The Coma: Recut

The Game: Frustrerend, ook wel The Coma: Recut genoemd, is een 2D-frustratieplatformer voor de Nintendo Switch. De Koreaanse titel verscheen oorspronkelijk voor Steam in het najaar van 2015, maar kroop recentelijk richting Nintendo’s nieuwste console. In de game volg je de nachtmerrie van hoofdpersoon Youngho, en daar slaagt het spel op zo’n realistische manier in dat je zelf ook het idee hebt in een nachtmerrie beland te zijn.

De jonge Youngho heeft typische puberproblemen. Het liefst speelt hij van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat elke dag computerspelletjes. Hij haalt slechte cijfers, heeft één (dikke) vriend op school en ondergaat dagelijks treiterpartijen van de lokale pester. Ook heeft hij wel interesse in zijn eigen homeroom-docent. Omdat de tentamenweek morgen van start gaat, besluit Youngho maar eens een nachtje door te trekken: dit keer niet om de hele nacht te computeren, maar om te studeren! De prijs betaalt hij de volgende dag, wanneer hij tijdens zijn proefwerk in slaap dompelt…

Youngho ontwaakt in zijn nachtmerrie (eigenlijk een soort schaduwdimensie, maar laten we het hier op nachtmerrie houden), loopt zijn homeroom-docent tegen het lijf en ziet dat het niet klopt: Youngho staat oog-in-oog met een moordlustig schepsel! Rennend voor zijn leven door de tweedimensionale gangpaden van de school, zoekt hij naar een uitweg. Onderweg ontmoet hij verschillende (vriendelijke) personen zoals het mysterieuze meisje Yaesol, zijn dikke vriend Seho en de Noteman. Puzzelend en huiverend baan je je een weg uit het gebouw.

Ten eerste huiverend: je moet ervoor zorgen dat The Killer jou niet te pakken krijgt. Je kunt je verschuilen in kasten en je kunt opslaan bij enkele schoolborden. Helaas geldt in beide gevallen dat je nooit echt veilig bent: als The Killer te dichtbij is, zal die je alsnog aanvallen in de kast of (ja, echt) tijdens het opslaan. Ook onderweg loop je soms tegen onverwachte verrassingen aan. Soms ga je een deur door of een trap op en heb je voordat je überhaupt kunt reageren al twee van de vijf hartjes verloren. Dit heeft ermee te maken dat je The Killer enkel hoort aankomen wanneer die zich op dezelfde verdieping (hal) of in dezelfde ruimte bevindt.

Ten tweede puzzelend: telkens heb je een (schijnbaar sullig) doel om je bezig te houden. Zo moet je de ene keer een sleutel zoeken, en dan weer een persoon of iets anders. Je kunt erop rekenen dat je The Killer tegenkomt op je pad, maar hoe en waar weet je nog niet. Dit alles leidt tot een soort trial-and-error-idee. Je legt nogal snel het loodje wanneer je The Killer tegen het lijf loopt, dus probeer je de tweede keer een net wat andere aanpak en de derde keer weer. Zeker tegen het einde van het spel moet je waarschijnlijk vaak een stukje opnieuw spelen. Ook jaagt The Killer niet bepaald schrik toe, maar vooral frustratie, omdat je na een tijdje wel weet wat er allemaal gebeurt in het spel.

Toch is The Coma: Recut niet enkel één grote frustratiebron. De, zoals ik het hier noemde, ‘puzzeltjes’ hebben niet per se één oplossing. Je kunt op verschillende manieren verder in het spel, wat kan leiden tot verschillende eindes. Deze vrijheid maakt het spel interessant, doordat je uiteindelijk meer het gevoel hebt daadwerkelijk ‘zelf’ de school ontsnapt te hebben. De keerzijde hiervan is helaas dat het spel niet altijd even duidelijk aangeeft wat het van je verwacht: je kunt immers op verschillende punten in het spel verschillende kanten op.

Daarnaast heeft de game geen technische problemen op de Nintendo Switch. De overzetting van Steam naar Nintendo Switch is goed geslaagd, met uitzondering van de achievements. Sterker nog: de onheilspellende omgevingen en duistere sferen brengt het spel audiovisueel vrij goed over. Enkel wat betreft registrering laat The Coma wat steekjes vallen. Je kunt niet twee acties tegelijkertijd uitvoeren. Je kunt dus bijvoorbeeld niet een deur in wanneer je de bewegingsstick nog beweegt, en ook kun je niet je zaklamp tevoorschijn halen tijdens het lopen, et cetera. Dit heeft mij toch een goed aantal onnodige game-overs opgeleverd.

Conclusie

The Coma: Recut is geen catastrofaal slechte game, maar toch wel een vrij slechte titel. Hoewel een Koreaanse 2D-horrorgame me veelbelovend in de oren klonk, stelde de titel me vooral teleur. Zo is er niet bepaald sprake van horror, maar des te meer van trial-and-error en frustratie wanneer The Killer weer eens langskomt. Enkele technische mankementen, zoals het feit dat The Killer ineens voor je neus kan opdoemen of de merkwaardige besturingsregistratie die je niet toelaat om twee acties tegelijkertijd uit te voeren, maken het toch al niet erg verhaalgedreven geheel voornamelijk tot een frustratieoefening. Dat je dan je eigen pad kunt volgen en voor een van de meerdere eindes kunt gaan, is slechts een schrale troost.