Valkyria Chronicles 4

Mocht je mij al een geruime tijd volgen, dan weet je hoe ik over strategy games denk. Naast party- en life simulation spellen is het een favoriet genre dat ik graag met beide handen toegrijp. Met de Valkyria Chronicles-reeks heb ik echter een sterke haat-liefdeverhouding. Het origineel is één van de beste games ooit gemaakt, daarna maakte de serie een duik van beneden. Deel twee was niet van hetzelfde artistieke niveau, en drie is nooit in het westen verschenen. Het vorige deel, Valkyria Revolution, was zelfs geen strategietitel meer. In plaats daarvan was het een verkapte action adventure die saai was om te doorlopen. Valkyria Chronicles 4 belooft nu terug te gaan naar de oude opzet. Naar de stijl die mensen daadwerkelijk liefhebben. Is ze dat gelukt? Absoluut.

Verhaal om lief te hebben

Valkyria Chronicles 4 speelt zich af in het Europa van de jaren ’30. Er is een keiharde strijd gaande tussen de Federation en de Empire, die al flink wat levens heeft gekost. De oorlog draait allemaal om de brandstof Ragnite, een waardevol goedje dat het leven in dit fictieve Europa bepaalt. De Empire wil de gehele lading onder hun macht hebben, terwijl de Federation puur hun land willen verdedigen. Je volgt Squad E met Claude Wallace als belangrijkste personage. Het hoofdfiguur heeft een geschiedenis met andere leden, en er komen nieuwe gezichten bij naarmate je verder vordert. De verscheidene leden hebben hun eigen achtergrondverhalen, bagage en geloofsovertuiging. Je zult meer over ze te weten komen en hier en daar nieuwe details ontdekken. Deze details verschillen zelfs per playthrough, gezien het afhangt van wie je in je groep toevoegt tijdens de reis.

Wat Valkyria Chronicles 4 zo geweldig maakt is hoe de personages zijn opgebouwd. Het is makkelijk om een stelletje helden en schurken bij elkaar te schrapen, maar het spel geeft ze een duidelijke rol en karakter. Je leert hoe beide kanten op dingen neer kijken. In eerste instantie had ik verwacht dat het erg zwart-wit zou zijn, maar niks is minder maar. Het verhaal gaat vaak een grijs gebied in. Dat is iets wat sommige RPGs laten afweten, maar Valkyria Chronicles 4 heeft er geen problemen mee. Dit zorgt ervoor dat de personages daadwerkelijk personages zijn, waar ik alleen maar een dikke pluim voor kan geven. Het stelt harde thema’s met betrekking tot oorlog en blind vertrouwen aan de kaak.

Het verhaal is opgedeeld in hoofdstukken, die weer onderverdeeld zijn in afleveringen. In de paar afleveringen voelden de conversaties aan de lange kant en liet het weinig ruimte over voor de strategiegevechten. Anderzijds zie je in een paar latere hoofdstukken dat het vooral gevechten zijn die de dienst uitmaken. Hoe verhaal en strijd zijn verdeeld in sommige stukken voelt niet evenredig, waardoor je stiekem weer wat gaat verlangen naar de ander. Je leert er echtermee leven: na een tijd begint de opzet minder te ergeren, maar meer balans was wel op zijn plaats geweest.

Vechten zoals vanouds

Het gevechtssysteem in Valkyria Chronicles 4 heeft heel veel weg van XCOM. Je krijgt een aantal stappen (stamina) toegewezen die je moet verspreiden over het team. Hiermee zul je moeten bewegen en schieten op de manier die jij het beste acht. Zodra je een strategie in gedachten hebt, neem je een third-person perspectief in en volg je de unit van heel dichtbij. Het schieten is eigenlijk het lastigste onderdeel. Niet alleen is de positie belangrijk, maar ook of je juist kan richten. In tegenstelling tot XCOM zul je in real time moeten richten en ervoor zorgen dat je de hoogste kans van slagen hebt. Het klinkt eenvoudig, maar de kans op een mislukt schot is groter dan je denkt.

Valkyria Chronicles 4 heeft twee kanten. Enerzijds speelt er een groepsgevoel, wat belangrijk is voor het upgraden van de personages. Hoewel je bepaalde personages wapens kunt geven, is de kracht die ze hebben bepaald door hun klasse. Er zijn zes verschillende classes die je zal moeten laten groeien tijdens het avontuur. Gelet op het feit dat bij elke paar missies drie of vier personages in de rotatie komen, heb ik nauwelijks hoeven grinden. Je geeft ze level ups tussen de missies door en hiermee kom je al snel met een bepaald team op de proppen. De ervaring helpt je om de juiste keuzes te maken, waardoor je sneller op de gameplay kunt focussen.

Dat gezegd hebbende, er zijn individuele klassen die wel degelijk belangrijk zijn voor succes. Deze klassen, Potentials genaamd, vragen je om bepaalde zaken in het achterhoofd te houden. Het klinkt misschien wat kort door de bocht, maar het kan bepalen of een missie tot een goed einde wordt gebracht. Elk personage komt met vier Potentials en die zijn niet allemaal even positief. Het kan bijvoorbeeld zijn dat een personage liever alleen werkt, terwijl een ander kale hoofden totaal niks vindt. Dat klinkt ontzettend grappig, maar het heeft invloed op hoe goed ze schieten. Op dat punt zit er niets anders op dan over te gaan tot de orde van de dag. De Potentials van de hoofdpersonages veranderen zodra je vorderingen maakt in het spel, waardoor het systeem constante risico’s met zich meedraagt.

De missies hebben voor het merendeel een standaard limiet: 20 beurten. Binnen de tijd zul je alle taken moeten volbrengen en waar nodig het einde bereiken. Het is een erg strikt limiet, maar geen probleem voor de doorgewinterde speler. Het komt allemaal neer op observatie. Sommige classes bewegen sneller, terwijl anderen meer kracht achter hun schoten zetten. Hoe sneller je de missies weet te volbrengen, hoe beter de beoordeling is op het einde. Het levert je meer ervaringspunten op die je weer kunt besteden aan de verscheidene classes. Zo ga je door Valkyria Chronicles 4 voor een strijd tot het bittere eind.

Puike presentatie

Gezien het feit dat Valkyria Chronicles 4 op meerdere platformen verschijnt, had het gekund dat het spel niet goed zou lopen. Tot mijn grote verbazing is het tegendeel waar. Het spel loopt uitermate prima op de Nintendo Switch. Nog verbazingwekkender is hoe goed het avontuur er wel niet uitziet. Valkyria Chronicles 4 is uiterst kleurrijk met strakke details overal op het scherm. De laadtijden zijn iets aan de lange hand, maar dat neem ik voor lief. Als klap op de vuurpijl mogen de sound effects en muziek er ook zeker wezen. Het brengt het juiste gevoel naar de voorgrond en dat stemt positief.

Conclusie

De echte strategiefan hoort Valkyria Chronicles 4 in zijn collectie te verwelkomen. Ik heb lang moeten wachten op een heus vervolg op het origineel, maar deel vier maakt de verwachtingen meer dan waar. De combinatie aan systemen, vermakelijke gameplay en een diepgaand verhaal maken het verplichte stof voor de liefhebber. Toch is de balans tussen verhaal en gameplay af en toe een beetje zoek. Er zijn momenten waar je meer begint te verlangen naar de ander. Je leert er al snel mee leven en gelukkig zijn er hoofdstukken die de dingen gewoon simpel houden. Buiten dat probleem om ben ik ontzettend blij dat het spel heb mogen ervaren. Dat is een gegeven dat ik niet over ieder spel kan zeggen.