15 jaar Wii: Wat is jouw favoriete Wii-game?

De Wii bestaat 15 jaar! Op 8 december 2006 kwam de console uit die ons Mii’s, het Balance Board en misschien wel de beste 3D Mario aller tijden bracht. Maar aan welke game heb je nou eigenlijk de mooiste herinneringen? Laat het ons weten!

Op het moment van schrijven is de Wii de meest succesvolle console die Nintendo ooit heeft uitgebracht. Hij vloeide voort uit de Blue Ocean Strategy: het streven om nog niet eerder betreden wateren te verkennen. Dit zorgde voor een Nintendo die ineens ook populair werd bij kinderen, ouders en zelfs opa’s en oma’s. De Wii gaf ons Wii Fit, Wii Sports, Wii Party, Wii Music en natuurlijk de klassieke Wii Remote, die eruit zag als een afstandsbediening.

Voor even waren we in een tijdperk waar zwaaien en richten met de Wii Remote de orde van de dag. Zelfs onze Link betrad deze wateren, met onder andere het illustere Link’s Crossbow Training en natuurlijk The Legend of Zelda: Skyward Sword. Aan de andere kant gaf de Wii ook leven aan misschien wel de twee beste 3D Mario’s ooit: Super Mario Galaxy 1 en 2. 2006 tot 2012 waren bijzondere tijden om een Nintendo-fan te zijn.

Wat is de Wii-game die je het meest is bijgebleven? De N1-UP-redactie trapt af!

Erik

Het komt niet vaak voor dat een vervolg het origineel weet te overtreffen. Maar toch wist Super Mario Galaxy 2 dat te doen. Deze game nam alles dat het origineel zo goed maakte en legde de lat nóg een stapje hoger. De toevoeging van Mario’s trouwe rijdier Yoshi lijkt een kleine, maar het kwam met gigantisch veel gameplaymogelijkheden toe. Hij gaf licht in de duisternis, snelde als een Sonic door het level en bestuurde oh zo heerlijk. Werkelijk elk level was een genot om te spelen, en door Nintendo’s onuitputtelijke stroom van ideeën en mechanieken, wist je nooit wat je kunt verwachten. Ik heb me nog nooit zo goed vermaakt met een Mario-titel als deze. Echt zonde dat deze nooit is toegevoegd aan Super Mario 3D All-Stars!

Robin

De Wii was een apparaat waarbij ik na lange tijd samen games speelde met mijn ouders. Niet alleen met mijn ouders maar ik herinner ook nog heel goed de tijden met Wii Sports waar ik speelde met mijn overgrootmoeder. Maar als ik mijn persoonlijke favorieten moet aangeven zijn dat wel Super Smash Bros. Brawl en Fire Emblem: Radiant Dawn. Super Smash Bros. Brawl gaf een toffe single player modus dat ik verschillende keren me vrienden had uitgespeeld en de hoeveel nachten die ik doorhaalden met die game zijn ook op meerdere handen te tellen. Fire Emblem: Radiant Dawn was een vervolg op een van mijn favoriete Gamecube titels en borduurde mooi verder op de verhalen van personage die je in Fire Emblem: Path of Radiance tegenkwam. Ik hoop dus ook dat zowel Path of Radiance als Radiant Dawn ooit een remake krijgen. Want deze games waren echt fantastisch.

Kitty

Ik had altijd een haat-liefde-verhouding met de Wii. Hoewel ik er ontzettend veel op gespeeld heb, had ik ook een hekel aan bewegingsbesturing. Dat zat in vrijwel elke game, en ik ben heel, heel blij dat we die tijd achter ons hebben gelaten. Gelukkig waren er veel nieuwe genres voor mij om te ontdekken, zo ook in de verhalende games waar die onzinnige bewegingsbesturing een stuk minder te vinden was. De game waar ik de mooiste herinneringen aan heb is Another Code R – A Journey Into Lost Memories. Dit was één van de eerste point-en-click-avonturen die ik op een console, dus op het grote scherm, speelde (de voorganger op de DS was ook één van mijn favorieten). En ik vond het werkelijk prachtig. Die graphics! In mijn herinnering was het één van de mooiste games ooit gemaakt. En dan ook nog eens een spannend verhaal vol met personages om te leren kennen! Er zijn daarna zeker betere games in het genre verschenen, maar tijdens het Wii-tijdperk was dit voor mij het summum van verhaalgedreven gameplay.

