een hoofdletter. Voor onze oosterburen mag dit wellicht de norm zijn, maar in het Engels ziet dit er ontzettend raar en afleidend uit. Overigens blijft een Nederlandse gesproken versie en zelfs ondertiteling uit, wat wel een beetje jammer is.

Conclusie

Assassin’s Creed: The Rebel Collection geeft je twee epische Assassin’s Creed-spellen voor de prijs van één, en biedt genoeg content voor tientallen uren aan speelplezier. Laat je meeslepen door de epische verhalen van piratenkapitein Edward Kenway en Assassijn-verrader Shay Patrick Cormac in deze science-fiction geschiedenisles boordevol collectibles, scherpe dialogen en prachtige steden. Grafisch gezien is het een prima port die alleen qua belichting wat onder doet voor de huidige generatie spellen. De oorspronkelijke bugs in de vorm van vastlopende vijanden en ongeplande sprongen zijn nog steeds aanwezig, en alhoewel dit wat frustratie op kan leveren zal het geen dealbreaker zijn.