De letters G, T en A komen al tijden niet meer voor in het dieet van de gemiddelde Nintendo-liefhebber. Nadat Grand Theft Auto: China Town Wars in 2009 de Nintendo DS aandeed moesten fans van digitale autodiefstallen naar concurrerende platformen uitwijken om aan hun fix te komen. Tot nu, want met Saints Row: The Third verschijnt er eindelijk weer een nieuw, GTA-achtig spel voor de uitgehongerde Nintendo-gamer. Al is ‘nieuw’ niet helemaal correct, want de originele versie van dit spel verscheen alweer in 2011 voor de PlayStation 3 en de Xbox 360. Dat verandert echter niets aan de hamvraag: is Saints Row: The Third een waardig open-world buffet voor Nintendo Switch-bezitters of hebben we hier te maken met een karig kliekje?
Saints Row is een serie waar ik totaal geen ervaring mee heb en dit derde deel doet weinig om mij als nieuwkomer welkom te heten. Je wordt meteen direct in de actie gestort als lid van de bende van een gladde gozer genaamd ‘Gat’ die een overval aan het plegen is op een bankgebouw. Natuurlijk gaat dit mis, waardoor jij en je paarsgeklede criminele broeders en zusters een lading bewakers aan gort mogen knallen en uit de bank dienen te ontsnappen. Waarom dit allemaal gebeurt? Geen idee, maar veel erger dan het feit dat ik niets van het verhaal kon volgen, was het spelen zelf. Met een stroef richtsysteem en gebrek aan cover-opties voelde het alsof ik een matige third-person shooter aan het spelen was anno 2007.
Het moet gezegd worden, het spel doet tijdens deze introductie z’n best om zoveel mogelijk gekke en over the top scenario’s op je af te vuren. Het afknallen van bewakers en aanvalshelikopters loopt naadloos over in het boarden van een gevechtsvliegtuig en dát mondt uiteindelijk uit in een vrije val waarin je nog eens tientallen baddies het hiernamaals instuurt met je machinegeweer. Klinkt best spannend allemaal, maar ik kon ironisch genoeg een gaap niet onderdrukken. Je kunt situaties namelijk nog zo over the top en grandioos maken, de daadwerkelijke activiteit van het spelen moet leuk zijn. Een stroeve cursor richten is alles behalve dat -en bovendien al ontelbare keren beter gedaan.
Rimpelkin
Na deze matige start dumpt de game je in de character creator en ik was prettig verrast om hoeveel lol ik hier mee had. Geheel in de geest van het spel kun je namelijk aardig wat debiele creaties maken. Wil je een huid van edelsteen en het kapsel van Cleopatra? Dat kan. Wil je een Star Wars-zwaard aan je arm en een derde oog? Je kunt ook te ver gaan. Zelf besloot ik een 74-jarige oma met paars haar, een hippiekapsel en een wrat op haar gerimpelde kin te maken. Want hoe vaak zie je die een auto stelen? Bovendien vloekt ze ook nog met een Russisch-Engels accent. Het plezier dat je gaat hebben met Saints Row is grotendeels afhankelijk van hoe grappig je dit vind.
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!