De langzame start van de Nintendo 3DS

Het was 23 maart 2010, in eerste instantie een doodnormale dinsdagochtend. Totdat Nintendo, compleet onverwacht, een persbericht de deur uit stuurde met de aankondiging dat ze bezig waren met haar nieuwste draagbare spelsysteem. Op dat moment droeg het apparaatje nog de tijdelijke naam Nintendo 3DS. Veel mensen waren vooral benieuwd geworden, maar het echte enthousiasme begon op de E3 van datzelfde jaar, waar Nintendo het apparaat en de bijbehorende games voor het eerst toonde. Nu, anno april 2011, ligt het apparaat een maand in de winkels. Hoe is de launch verlopen en heeft Nintendo het wel juist aangepakt?

Om dit goed in te kunnen schatten, duiken we even terug in de tijd, naar de launch van de allereerste Nintendo DS op 11 maart 2005. Het apparaat lanceerde met vijftien verschillende titels, die volgens ons, N1ntendo, gemiddeld ongeveer een 7.1 scoorde. Nintendo maakte in april van dat jaar trots bekend dat er tot en met 27 maart 2005 maar liefst 500.000 stuks van waren verkocht in Europa. We keren nu weer terug naar het heden: de Nintendo 3DS lanceerde op 25 maart 2011 met dertien verschillende launchtitels, die volgens ons een gemiddelde behaalde van 6.5, 0.6 lager dan bij de eerste Nintendo DS. Onlangs maakte Nintendo bekend dat er records verbroken zijn en de Nintendo 3DS in het eerste weekend 303.000 keer verkocht is. Het lijkt er daarmee op dat het apparaat op dezelfde lijn ligt van de eerste Nintendo DS waar in twee weken eveneens rond de 500.000 stuks van verkocht waren. Is dat echter, voor de huidige standaarden, wel voldoende? Had Nintendo niet veel meer verwacht?

Wanneer je een aantal bezoekjes brengt aan verschillende winkels die de Nintendo 3DS verkopen, valt al meteen iets op: het systeem is ruim uit voorraad leverbaar. Een week na de release van het systeem was ik in de Media Markt en daar telde ik bijna 40 exemplaren van de Nintendo 3DS die klaar stonden om verkocht te worden. Ook een maand na de launch lijkt het nog niet erg storm te lopen met het systeem. Nintendo lijkt de vraag een beetje overschat te hebben. Zij verwachtten dat er zo’n vier miljoen exemplaren wereldwijd verkocht zouden worden tegen het einde van maart, maar dat aantal ligt op 3.6 miljoen. Een lichte schaarste aan consoles is helemaal zo slecht nog niet ten tijde van de launch, want dan wordt er veel meer de indruk gewekt dat het systeem goed verkocht wordt waardoor er ook meer over gesproken wordt. Doordat er nog zoveel exemplaren in de schappen liggen, lijkt het alsof niemand het systeem koopt en dit wekt de indruk dat het geen succes is. Momenteel loopt de verkoop nog niet echt lekker en dat lijkt meerdere redenenen te hebben. Ten eerste is daar de manier waarop het systeem in de markt gezet is. Ik kan me voorstellen dat een groot aantal consumenten de weg een beetje kwijt is door de verschillende versies die momenteel verkrijgbaar zijn, waardoor zij (de mensen die überhaupt van het systeem af weten) denken dat de Nintendo 3DS slechts een verbeterde versie van de bestaande Nintendo DS-lijn is. De Nintendo DSi en Nintendo DSi XL verschenen in nog geen jaar na elkaar, terwijl deze twee versies eigenlijk tegelijkertijd gelanceerd moesten worden om zo de consument een betere keus te geven tussen twee verschillende formaten van verder twee identieke systemen. Dit was in eerste instantie ook het plan, maar kon door verschillende redenen niet doorgezet worden. Als dit wel gebeurd was, hadden de consumenten veel meer adem kunnen hebben tussen de Nintendo DSi (XL) en de Nintendo 3DS, waardoor waarschijnlijk in mindere mate het ‘alweer een nieuwe DS?’-gevoel op zou spelen. Bovendien lijkt ook de gemiddelde verkoper van een Intertoys of Free Record Shop in één of ander klein dorpje het verschil tussen de Nintendo 3DS en de eerdere systemen nauwelijks te kennen. In veel winkels verdwijnt de Nintendo 3DS-software tussen alle games in het Nintendo DS-schap, waardoor de consument al helemaal lastig in kan schatten of het nou echt een nieuw systeem is.

