De meest over- en ondergewaardeerde Zelda's

De fonkelnieuwe Nintendo Switch-uitvoering van Link’s klassieke Game Boy-avontuur ligt bijna in de winkelschappen! Het perfecte moment dus om samen met de N1-redactie eens terug te blikken op de oudere delen in de reeks. Welke hebben hun legendarische reputatie meer dan verdiend…en welke verdienen juist véél meer aandacht dan ze kregen?

Wanneer je het hebt over status in de videogame-industrie, dan kom je al snel bij The Legend of Zelda uit. Bij de release van een nieuw deel kun je er de toren van Clock Town op gelijk zetten dat deze bejubeld zal worden door zowel fans als pers. Bij sommige delen (Breath of the Wild) blijft die sfeer hangen, maar bij andere telgen (Skyward Sword) kan die lofzang zomaar omslaan naar fakkels en hooivorken!

Op de vooravond van een nieuwe Zelda-release buigt de N1-redactie zich dan ook over de vraag: Wat zijn de meest overgewaarde én meest ondergewaardeerde Zelda’s?

Dreon

Overgewaardeerd: Twilight Princess

Begrijp me niet verkeerd, ik heb echt genoten van Twilight Princess. Na het duizend keer kijken van de E3 trailer uit 2004, kon ik niet wachten op een duistere Zelda-game met een grote open wereld waarbij je voor het eerst op de rug van Epona kon vechten tegen de slechteriken. Toen het spel vele jaren later eindelijk uitkwam, viel het me toch een beetje tegen. Het vechten op de rug van Epona deed je voornamelijk in één grandioos gevecht, waarna je af en toe eens één of twee vijanden tegen kwam in het (oh zo lege) Hyrule field. Begrijp me niet verkeerd, het spel had wel een paar geweldige tempels, maar naar mijn mening vloog je er zo doorheen en was het uiteindelijk lang niet zo duister als ik had gehoopt. Laten we hopen dat de sequel op Breath of the Wild deze duistere belofte wel waarmaakt.

Ondergewaardeerd: Oracle of Ages

Als kleine Dreon heb ik The Legend of Zelda: Oracle of Ages minimaal 5 keer uitgespeeld. Net zoals de oude Pokémon-spellen, kochten mijn broertje en ik beiden een versie van de games. Ik kocht Oracle of Ages en hij Oracle of Seasons, na het uitspelen wisselde we de codes uit en gingen we verder met de end-game content. Het verhaal van het spel was leuk, het vechten werkte perfect, de puzzels waren (vooral in dit deel) erg moeilijk en er waren zelfs stukken waarin je moest platformen. Het spel bevatte flink veel ringen om te verzamelen en het reizen door de tijd met de Harp of Ages werkte perfect. De gloednieuwe wereld van Labrynna was namelijk in het heden en verleden te verkennen, met toffe personages en ontzettend veel te ontdekken. Oracle of Ages wordt helaas vaak overgeslagen als het gaat om goede Zelda-games. Onterecht. Dit spel is geweldig!

Mitch

Overgewaardeerd: Link to the Past

The Legend of Zelda: A Link to the Past is de derde 2-D Zelda die ik speelde (Na de Oracle-spellen op de Gameboy) en ik vond het ondanks de 16-bit graphics in alles een achteruitgang. Weg waren de vreemde en spannende werelden van Link’s Game Boy-avonturen. In plaats daarvan krijg je de meest standaard, by-the-numbers Zelda-ervaring die je jezelf kan bedenken. Letterlijk ieder idee in dit spel is in latere delen beter en spannender uitgewerkt. Ja, deze game is de absolute basis van Zelda en daarvoor verdient het onnoemelijk veel respect. Dat neemt niet weg dat het Link’s SNES-avontuur voor mij vooral aanvoelde als een kaal frietje zonder saus.

