Waarom Capcom vier The Legend of Zelda-games maakte

Niet Nintendo, maar Capcom is verantwoordelijk voor een aantal van de meest succesvolle 2D Zelda-games. Dat roept de vraag op: waarom maakte Capcom die vier The Legend of Zelda-games eigenlijk tussen 2001 en 2004? Ga mee op een interessante reis door de geschiedenis, en ontdek waarom hun invloed eigenlijk nooit is weggeraakt.

Om meerdere reden is dit verhaal ongelofelijk fascinerend, en de eerste is dat Capcom tot dusver de enige third party-ontwikkelaar is die ooit Zelda-games heeft uitgebracht voor Nintendo-apparaten. Dan hebben we het niet over een spin-off zoals Cadence of Hyrule of Hyrule Warriors, maar over hoofdspellen. Spellen die in dezelfde lijn staan van giganten als Ocarina of Time en Breath of the Wild, en door Eiji Aonuma en de zijnen zijn opgenomen in de officiële tijdlijn.

Ze hebben de volgende vier games uitgebracht (al kun je het ook als vijf rekenen):

• The Legend of Zelda: Oracle of Seasons (Game Boy Color, 2001)
• The Legend of Zelda: Oracle of Ages (Game Boy Color, 2001)
• The Legend of Zelda: A Link to the Past & Four Swords (Game Boy Advance, 2002)
• The Legend of Zelda: The Minish Cap (Game Boy Advance, 2004)

Maar we zouden onaardig zijn als we alleen Capcom hier krediet voor zouden geven. De games werden ontwikkeld door een dochteronderneming van de uitgever – Flagship. En juist dat is de reden dat Capcom deze Zelda-spellen op haar naam heeft staan.

Hoe Capcom vier The Legend of Zelda-games maakte

De Zelda-games van Capcom hadden niet bestaan zonder drie namen. De eerste is Yoshiki Okamoto, en zijn bijzondere pitch aan nummer twee: Miyamoto.

Okamoto was inmiddels hoofd van het nieuw opgerichte Flagship, nadat hij eerder een belangrijke rol speelde bij Capcom. Mensen die houden van vechtspellen hebben zijn naam misschien weleens gehoord. Hij was de producer voor misschien wel het bekendste vechtspel aller tijden – Street Fighter II. Daarnaast speelde hij een grote rol in de Mega Man SNES-games en had hij ook al laten zien dat hij thuis was in de wereld van survival horror: niet alleen werkte hij aan Resident Evil, hij produceerde later ook de filmversie en zijn opvolger.

In 1999, aan de voet van het nieuwe millennium, speelde echter een ander idee in zijn hoofd. Hoe cool zou een remake zijn van het originele The Legend of Zelda, maar dan voor de Game Boy Color? Okamoto ligt hier geen gras over groeien. Dit was een perfecte test voor zijn nog jonge studio om zichzelf nóg meer te bewijzen. Vol vertrouwen in zijn kwaliteiten als game designer, maakte hij een plan – dat hij aan niemand minder dan Miyamoto zelf pitchte. Hij vertelde over zijn visie op de remake, over een game die het origineel toegankelijk maakte voor jonge kinderen. Over zijn plannen voor een opvolger, mocht deze succesvol zijn.

Miyamoto, de vader van The Legend of Zelda, was echter veel te trots op zijn kind. Hij hapte niet. Nintendo was niet geïnteresseerd in een vertaling van het NES-origineel voor de Game Boy Color.

Maar Okamoto gaf niet op, en ging zelfs een beetje dreigen. Uit een vertaling van een Duits interview (via DidYouKnowGaming): “Ik zei [tegen Miyamoto]: als Nintendo het niet wilde doen, dan ging Capcom een identieke game maken, maar dan met de naam en alle personages veranderd.” Hoewel Okamoto’s verzoek in eerste instantie wederom de prullenbak in werd gegooid, kwam Miyamoto later toch bij hen. “Wat nou als jullie een échte Zelda-game gaan maken?”

En Okamoto’s team? Die hapte meteen.

Waarom de invloed van Capcom op Zelda nog altijd zichtbaar is

Toch is er nog een derde naam die een essentiële rol speelde in de totstandkoming van deze vier games – en daarna voor altijd zijn stempel op de Zelda-serie zou drukken: Hidemaro Fujibayashi.

Natuurlijk blies Okamoto hoog van de toren met zijn gekke bedreigingen – maar het was niet zonder reden dat Miyamoto en Nintendo het groene licht gaven. Hij en zijn team waren uiterst getalenteerd en Oracle of Ages en Oracle of Seasons werden later met veel liefde door fans en critici omarmd (ze staan niet voor niets zo hoog in onze lijst met beste Zelda-games). Tijdens de ontwikkeling verzamelde Fujibayashi al die ideeën voor die games, en werkte ze uit tot scenario’s, concepten en een script.

Het verhaal en de setting begon op deze manier al snel vorm te krijgen, en de nog relatief jonge ontwikkelaar pitchte alles aan Miyamoto – waarbij hij zijn ware streven, om een écht originele Zelda-spel te creëren, duidelijk liet blijken. Dit had flink fout kunnen gaan: want zijn voorstellen gingen volkomen tegen Nintendo’s kernfilosofie in. ‘Eerst gameplay, dan pas verhaal’ is nog altijd een iconisch element aan de Zelda-spellen, maar Fujibayashi presenteerde met zijn scenario’s en scripts haast het tegenovergestelde.

Desalniettemin was Miyamoto onder de indruk. Sterker nog: de legendarisch spelontwikkelaar deed actief mee in het bedenken van ideeën, en kwam met het concept dat de Oracle-games inderdaad niet alleen een remake van het eerste deel moest worden, maar een drieluik – gebaseerd op de takken van de Triforce – kracht, wijsheid en moed. Dit zou uiteindelijk te ambitieus blijken: ze moesten één versie (onder projectnaam Seed of Courage) laten schieten en de nieuwe versie van het originele The Legend of Zelda werd omgebouwd tot Oracle of Seasons. Precies op de hand van Fujibayashi, de jongen die zo enthousiast de ideeën van het team presenteerde, en nu de director van de Oracle-games werd.

Fujiyabashi regisseert tot op de dag van vandaag Zelda-spellen. Want hoewel Flagship in 2007 ter ziele zou gaan en hiermee Capcom’s associatie met de franchise, maakte hij de overstap naar Nintendo. In 2007 werd hij director voor The Legend of Zelda: Phantom Hourglass en met het in 2023 uitgebrachte Tears of the Kingdom was hij dit nog steeds. Natuurlijk zou ook hij de gameplay-boven-verhaal-filosofie van Nintendo gaan omarmen – maar dat zijn invloed groot is, blijkt onder andere uit het indrukwekkende epos dat Skyward Sword heet.

Dat Capcom in zekere zin nog steeds de Zelda-games maakt, is absoluut een overtrokken conclusie. Maar dat ze een grote rol hebben gespeeld in de geschiedenis van Nintendo’s meest geliefde franchise, dat is zeker.

Wat vind jij van Capcom’s Zelda-spellen? Heb jij er goede herinneringen aan? Trek het Meesterzwaard uit de schede en hii-yaah naar de reacties!