Een kijkje achter de schermen bij Paper Mario

Ken je dat gevoel wanneer je ergens aan begint, maar er eigenlijk helemaal geen zin in hebt? Ik vermoed dat Paper Mario-producer Kensuke Tanabe dat gevoel de laatste jaren meerdere malen heeft gehad. Ik zie hem zo zitten achter zijn werkcomputer, een grote kop koffie binnen handbereik. Bijtend op zijn nagels en starend naar een leeg vel papier. ‘Een nieuwe Paper Mario’, mompelt hij in het Japans. Hij haalt even nerveus een hand door zijn haar en kraakt vervolgens zijn vingers. ‘Daar gaan we weer’.

Want ja, Nintendo wil een nieuwe Paper Mario. De fans willen een nieuwe Paper Mario. Dus komt er een nieuwe Paper Mario. Aan producent Kensuke Tanabe en zijn team om daar weer iets leuks van te maken. Hij kijkt nog eens goed naar het vel papier, zucht even, pakt zijn potlood en begint wat te krabbelen. Een paar minuten later staat er een spookje met een capuchon op het papier. Het is een soort mix tussen een gewone Boo uit de Mario-serie en een Mage uit de oude Final Fantasy-spellen. Tanabe grijnst even. ‘Dit zou wel eens de nieuwe bad guy kunnen zijn!’

Rotregel
Al snel slaat zijn grijns om in teleurstelling. ‘Verdorie’, denkt Tanabe. ‘Dit lijkt nog teveel op een Boo..’. Zichtbaar geïrriteerd gumt hij het figuurtje weer uit. ‘Waarom moet ik me nog steeds houden aan die rotregel, dat ik geen nieuwe varianten op Mario-personages mag maken?’ verzucht hij luidkeels. Hij kijkt met een schuin oog naar de ventilator op de hoek van zijn bureau. “Misschien maak ik van dat ding wel gewoon de eindbaas, zul je zien dat die gekke Miyamoto het nog toejuicht ook.”

Verhaalschrijver Taro Kudo heeft Tanabe horen zuchten en snelt naar zijn bureau. ‘Het is weer zover hè, een nieuwe Paper Mario’, zegt hij op kalmerende, maar zakelijke toon. Tanabe knikt. ‘Nou’, zegt Kudo opgewekt, ‘Ik heb in ieder geval alvast wat ideeën voor het verhaal.’ Tanabe zakt nog wat verder weg in zijn stoel, maar probeert professioneel te blijven. Met de grootste moeite weet hij nog een glimlach te produceren. ‘Vertel, Kudo-san…’

Nietmachine
Dat hoef je Kudo geen tweede keer te zeggen. “Nou, het begint dus met het kasteel van Peach enne, er is één of ander festival aan de gang, maar dat gaat natuurlijk helemaal mis!” Tanabe knikt. ‘Natuurlijk.’ Kudo gaat verder: ‘Peach wordt gekidnapt, maar nu door een nietmachine in plaats van Bowser.’ ‘Wow, dat is …origineel’, perst Tanabe er nog met moeite uit. ‘Ja hé, glundert Kudo. De hoge heren van Nintendo gaan dit echt geweldig vinden.’

‘Maar het mooiste moet nog komen’, zegt Kudo. ‘Oh god’, denkt Tanabe. ‘Laat het niet iets met Toads zijn..’ Kudo pakt een nietmachine vast en wijst er naar. “Dit kwaadaardige schepsel hier, heeft door het hele land Toads vastgeniet die speler kan vinden om..” ‘NEE. NEE. NEE GEEN TOADS MEER!’, briest Tanabe opeens door het kantoor. Hij loopt op Kubo af en grist de nietmachine uit zijn handen. Van een professionele houding is geen sprake meer. De andere Nintendo-medewerkers schuifelen geruisloos richting de deur.

‘..een NIETMACHINE?’ schreeuwt hij tegen Kubo. “Een @$^$@$ NIETMACHINE is de bad guy? Waar zijn we mee BEZIG?” ‘Maar Tanabe-san, Miyamoto en de andere senioren hebben besloten d-” hakkelt Kubo. “Die dwazen snappen niet wat de fans willen. Wat Paper Mario ooit Paper Mario maakte. Het KARAKTER. een fatsoenlijk VERHAAL!” Hij smijt de nietmachine op de grond en wijst naar een doos kleurpotloden. ‘Straks wil je DAAR ook nog een baasgevecht van maken!’

Op het randje
‘Tanabe..’, zegt Kudo zachtjes, maar resoluut. ‘Je bril zit scheef’. Tanabe neemt een diepe zucht en kijkt om zich heen. Het kantoor is inmiddels zo goed als verlaten, op de twee Paper Mario-heren na. Tanabe neemt een diepe zucht. ‘Ik wilde gewoon één keer niet teveel werk ten tijde van Sticker Star’. mompelt hij beteuterd. “Wist ik veel dat ik daarna voor altijd aan die tergend saaie huishoudvoorwerpen en kantoorartikelen vast zou zitten..”.

Kudo slaat een arm om de vermoeide Japanner heen. “Kom op Tanabe, het is allemaal nog niet zo slecht. We mogen tenminste weer een game maken met een andere slechterik dan Bowser.” Tanabe snikt zachtjes. “Ik wil gewoon helemaal geen RPG meer maken zo. Sloop al die RPG-elementen er maar gewoon uit.” “Dat zou Nintendo het liefste doen, maar ze weten dat de game dan helemaal niet verkoopt”, legt Kudo kalmpjes uit. ‘Dat hele muntjes-systeem zit al op het randje’

‘Weet je, we moeten de franchise weer gewoon wat kleur geven’. Kudo wijst weer naar de doos met kleurpotloden. “Kom Tanabe, roep je team bij elkaar. We hebben een baasgevecht te programmeren.”