Ondergewaardeerd: Spirit Tracks

De Nintendo DS Zelda’s lieten bij veel fans een vieze nasmaak achter en worden door veel fans gezien als een gezamenlijke smet op de reeks.. Met de versimpelde besturing, eentonige soundtrack en de herhalende gameplay van de Temple of the Ocean King wist Phantom Hourglass mij ook niet te bekoren, maar Spirit Tracks, dat is dus wel even andere koek. Een frisse nieuwe wereld, degelijke soundtrack, geinig verhaal en een centrale dungeon die continu nieuwe uitdagingen op je afgooit: Spirit Tracks heeft het allemaal. De latere segmenten met Link en de Phantom (waar Zelda’s geest in huist) behoren wat mij betreft zelfs tot de lastigste én beste puzzels in de hele serie. Met zoveel moois wil ik die jostiband-flui….pardon, Spirit Pipes, graag door de vingers zien.

Kitty

Overgewaardeerd: Twilight Princess

Het moge duidelijk zijn dat ik enkel console-versies van Zelda heb gespeeld, sinds het 3D-tijdperk. Waar ik nooit de charme van heb begrepen, is echter Twilight Princess. Ik speelde heb in eerste instantie op de Wii, maar omdat ik de Wiimote zo vervelend vond heb ik hem nog eens gekocht op de Gamecube, gewoon omdat ik niet kon geloven dat ik het echt geen leuk spel vond. Maar helaas mocht het niet baten. Ik vond het spel te duister, de sfeer die Zelda-games normaal zijn charme geeft kwam er wat mij betreft nooit uit. Als ik dan al die Midna-merchandise zie denk ik ‘misschien nog eens een poging wagen’, maar ik denk dat het hem voor mij nooit gaat worden.

Ondergewaardeerd: Skyward Sword

Is één van deze games echt ondergewaardeerd? Ik betwijfel het wel, want ze hebben bijna allemaal wel hun aanhang. Als ik er één moet kiezen ga ik dan voor Skyward Sword, gewoon omdat die alleen op de Wii is uitgekomen. Al vermoed ik dat er wel een remake in het verschiet ligt. Misschien in 2020?

Dyon

Overgewaardeerd: Skyward Sword

Als één titel naar mijn mening overgewaardeerd is, dan is het wel Skyward Sword. Het hele concept van de luchtwereld en het nog onontdekte Hyrule had in theorie heel goed kunnen uitpakken, maar Nintendo heeft veel kansen gemist op dit vlak. In de nadagen van de Wii-tijd was Nintendo zo obsessief bezig met het implementeren van Wii-elementen in bestaande games, dat dat Skyward Sword een erg irriterende game heeft gemaakt. Hoewel de game een aantal prachtige tempels heeft (misschien wel de beste uit de hele serie) was het geheel een grote wassen neus. De drie werelden, mede ook omdat het afgesloten gebieden waren, voelden té lineair aan wat de gameplay niet ten goede kwam. Daarnaast was de game ook grafisch minder dan zijn voorganger Twilight Princess. De verfachtige graphics komen mogelijk nu in HD-kwaliteit prachtig tot uiting, de Wii was er echter minder geschikt voor.

Ondergewaardeerd: Twilight Princess

Om het geheel te levelen moet ik even mijn collega’s die haten op Twilight Princess wat tegengas bieden. Wat mij betreft is Twilight Princess de completere versie van Ocarina of Time. De game zag er voor de nadagen van de Gamecube fantastisch uit, en heeft werkelijk alles uit die kubus gehaald. Met maar liefst negen tempels zat er genoeg diversiteit in en ook de opbouw van de game was goed. Paardgevechten, het spelen als wolf, maar ook prachtige odes aan voorgaande titels maakten, los van de klassieke Zelda-gamplay – deze game een waar genot voor mij om te spelen als Zelda-fan. Ik word alweer blij als ik opnieuw door de kerkers van Arbiters Grounds mag dwalen..