Om een systeem als de Nintendo 3DS te kunnen promoten, is het erg belangrijk dat de consument zelf kan ervaren hoe het 3D-effect werkt. Daarom was het helemaal geen slecht idee van Nintendo om al begin maart te starten met een tour door heel Europa om zo de potentiële kopers kennis te laten maken met het systeem. Echter, waar bleven de demo-stands in de winkels? Ten tijde van de Nintendo DS verschenen deze ruim voor de lancering, maar bij de Nintendo 3DS doken de demo-stands zo’n twee weken na de release op in verschillende winkels. Maar ook daar lijkt een klein probleempje te zijn: de onwetende consument begrijpt niet goed hoe het 3D-effect werkt. Hoewel er verschillende instructies staan bij de demo-stands, zal het merendeel van de consument dit niet opvallen, het daarom niet lezen en meteen met het systeem aan de slag gaan. Een bijkomend nadeel daarvan is dat ze de 3D-slider compleet over het hoofd zien en ze de 3D-stand niet naar hun eigen persoonlijke voorkeur aan kunnen passen waardoor ze het 3D-effect al gauw als ‘stom’ of ‘niet werkend’ beschouwen en het systeem links zullen laten liggen. Dit gaat via mond-tot-mond-reclame als een lopend vuurtje, iets wat Nintendo niet op deze manier wil. Daarbij lijken ook de huidige Europese reclames niet echt mee te werken. Momenteel zien we op tv alleen een blije dame die roept dat haar Nintendog ‘zo leuk aan het scherm likt’. Is dat nou de beste manier om de consument wakker te schudden? Waarom worden de andere aspecten van het systeem, zoals StreetPass, niet wat meer belicht? Gezien de teller van Mii’s in mijn Mii-park is dat wel nodig ook. Ik ben bijvoorbeeld nog geen enkele menselijke speler via StreetPass tegen gekomen, terwijl ik toch al op een groot aantal drukke locaties geweest ben, zoals in onze hoofdstad en andere winkelcentra. Nu begrijp ik ook wel dat een functie als StreetPass op de langere termijn wellicht beter zal werken, maar het lijkt me niet verkeerd als daar wat meer aandacht voor is. Een apart boekje over StreetPass in de verpakking gaat daar niet bij helpen, aangezien het merendeel de handleidingen zo snel mogelijk opzij lijkt te leggen.

Zoals eerder al gezegd, ligt de gemiddelde beoordeling van de launchtitels wat lager dan bij de oorspronkelijke Nintendo DS. Wat Nintendo voor de Nintendo 3DS dan ook nodig heeft, is een echte systemseller die de verkopen omhoog moet trekken. Wat mij betreft is dat maar één enkele titel die hopelijk eind dit jaar in de winkels ligt: Mario Kart 3DS. Op de Wii en Nintendo DS heeft de Mario Kart-serie het ook uiterst goed gedaan, vooral voor eerst genoemde systeem. Toen Mario Kart Wii in 2008 verscheen, liep het weer storm voor zowel het spel als de Wii-systemen zelf. Hoewel in het verleden behaalde resultaten geen garantie voor de toekomst bieden, is het wel een game die de Nintendo 3DS nodig heeft. Hoewel deze zomer al enkele (zeer) interessante titels zullen verschijnen, zoals Resident Evil The Mercenaries 3D en The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D, zijn dat geen titels die de massa een Nintendo 3DS laten kopen. Voor de Nintendo DS ging dat in 2005 op ongeveer eenzelfde manier: het systeem liep het eerste jaar niet echt storm, maar na een prijsdaling in oktober 2005 en met Mario Kart DS in november 2005 ging dat wat omhoog, hoewel het pas echt hard ging met de komst van de Nintendo DS Lite en de Brain Training-games. Nu verwacht ik niet dat het nodig is om een nieuwe versie van de Nintendo 3DS te lanceren (en Nintendo lijkt dat op korte termijn ook niet van plan te zijn), maar een echte systemseller is wel noodzakelijk en een prijsverlaging in dit najaar zou geen verkeerd idee zijn.

Ik zie absoluut een mooie toekomst voor de Nintendo 3DS. Hoewel het in de launchperiode nog niet echt snel lijkt te gaan, heb ik er alle vertrouwen in dat we over een jaar of zes terug kijken op een succesvol leven van Nintendo’s 3D-apparaat. We moeten het systeem simpelweg de ruimte geven en daarbij zijn tijd gunnen om op stoom te komen. Zodra de prijs voor het merendeel van de consument op een prettig niveau ligt en de games vanzelf komen, zal het snel gaan met de verkoop. Hoewel de komst van de eShop voor het grote publiek geen reden tot aanschaf zal zijn, denk ik dat het een aantal twijfelende consumenten over de streep zal trekken zodra deze in mei beschikbaar is.