TorqueL -Physics Modified Edition-

De Nintendo Switch wordt recentelijk overspoeld door indiegames van variërende kwaliteit. TorqueL -Physics Modified Edition- is er hier een van. Het puzzelspel, dat draait om een vierkant, deed me terugdenken aan EDGE, een 3D-puzzelplatformspel dat ik enkele jaren terug heb gespeeld. Hoewel ten opzichte van EDGE (waarin je een kubus bestuurt) TorqueL een dimensie verliest, begon ik met goede moed aan dit puzzelspelletje.

In de op fysica gebaseerde puzzelplatformer TorqueL bestuur je een vierkant waar zich een lopend figuur in bevindt. Door het vierkant te kantelen, kun je van links naar rechts bewegen (of van rechts naar links, maar doorgaans loop je dan de verkeerde kant op) om je door de levels, of kamers, voort te bewegen. Voeg hieraan toe dat het spel je in staat stelt om elk van de vier zijden te laten uitschuiven, zodat je ook omhoog kan. Aan elke zijde is verder een kleurtje toebedeeld, gekoppeld aan een van de vier joypad-knoppen (A = rood, B = geel, Y = groen, X = blauw).

De besturing, argh!
Het vierkant kantelt simpelweg wanneer je de linker-joystick opzij beweegt en het uitschuiven van de zijden doe je met de vier knoppen. Dit klinkt als een goed concept, maar in de praktijk merk je dat het, doordat je voortdurend draait, erg verwarrend en onduidelijk is om bij te houden welke kleur en dus knop naar welke kant wijst. Je raakt hierdoor geneigd om één knop aanzienlijk vaker te gebruiken dan de andere, maar naarmate je verder in het spel komt, begint deze tactiek in te boeten wat betreft effectiviteit. Na enige tijd zit het wel in je hoofd welke kleur bij welke knop hoort, maar in het heetst van het puzzelplatformen blijkt het vaak toch een lastige taak om het uitschuiven precies goed in te schatten en te timen. Helaas werkt de besturing dus niet helemaal optimaal, wat toch één van de fundamenten van een (goed) spel is.

Generiek en eentonig
Laat je de problematische besturing buiten beschouwing, dan blijf je achter met een generiek ogend spel waarvan de gameplay op zijn zachts gezegd eentonig is. Qua design is het spel erg simplistisch, het doet denken aan een gratis spelletje dat je bijvoorbeeld op je mobiele telefoon aantreft, en past daarmee totaal niet bij een spel in deze prijsklasse. EDGE, waar ik het in de introductie al over had, komt naar mijn mening met een aantrekkelijker uiterlijk, terwijl dat spel voor een aanzienlijk lagere prijs werd aangeboden dan de €9,99 die je voor TorqueL moet neertellen. Gameplay-technisch doet het spel ook weinig bijzonders, het komt simpelweg neer op kantelen en uitschuiven van zijden. Wanneer je verder in het spel komt, worden lava, watervallen en bewegende en draaibare platformen geïntroduceerd, waardoor de moeilijkheidsgraad aanzienlijk stijgt. En dat is goed, maar je zult ook merken dat er tijdens het spel helaas geen echt vernieuwende elementen bijkomen, waardoor je al snel het gevoel krijgt dat TorqueL in herhaling valt.

Conclusie
Ik startte TorqueL op met goede moed, niet in de laatste plaats vanwege goede ervaringen met andere vergelijkbare puzzelplatformers. Wat meteen opvalt aan Torquel is het simplistische grafische uiterlijk, dat toch een goedkope uitstraling heeft. Het idee om het uitschuiven van elk van de zijden te koppelen aan een in een vierkant geplaatst viertal knoppen lijkt een solide concept, maar tijdens het spelen van TorqueL merkte ik dat dit in de praktijk verwarring opwekt en slecht werkt. Ten slotte is de gameplay die TorqueL biedt ook niet je-van-het en vooral erg repetitief. Hoe graag ik ook op mijn Nintendo Switch speel, ik ben eerder geneigd om EDGE nog eens op te starten op mijn naar stof happende Wii U, dan dat ik nog meer tijd besteedt aan TorqueL.