Martijn

Overgewaardeerd: The Legend of Zelda: Ocarina of Time

Even voorop stellen: Ocarina of Time is een geweldige game. Voor zijn tijd een meesterwerk en vaak geprezen als beste Zelda-titel én beste spel aller tijden, ook al oogt het tegenwoordig allemaal wat hoekig. Wat ik echter overgewaardeerd vind, is dat Nintendo bijna twintig jaar lang de formule van Ocarina of Time niet los kon laten. Iedere 3D Zelda-titel werd voor veel te lange tijd ontworpen en vergeleken met Ocarina of Time. Door de vermeende grootsheid van deze titel kwamen latere games in de schaduw van Ocarina of Time te staan. Pas met Breath of the Wild werd de formule weer eens stevig overhoop gegooid, wat verfrissend was. Misschien had Nintendo dit eerder moeten doen, want met Twilight Princess en Skyward Sword was de koek al behoorlijk op, ook al hou ik van die games.

Ondergewaardeerd: Zelda II: The Adventure of Link

Net als bij Super Mario Bros. 2 kreeg de tweede Zelda een heel andere invulling dan de eerste. Destijds hoorde je geen klachten maar toen het internet eenmaal opkwam, bleken deze games de zwarte schapen van hun reeks. Waar vrijwel iedere nieuwe titel de hemel in wordt geprezen, is er voor de tweede Zelda nauwelijks nog lof te bespeuren. Het spel was vooral te moeilijk en te anders. Toch had Zelda II: The Adventure of Link een heel eigen stijl waar ik erg van kan genieten. Het is verre van de beste Zelda-game, maar het spel is stukken beter dan alle haat waarop het tegenwoordig kan rekenen. Voor slechts de tweede in de reeks, is het voor NES-begrippen een prima titel. Wel alleen voor mensen die van een stevige uitdaging houden.

Neslihan

Overgewaardeerd: Ocarina of Time

Ik realiseer me heel goed dat ik me in een gevaarlijk gebied bevind wanneer ik zeg dat The Legend of Zelda: Ocarina of Time overgewaardeerd is, maar ik heb dat altijd wel stiekem gedacht. Ik denk dat het vooral komt omdat ik (nog?) niet echt nostalgie voel voor het spel en ik het heb gespeeld toen 3D-avonturen inmiddels een welbekende genre was, in plaats van splinternieuw en innovatief. Voor mij voelt Ocarina of Time aan als de vanille-smaak onder de The Legend of Zelda-spellen: het heeft geen gekke twist of hele eigen identiteit zoals alle andere Zelda-spellen hebben en voelt daarom vrij standaard aan. Maar dat maakt het spel zeker niet meteen slecht: het is alleen niet zo legendarisch als mensen het laten denken.

Ondergewaardeerd: Majora’s Mask

The Legend of Zelda: Majora’s Mask is echt een van de vetste Zelda-games, zo niet de allervetste. Het concept met dezelfde drie dagen die zich blijven herhalen is zo heerlijk simpel en geweldig uitgevoerd, dat ik na de honderdste cyclus nog steeds nieuwe dingen ontdek in Termina. Het hele spel heeft een spookachtige mooie atmosfeer waarin het verdoemde einde van de wereld telkens letterlijk nadert en ik kan maar geen genoeg krijgen van hoe allerlei verschillende personages ermee omgaan. Termina voelt echt levend aan door deze personages, met elk een eigen verhaal of unieke queeste. En dan nog maar te zwijgen over het echte avontuur, met de verschillende gebieden, tempels en maskers. Majora’s Mask is echt een bijzonder spelletje waar ik me helemaal in kan verliezen en ik wou dat meer mensen het de tijd en aandacht zouden geven die het verdient.

Zoals je kunt lezen zijn de meningen weer eens ouderwets verdeeld, maar we horen natuurlijk graag ook jouw mening in de comments!