To censor or not to censor...?

Het laatste halfjaar zijn er relatief veel berichten op het internet verschenen over het censureren van games door Nintendo.

De bikini-outfits in Project Zero: Maiden of Black Water, de mogelijkheid om de borstgrootte van je vrouwelijke hoofdpersonages aan te passen in Xenoblade Chronicles X en aangepaste kostuums in diezelfde game: in de originele Japanse games zijn ze wel te vinden, maar in de vertaalde versie zijn ze nergens meer te bekennen. Sommigen kijken er niet naar om, maar voor anderen – waaronder ikzelf – is het een doorn in het oog. Maar waarom? Het is niet alsof de ervaring van de game ineens helemaal anders is dan in de oorspronkelijke versie. Om meteen de spijker op zijn kop te slaan en mijn probleem met censuur in videogames uit te leggen: het voelt alsof een deel van je vrijheid als speler van je wordt ontnomen door het bedrijf achter de lokalisatie van het spel.

In het geval van Nintendo-games zijn Nintendo of America en/of Nintendo of Europe de opdrachtgevers achter deze processen en bepalen zij hoe de gelokaliseerde versie van hun games er uit komen te zien. In sommige gevallen kunnen zij ervoor kiezen om bepaalde content uit te sluiten, bijvoorbeeld vanwege aanstootgevende zaken zoals geweld of seksuele getintheid. Hoewel de Japanse mannen en vrouwen bij Nintendo niet zoveel moeite lijken te hebben met het grove taalgebruik en het brute geweld in games als Bayonetta en het zeer grove Devil’s Third, hebben de westerse takken van Nintendo helaas meer moeite met sexueel getinte content dan het Japanse hoofdkantoor. In de games van Bayonetta is het zelfs zo dat bij het uitvoeren van speciale aanvallen de lichaamsbedekkende haren van de heks een groot wapen vormen, waardoor grote delen van haar lichaam zichtbaar worden. Zowel de originele Bayonetta als het exclusieve vervolg verscheen in september 2014 voor de Wii U, ruim een jaar geleden. Er zijn geen verschillen tussen de Japanse en westerse versie van deze acties terug te vinden. Kennelijk was er toen nog geen probleem?

Een jaar later is het blijkbaar verboden door Nintendo om een paar halfblote animetieten, een pantyshot of een jongedame in ondergoed op je televisiescherm getoond te krijgen. Waarom was het een jaar geleden – zo lijkt het – geen probleem, maar nu wel? Dit soort content zit ook in veel films, maar censurerende aanpassingen komen zelden voor. Games als The Witcher 3: Wild Hunt bevatten complete seksscènes en tegelijkertijd vinden de westerse afdelingen van Nintendo het nodig om inmiddels wijd en zijd geaccepteerde kleding (in ieder geval buiten games om, maar in principe ook in games) uit de software te halen, opdat sommige spelers deze content niet te zien krijgen. Het is vooral onbegrijpelijk dat deze censuur meer gebaseerd is op leefregio dan op content.

Er bestaan toch ratings?
Een argument voor het censureren van seksueel getinte content is dat outfits en scènes waarbij sprake is van de eerdergenoemde voorwerpen, het behandelen van vrouwen als objecten zou kunnen propaganderen. Wellicht valt hier iets voor te zeggen, maar ik denk dat censuur niet zal helpen om dat probleem op te lossen. Een grote meerderheid van de spelers weet het verschil tussen een hoopje pixels en echte vrouwen (en de traumatische gevolgen voor beide groepen) wel te maken. Net zoals dit voor filmkijkers en boekenlezers geldt, die ook met soortgelijke scènes kunnen worden geconfronteerd. Zeker films zijn hierin vergelijkbaar. Ook dit is een visueel medium. Er zijn genoeg films te noemen die meer dan een aantal pikante outfits tonen. Waarom is het voor Project Zero: Maiden of Black Water (met een Mature 17+ rating in de VS en een 18+ rating in Europa) een probleem om de besproken outfits te bevatten, terwijl er in de James Bond-films (in principe 12+) vaak genoeg meer gebeurt? Volgens het spel is hoofdpersoon Yuri Kozukata met haar negentien jaar immers oud genoeg.

Een ander argument is dat het niet goed is om kinderen dit soort “vulgaire” dingen te laten zien. Naar mijn mening zijn juist hiervoor de leeftijdsclassificatiebureaus PEGI in Europa, USK in Duitsland, ESRB in Noord-Amerika en CERO in Japan voor in het leven geroepen. De richtlijnen van deze instellingen zijn (als het goed is) ingericht op de cultuur van de deelnemende landen en wat daar wel en niet geaccepteerd is. Zo is het aannemelijk dat in Duitsland een swastika niet wordt getolereerd, terwijl men in India waarschijnlijk geen probleem met dit symbool heeft, omdat het een teken van vrede is uit het hindoeïsme. Het gebeurt dan ook vaak dat leeftijdsclassificatiebureaus met vragen komen naar uitgevers om bepaalde scenes of context aan te passen, met als consequentie bij weigering een hogere rating of het staken van de classificatieprocedure voor de betreffende game.

