Ontploffende ballonnen
Alle hoop is nog niet verloren, want een soort grijphaak tilt mij tot hoog in de hemel en ik word wakker op een zwevend eiland. Dit eiland heet The Refuge en zoals de naam al doet vermoeden is het een veilige plek in de lucht, ver van alle ellende. The Refuge is je hub-wereld en vanaf hier kun je de diverse landschappen van Geodia’s oppervlakte betreden om uiteindelijk korte metten te maken met alle Titans en de Baron. Als je tenminste uiteindelijk sterk genoeg bent.
Op de oppervlakte zijn nu allerlei kleine tempeltjes en gevechten tegen andere Titanen beschikbaar. Zo kwam ik terecht in een klein gebouwtje waar ik een soort ontploffende ballonnen vrij speelde, die ik uiteraard naar goede traditie meteen moest gebruiken om schakelaars om te halen en verder te komen. Wat opviel was dat deze kerker erg klein was, maar de ontwikkelaar stelde me gerust door te melden dat er ook grotere kerkers in het spel verstopt zitten. Een mix tussen deze twee is wat mij betreft erg welkom.
Dynamische wereld
Erg cool aan deze landschappen is dat ze niet statisch zijn. In tegenstelling tot een zekere iconische Nintendo-schurk laat de Baron in Sparklite je namelijk niet zomaar de wereld redden terwijl hij aan het chillen is in een kasteel. Het doel van het spel is om zijn mechanische Titanen te verslaan, maar iedere keer wanneer je een van deze machines neerhaalt, verandert de spelwereld. Wat er precies verandert kreeg ik nog niet te zien, maar de makers beloven dat het meer zal zijn dan enkel een cosmetische make-over.
Naast het feit dat de overworld verandert, blijft ook The Refuge niet hetzelfde. Deze hub-wereld zal gedurende het spel steeds verder uitbreiden en meer personages huisvesten. Ze bieden daarnaast verschillende diensten aan, van upgrades voor je moersleutel en items tot mini-games. Het is een levendige wereld die meegroeit met de speler en dat is in een notendop wat Sparklite nu al beter doet dan zelfs de beste tweedimensionale Zelda’s.
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!