Tinkertown: pixelplezier met cozy twist

Na het zien van de trailer van Tinkertown begon het bij mij meteen te kriebelen om deze wereld in te duiken. De kleurrijke pixel art en cozy sfeer wekten het gevoel van een digitale speeltuin op, alsof ik weer eindeloze uren in Terraria zou doorbrengen. Headup Games ontwikkelde Tinkertown als een plek waar bouwen, verkennen en lekker rondneuzen samenkomen. Met die nieuwsgierigheid begon ik aan het spel, benieuwd naar de avonturen die me te wachten stonden. Lees je mee?

Het avontuur start zodra je een mysterieus bos betreedt. Je ontmoet al snel Sage, een wijze oudere die, net als jij, vastzit in deze vreemde wereld. Hij onthult dat de druïden van het bos ooit een magische barrière opwierpen om een ramp te voorkomen. Hun poging faalde, waardoor het bos nu een gevaarlijke plek is, vol magische anomalieën.

Sage geeft je praktische opdrachten om je eigen plek op te bouwen. Je verzamelt eerst hout en steen voor een veilig basiskamp, want zodra de nacht valt, verschijnen goblins en andere wezens die het land onveilig maken. Eerlijk gezegd voelde ik die dreiging niet echt; de wezens spawnen wel, maar het spel blijft cozy en rustig.

Niet veel later vertelt Sage dat je niet de enige bent die op mysterieuze wijze hier is beland. Er zijn anderen, zogenaamde Townians, die ergens in het bos ronddwalen. Als je hen vindt en onderdak biedt, voegen ze zich graag bij je gemeenschap. Deze Townians brengen ieder hun eigen vaardigheden mee, zoals hout verzamelen of gewassen verbouwen, en helpen je het dorp steeds verder uit te bouwen.

Naarmate je vordert, moedigt Sage je aan de ‘Great Dungeons’ te verkennen – verborgen plekken vol chaos en gevaar, waar je de krachten achter de barrière mogelijk kunt ontrafelen. Terwijl je het dorp opbouwt en nieuwe bewoners verwelkomt, ontdek je geleidelijk de geheimen van dit mysterieuze bos.

Op pad door bossen, woestijnen en meer

Mijn avontuur in Tinkertown begon in een wereld die speciaal voor mij werd gegenereerd, een proces dat even duurt maar het wachten waard is vanwege de unieke lay-out die iedere speler krijgt. De wereld kent verschillende biomen: van dichte bossen tot barre woestijnen en ijzige vlaktes, elk rijk aan eigen grondstoffen, vijanden en verborgen verrassingen.

Mijn basis was een vervallen stuk land, bezaaid met oude tonnen en kapotte muren. Hier leerde Sage me de basis van het bouwen en gaf hij me de eerste quests. Bouwen en exploratie vormen de kern van Tinkertown, vergelijkbaar met Terraria, waar je alles kunt creëren van eenvoudige hutten tot dorpen. Al snel heb je geavanceerdere gereedschappen zoals werkbanken, ovens en fornuizen nodig. Het bouwproces voelde simpel en intuïtief, wat me in staat stelde creatief aan de slag te gaan met verschillende bouwmaterialen en decoraties.

Toch stuitte ik op enkele technische problemen, zoals het niet correct afbreken van objecten zoals muren, waardoor ik soms het spel moest herstarten om die grid weer bruikbaar te maken. Ook de besturing was niet altijd soepel. Vooral het plaatsen van objecten was soms frustrerend, omdat de cursor niet logisch naar de volgende grid sprong. Dit leidde ertoe dat ik minder vaak bouwde dan ik had gewild.

Van grondstof tot glorie

Om te bouwen, verzamel je materialen zoals hout, steen en allerlei metalen. Je gebruikt deze grondstoffen om gereedschap, wapens en bepantsering te maken. Naarmate je verder bouwt, ontgrendel je steeds nieuwe recepten. Het spel biedt talloze recepten om te ontdekken, wat me een gevoel van constante vooruitgang gaf en nieuwe mogelijkheden bood. En als ik hier genoeg van had, kon ik rustig gewassen planten of vissen. Deze activiteiten gaven me nuttige ingrediënten voor voeding, die ik kon gebruiken in mijn gevechten.

Het draait niet alleen om bouwen en verzamelen. Tijdens mijn verkenningstochten ontdekte ik dungeons vol waardevolle schatten, belangrijke resources en sterke vijanden en bosses. Hier kan het plots iets moeilijker worden, wat ik enorm leuk vond. De wereld volgt ook een dag- en nachtcyclus, waarbij ’s nachts andere vijanden verschijnen, wat voor extra uitdaging zorgt. Hoewel het vechten real-time is en keuze biedt tussen wapens zoals zwaarden, bogen, staven en zelfs een boemerang, voelt het soms wat eentonig: vaak loop ik simpelweg naar de vijand, sla ik een keer en stap ik dan weer terug om schade te ontwijken.

