Warriors Orochi 4 - Smakeloze muurkroket

De Dynasty Warriors-reeks loopt alweer sinds 1997. Warriors Orochi is hier een spin-off van en doet ook de Nintendo Switch aan. Wil jij jezelf een onoverwinnelijke krijgsheer wanen op een groot slagveld? Natuurlijk wil je dat. Heb je echter zin om daarbij ook iets van hersenactiviteit te gebruiken, zoek dan snel verder.

Ken je het verhaal van de verveelde god? Nou, Zeus verveelde zich te pletter en liet uit verveling de werelden van de Dynasty- en Samurai Warriors-videospellen in elkaar overlopen. Zo ontstond de Warriors Orochi-serie en daarvan kunnen we nu het vierde deel spelen op de Nintendo Switch. Het blijkt namelijk dat de personages na drie delen nog steeds ruzie hebben met elkaar en Zeus nog steeds verveeld is. Maar bij lange na niet zo verveeld als ik tijdens het spelen van deze game.

Tactisch meesterbrein

In Warriors Orochi 4 ben jij een poppetje op een groot slagveld. Een verdomd sterk poppetje ook, want je slaat zo letterlijk tientallen andere mannetjes omver met een paar slagen van je zwaard of lans. Die andere mannetjes zijn niet voorzien van enige intelligente en laten zich gewillig afslachten. Dit moet jou, beste speler, de illusie geven van kracht en vaardigheid. Wanneer je dit echter langer dan 10 minuten doet, verdwijnt die illusie al snel, kan ik je vertellen.

Soms komt er een sterker mannetje of vrouwtje ten tonele. Deze kan -ja echt- zowaar jouw aanvallen blokkeren. Wat je dan moet doen is bijzonder complex en misschien wat lastig te volgen. Ik zal proberen om het zo helder mogelijk uit te leggen, maar wellicht moet je het nog een keer lezen, oké? Komt ie: je moet wachten tot de tegenstander aanvalt….en daarna zelf snel aanvallen! Helemaal ondersteboven van jouw tactische meesterbrein laten zij zich nu ook in elkaar slaan.

Hersenloos

Ondertussen loop je over een soort veld, maar geen open veld. Nee, dat zou te verwarrend zijn. Dus loop je vaak in een soort doolhof rond met ‘kamers’, maar dan in de buitenlucht. Snap je? Tijdens een missie loop je continu tussen deze kunstmatige strijdveldjes op en neer, op zoek naar leiders van vijandelijke legers of andere dingen om te slopen. Je kunt desgewenst de tientallen tegenstanders om je heen negeren, wat er hilarisch kneuzig uitziet. Het toont pijnlijk aan hoe oppervlakkig dit hele genre eigenlijk is.

Ik heb het echt geprobeerd jongens en meisjes, jullie moeten mij geloven. Maar ik kan het niet. Ik kan niet mijn brein dermate hard uitschakelen dat ik langer dan een uur hersenloos in kan rammen op bijna identieke mannetjes met nauwelijks variatie. Ja, je kunt wisselen tussen drie personages. Ja, er zijn speciale, magische en schermvullende aanvallen. Grafisch is het best acceptabel. De (Japanse) voice-acting is in orde. Maar godallesjezusbuddha nog aan toe, laat het stoppen. Het is zo verschrikkelijk saai. Zeus, dit is niet de manier.

Conclusie:

Warriors Orochi 4 heeft de diepgang van een plasje water en de complexiteit van een FEBO-muurkroket. Maar waar de kroket nog een smakeloze, maar snelle hap is, blijft Warriors Orochi 4 je vervelen met bijna identieke ‘gevechten’ die doorgaan tot het het einde der tijden. Mocht je op zoek zijn naar de definitie van junkfood in videogamevorm, dan is dit hét spel om in huis te halen. Maar bedenk wel: een echte kroket is een stuk goedkoper.