Het borstendebat
Project Zero: Maiden of Black Water werd door de PEGI geclassificeerd als een game die alleen geschikt is voor mensen van 18 jaar of ouder. De doelgroep van deze survival-horrorgame bestaat dan ook voornamelijk uit volwassenen, anders zou de game de spijker totaal misslaan – met of zonder bikini’s. Het is niet waarschijnlijk dat deze (oudere) doelgroep gechoqueerd raakt van een paar pikante outfits. Het betreft hier normale bikini’s – ze zijn niet doorschijnend – en als we deze vergelijken met ondergoed uit andere games, lijkt de kans erg klein dat één of meerdere ratingbureaus heeft geklaagd om deze feature, laat staan gedreigd met een hogere rating, want die is er niet. Het lijkt mij dan ook onnodig om deze bikini’s, die in slechts één scene in het Japanse spel te gebruiken zijn, te verwijderen uit de westerse game. Dit soort censuur ontschiet mijns inziens totaal zijn doel.

Hetzelfde geldt voor het verwijderen van de optie om de buste van jouw persoonlijke vrouwelijke personage in Xenoblade Chronicles X te vergroten en te verkleinen. In het echt hebben alle vrouwen toch ook niet dezelfde cup? En op het televisiescherm is het werkelijke verschil in grootte millimeterwerk. Als compromis zouden een handvol standaardmaten kunnen worden aangebracht in het spel. Een andere vorm van censuur in dezelfde game is het vervangen van een outfit van een vrouwelijk teamlid. Volgens haar profiel in de game is dit teamlid minderjarig en ik kan mij vinden in het argument dat dit outfit geassocieerd zou worden met kinderporno. Maar de oplossing lijkt mij erg simpel. In plaats van de moeilijke weg – een nieuw kostuum ontwerpen, modelleren en implementeren – kan ook de makkelijke weg worden genomen: het aanpassen van haar leeftijd naar een geaccepteerde hoogte. Simpel maar effectief. In het geval van het betreffende personage uit Xenoblade Chronicles X (Lin) is het iets lastiger, omdat ze er niet uitziet als iemand van achttien. Maar de zogenaamde ‘seksuele meerderjarigheid’ begint in de meerderheid van de Europese landen bij zestien jaar. Dit maakt het verschil tussen de twee getalletjes al een stukje kleiner. In Noord-Amerika is dit echter per staat verschillend, variërend van zestien tot achttien jaar. Dat hier voor een ander kostuum is gekozen, kan in dit geval wellicht nog worden gesympatiseerd, maar het hanteren van een standaardmaat lijkt nog steeds uiterst onnodig.

Waarom?
Naar mijn mening schiet Nintendo keer op keer haar doel voorbij met het weglaten en veranderen van content de van sommige games ten opzichte van de Japanse versie. De doelgroep van deze spellen bestaat over het algemeen uit jongvolwassen mannen. De meeste van hen zullen zich niet op enige manier aangevallen voelen door deze content en als de verschillende leeftijdsclassificatiebureaus er geen probleem mee hebben, waarom de game dan aanpassen? Mocht Nintendo deze games toch willen censureren, dan heb ik liever dat dit op een zo subtiel mogelijke manier wordt gedaan. Bijvoorbeeld dat weggewerkte onderdelen als gratis downloadbare content alsnog te downloaden is – ik noem maar iets. Wat mij misschien nog wel het meeste ergert, is dat ik niet begrijp waarom Nintendo het nu nodig vindt om wellicht gevoelige content in haar games aan te passen. Het moge in ieder geval zijn dat dit soort ongein het bedrijf niet helpt om verlost te raken van het kinderlijke imago dat ze bij een groot deel ‘gamers’ inmiddels heeft opgebouwd.

Het gaat bij mij lang niet altijd om de content die wordt aangepast. Dat gecensureerde kostuum voor Lin in Xenoblade Chronicles X has er van mij helemaal niet in hoeven te zitten. Maar als het dan in die game terechtkomt, een game waarvan al ruim twee jaar voor de Japanse release vaststond dat die game wereldwijd zou gaan verschijnen, dan moet content er niet in het lokalisatieproces weer worden uitgehaald. Ik ben uit principe tegen dit soort censuur in games. Ik mag kennelijk iets niet meemaken, zien of horen wat voor inwoners van een ander land blijkbaar geen probleem geacht wordt te zijn.

Hoe kijk jij aan tegen censuur? Kan het je weinig schelen, zolang de gameplay en/of het verhaal van de game er niet door verknoeid wordt? Ben je een voorstander van censuur, of juist radicaal tegen enige vorm van aanpassingen? Laat het ons weten in de reacties!

Like dit bericht:

Recente artikelen

Hoofdafbeelding bij Welke Wii U-game mag volgens jou naar de Switch (2) komen?

3

Roundtable Welke Wii U-game moet nog naar de Switch (2) komen?

06-11-2024

4

Erik

N1ntendo.nl TV – Interview met Momonga Pinball Adventures-developer Paladin Studios

0

Special N1ntendo.nl TV - Interview met Momonga Pinball Adventures-developer Paladin Studios

03-01-2016

0

Dyon

Xenoblade Chronicles X

1

Review Xenoblade Chronicles X

30-11-2015

3

Daan

Reageer als eerste!