The Banner Saga

The Banner Saga is één van de eerste games die via Kickstarter gefundeerd werd nadat het platform door het grote succes van Double Fine Adventure grotere bekendheid verkreeg begin 2012. Het gestelde doel van $100.000 dollar werd met een overschrijding van meer dan $600.000 verpulverd en daarmee was de campagne uiterst succesvol. De reden voor dit succes zat hem in de oprichters van Stoic Studio. Deze studio werd opgestart door drie oud BioWare designers en dat kon je goed zien want de handgetekende animaties zagen er geweldig uit en zodoende wisten ze de Kickstarter-campagne goed te verkopen. The Banner Saga verscheen uiteindelijk in 2014 voor het eerst voor PC, iOS en Android.

The Banner Saga is een interactief verhaal waarbij keuzes die je maakt van invloed zijn op wat je uiteindelijk wel of niet te zien krijgt in het spel. De replaywaarde van de game is hierdoor erg groot. Het spel bevat verschillende eindes maar met wie je de eindstreep behaalt zal iedere keer dat je het spel speelt anders zijn. Daarnaast bevat The Banner Saga tactische gevechten en een systeem om personages te upgraden. Zodoende betreft deze game een combinatie van tactische roleplaying en een interactief verhaal. Deze eerste game beslaat de eerste zeven hoofdstukken van het verhaal.

De terugkeer van de Dredge

De wereld van The Banner Saga is losjes gebaseerd op oude Noorse mythologie. Er worden drie rassen onderkent in de serie, namelijk de mensen, de Varl en de Dredge. De Varl zijn grote reuzen die nog wel het meeste weghebben van Vikingen terwijl de Dredge een menselijk ras van steen is. Het verhaal van dit eerste deel begint met de terugkeer van de Dredge. De Dredge zijn jaren geleden verdrongen naar het hoge noorden van de wereld maar zijn nu plots weer in de aanval gegaan. Hierdoor zijn de Varls en mensen die in het noorden van de wereld wonen gedwongen hun thuis te verlaten. Je volgt hierbij in het begin twee karavanen die elkaar halverwege ergens treffen. Dit maakt het enigszins onduidelijk omdat je net bekend raakt met de ene karavaan en je vervolgens ineens ergens anders bent. Zodra je door die onduidelijkheid heen bent ontpopt zich echter een schitterend verhaal. Ik heb de game, die je in zeven tot tien uur uitspeelt, dan ook binnen drie dagen uitgespeeld wat voor mijn doen vrij bijzonder is.

Het doet gewoon pijn dat je gedurende het verhaal soms verkeerde keuzes maakt waardoor één van je favoriete personages de dood vindt en dat is een gevoel dat slechts weinig games je weten te geven. Ik kan je in ieder geval verklappen dat dit gevoel je meerdere keren zal bekruipen. Je leert ook steeds meer kennen van de wereld en waarom de Dredge ineens hebben besloten over te gaan tot de aanval. Zo is niets wat het lijkt en worden vooral je empathie en waarden getest in de game als het gaat om de keuzes die jij als leider van de uiteindelijke karavaan dient te nemen. Kies je ervoor om een onbekend persoon mee te nemen in de karavaan of laat je die persoon achter waardoor hij of zij zeker de dood zal vinden? Voor de moraalridders onder ons zijn dit pittige dilemma’s.

Tactische bijzaak

Tijdens het doorlopen van het interactieve verhaal dien je ook nog tactische gevechten aan te gaan met The Dredge of andere vijanden. Het verhaal is zo overweldigend dat deze gevechten aanvoelen als bijzaak. Ook is het door het maken van de juiste keuzes mogelijk om veel gevechten uit de weg te gaan. Op sommige hoofdpunten in het verhaal ontkom je er echter niet aan. Buiten het feit om dat deze gevechten aanvoelen als bijzaak is er verder niets mis mee. Het gekozen gevechtssysteem kent enige diepgang en je hebt een groot scala aan personages met verschillende aanvals- en verdedigingsmogelijkheden. Zo kan ieder personage normaal aanvallen en heeft ieder personage een aantal speciale aanvallen. Erg groot is de variatie hierin echter niet en ook het verder versterken van personages is in de regel voor ieder personage hetzelfde. Daar hadden ze wel iets meer variatie in mogen aanbrengen.

Handgetekende pracht

Naast het verhaal is de handgetekende grafische stijl een tweede goede reden om niet te kunnen stoppen met het spelen van The Banner Saga. De omgevingen waar je karavaan doorheen trekt zien er fantastisch uit en ook binnen de tactische gevechten zijn kosten noch moeite gespaart om het er gelikt uit te laten zien. Het enige puntje daarbinnen is nog dat de gevechtsanimaties van de speciale aanvallen een beetje saai zijn, maar dat is dan ook het enige. Verder zijn de geluidseffecten en de muziek perfect aangepast aan de grauwe setting, waardoor ze echt bijdragen aan het verhaal en het gevoel dat dit verhaal weet over te brengen.

Conclusie

The Banner Saga bevat een verhaal van wereldklasse en de keuzes die je maakt gedurende het avontuur doen er echt toe. De tactische gevechten voelen echter meer als bijzaak en de diepgang in de RPG-elementen is matig aanwezig. Naast het geweldige verhaal is de grafische handgetekende pracht een extra reden om niet te kunnen stoppen met The Banner Saga. Helaas bereik je na zeven tot tien uur al het einde van dit eerste spel. Gelukkig hoeven we echter niet lang te wachten om het verhaal verder af te maken want The Banner Saga deel twee en drie zijn ondertussen ook al beschikbaar in de eShop voor de Nintendo Switch.