Dragon Quest, Metal Gear Solid, Super Mario, The Legend of Zelda, Mario Kart, Sonic the Hedgehog, Need for Speed, Driver, Professor Layton, Fire Emblem, Resident Evil, Dead or Alive, Street Fighter, Tekken, Ridge Racer… waarom vraagt iedereen zich af of ‘dit’ genoeg is?
De game-industrie is momenteel rap aan het veranderen. Terwijl we vroeger de keuze hadden tussen handhelds, consoles en PC’s heeft het gaming-landschap zich ondertussen uitgebreid naar smartphones, Facebook, tablets en meer. De tijd dat je de winkel binnenstapt om 40 í 50 euro of meer neer te leggen voor een nieuwe game is volgens industry-watchers en techbloggers voorbij. Een game is volgens hen niets meer dan een onderdeel van een service of een applicatie van $1. De mogelijkheden voor wat men noemt ‘hardcore-games’, beperken zich hierbij tot peperdure, bloedmooie of diepgaande high-definition producties, zoals Mass Effect en Uncharted 3 en de jaarlijks terugkomende series, zoals Call of Duty en Need for Speed. Alles wat daar tussen zit, belandt momenteel in een grijs gebied. Een game is al snel geen 50 euro waard door gebrekkige kwaliteit, slechte graphics of missende online features. Het is in toenemende mate moeilijk om deze critici ongelijk te geven in een wereld waar Puzzle Bobble 3D voor dezelfde prijs als The Legend of Zelda: Skyward Sword over de toonbank gaat.
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!