Martijn

Als dé spelcomputer voor iedereen bracht de Wii gelukkig ook een aantal toffe games, die wat verder gingen dan met de Wii Remote zwaaien. Zelf vond ik spellen als Wii Sports of Wii Play niet erg spannend. Mijn Wii werd dus meteen voorzien van The Legend of Zelda: Twilight Princess. Het systeem bracht met Donkey Kong Country Returns eindelijk die reeks terug tot leven (mag onderhand ook op de Nintendo Switch gebeuren) en gaf ons ook grote RPG’s, zoals Xenoblade Chronicles. Die games hadden op zich allemaal mijn favoriet kunnen zijn, maar ik ga voor de eerste Super Mario Galaxy. De sfeer en stijl waren een enorme stap voorwaarts ten opzichte van zijn voorganger, Super Mario Sunshine. Het spel voelde grootser en avontuurlijker aan, mede door de soundtrack en gevarieerde levels. Op zich had ik hier ook Super Mario Galaxy 2 kunnen plaatsen als favoriet, maar de eerste zette de trend. Zelf zie ik beide games als een verlengde van elkaar en daarmee het beste van de Wii, maar de eerste heb ik dan toch vaker gespeeld.

Mitch

De Wii vond ik een flink pak minder dan de Gamecube, al waren er zeker weer fantastische first party games als Mario Galaxy en Metroid Prime 3. Maar door zo’n voorspelbare titel te kiezen, doe ik de unieke kwaliteiten van het apparaatje tekort. Nee, ik ga hier een lans breken voor het zwart-wit-rode geweld van MadWorld. Een bloederig, stijlvol en ronduit dom spel waarin die suffe Wii Remote veranderde in een kettingzaag. Fuck yeah! MadWorld is bovendien nog steeds alléén maar op de Wii te spelen. Een ondergewaarderde, lompe klassieker, wat mij betreft.

Willem

De absolute klapper van de Wii is voor mij toch nog wel Wii Sports Resort. Nee het is niet Super Mario Galaxy dat de Wii definieert, maar toch die verdraaide motion controls.De wii-motion plus maakte de bewegingen eigenlijk wat ze al die tijd al hadden moeten zijn en met games als Zwaardvechten, Jetskiën en boogschieten voelde dit als het absolute hoogtepunt van de Wii. Noem mij een spel wat je aan kan zetten waar je neefje, tante, moeder, opa, oma en buurman zonder uitleg direct kunnen spelen. Het is simpel, absoluut, maar zo duidelijk en krachtig in de ervaring die het probeert te verkopen. Het is een game die exemplarisch is voor de tijdsgeest, maar ook miljoenen mensen wist te verkopen aan Nintendo. Gaming vandaag de dag zou er niet hetzelfde hebben uitgezien zonder de Wii en het succes van Wii Sports en het aanzienlijk betere Resorts is wat de Wii nog altijd zo’n prominente aanwezigheid geeft in de collectieve pop-cultuur.

Dreon

Voor mij is er natuurlijk maar één favoriet: Xenoblade Chronicles. Dit spel wist me namelijk in één klap groot fan te maken van een serie waarvan ik toen nog niet wist dat hij zo groot zou worden. Wat een geweldige game was dat zeg! Ik weet nog goed dat ik voor het eerst op de Bionis’ Leg arriveerde en er een gigantische wereld voor me open ging, wat zag het er toch allemaal prachtig uit. Dat het zich afspeelde op een gigantisch wezen, maakte de ervaring nog veel toffer. Mijn avontuur met Shulk is me altijd bijgebleven en Xenoblade Chronicles is vanaf dat moment ook één van de tofste games die ik ooit gespeeld heb. Dat ik het 9 jaar later nog een keer mocht spelen, was dan ook een wonder.

Ness

De Wii had zo veel goede spellen, maar ik denk dat ik toch Wii Play zou kiezen als mijn favoriet. De timing van de Wii was voor mij namelijk perfect: in 2006 vond mijn zesjarige ik de hypermoderne motion controls helemaal het einde. Mini-mij smulde van de spellen die hier zo leuk gebruik van maakte (Wii Sports en Wario Ware: Smooth Moves zijn een paar beruchte voorbeelden), maar om de een of andere reden bleef ik altijd terugkeren naar Wii Play. Ik denk dat ik in mijn leven nooit meer zo fanatiek ben geweest over iets als dat ene visspelletje en ook de schietbaan (en waar de gouden ufo’s komen!) kende ik uit mijn hoofd. Als ik er zo op terugkijk, heb ik eigenlijk alle minigames wel oneindig gespeeld en ze waren casual genoeg dat mijn ouders ook graag meespeelden. Of ik er nu nog steeds zo erg weg van zal zijn durf ik niet te zeggen, maar in de tijd van de Wii was Wii Play een groot favoriet!