De exploratie zelf voelt vaak traag aan. Ik moest regelmatig lange afstanden te voet afleggen, omdat het spel aanvankelijk geen snelle vervoersopties bood. Pas na aanzienlijk grinden kreeg ik de mogelijkheid om rails en een karretje te bouwen. Het opzetten hiervan kan uren in beslag nemen vanwege de grote omvang van de map. Deze trage mobiliteit, samen met een beperkte variatie in biomen en missies, kan de gameplay soms eentonig laten aanvoelen. Ik hoop dat we een update krijgen waar meer biomen en missies worden toegevoegd.

Missies en maatjes in Tinkertown

Tijdens het verkennen ontmoet je verschillende personages die je quests en voordelen geven. Door ze te helpen, kun je ze naar je dorp halen en voor hen een huis bouwen. Door hun quests te voltooien, krijg je beloningen en ontgrendel je nieuwe functies, wat je dorpje steeds levendiger maakt. Er is ook een klein relatiesysteem waarbij je hartjes kunt verdienen door je band met de personages te versterken.

Helaas zijn deze quests niet altijd even helder. Neem bijvoorbeeld de eerste missie, waarbij ik een globe en een bed moest maken om Sage onderdak te bieden. Het was in eerste instantie niet duidelijk hoe ik de benodigde recepten kon verkrijgen. Ik kwam er pas achter dat ik ‘cloth’ nodig had voor het bed nadat ik andere voorwerpen had gebouwd, maar het was nergens aangegeven waar ik deze ‘cloth’ kon vinden. Deze onduidelijkheid in de beginfase van het spel kan frustrerend zijn en zorgt voor een trage voortgang.

Technische uitdagingen en teamwork

Het spel was oorspronkelijk uitgegeven voor de pc, wat merkbaar is. Zoals eerder vernoemd, heb ik wat last gehad tijdens het bouwen. Ook zijn er wat grafische problemen, zoals lijnen die soms op het scherm verschijnen tijdens het bewegen – screen tearing voor onze technische lezers – en een glitch in het menu, waarbij de selectie van opties heen en weer springt. Ook had ik tijdens mijn gameplay twee crashes, maar gelukkig slaat het spel automatisch op, dus verloor ik weinig voortgang. Ik heb nooit gevonden hoe je manueel kon opslaan.

Wat betreft multiplayer: helaas kon ik tijdens mijn speelsessies niet met de servers verbinden, maar we hebben een persoonlijk bericht gekregen van de ontwikkelaars met de informatie dat ze hieraan werken om dit probleem op te lossen. In multiplayer-modus kun je samenwerken met vrienden om te bouwen, verkennen en vijanden te verslaan. Dit is enorm te vergelijken met Terraria waar je met maximaal vier spelers samen kan spelen, wat een geweldige manier is om het spel met anderen te beleven. Zodra de multiplayer werkt, ga ik het zeker met mijn vrienden uitproberen.

Kleurrijke pixels en cozy tunes

De pixel art is zo schattig! Het draagt perfect bij aan de gezellige en uitnodigende sfeer. De wereld is kleurrijk, met schattige personages en charmante omgevingen die mijn ontdekkingstochten leuker maakten. Elk gebied, van bossen tot woestijnen, heeft een eigen visuele flair. Helaas voelt de interface verouderd en simplistisch aan, wat soms onhandig voor me aanvoelde.

De soundtracks zijn rustgevend en passen goed bij het cozy gevoel van de game. Toch vond ik het jammer dat er maar een beperkte selectie aan nummers is en ik merkte dat een nummer in een merkbare loop zat. Daarnaast stuitte ik op een ander probleem: de geluidseffecten. Er waren rare geluiden die constant opdoken en maar door bleven gaan, en ik kon niet meteen ontdekken waar ze vandaan kwamen. Dit zorgde voor zoveel stress dat ik de geluidseffecten uiteindelijk helemaal heb uitgezet – iets wat ik nog nooit bij andere spellen heb hoeven doen. Dit contrast tussen de ontspannende muziek en de soms storende geluidseffecten viel me behoorlijk op.

Conclusie

In Tinkertown lokte de kleurrijke pixel art me in een gezellige wereld waarin ik kon bouwen, verkennen en een gemeenschap vormen. Het spel bracht me terug naar de vele uren die ik genoot in spellen zoals Terraria, en ik keek uit naar een soortgelijke ervaring. Hoewel ik genoot van de charmante sfeer en de creatieve vrijheid, stuitte ik op enkele frustrerende technische problemen, zoals onhandige besturing en incidentele glitches die mijn bouwwerken belemmerden. Daarnaast waren de initiële quests soms verwarrend en traag en de multiplayer-optie, een functie waar ik echt naar uitkeek, werkte nog niet. Ondanks deze uitdagingen bracht de rustgevende muziek me wel in een ontspannen stemming, hoewel dit soms werd onderbroken door storende geluidseffecten. Kortom, mijn avontuur in Tinkertown was zowel vermakelijk als soms frustrerend, en ik hoop dat de beloofde updates de ervaring zullen verbeteren zodat het spel zijn volledige potentieel kan bereiken.