Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy - Genieten in drievoud

Ook al verscheen de originele Phoenix Wright: Ace Attorney hier in 2006 en zijn er sindsdien verschillende heruitgaves geweest, op de een of andere manier ben ik maar niet aan deze klassieke advocatengame toe gekomen. Beklagenswaardig, maar helaas wel waar, en dat terwijl het al zo lang op mijn lijstje staat. Tot nu: Capcom heeft alweer de originele trilogie van de beroemde advocaat uitgegeven, dit keer voor Nintendo’s hybride systeem. Geen objections van mijn kant!

In de Ace Attorney-serie speel je als kersverse advocaat Phoenix Wright en probeer je samen met je assistente Maya Fey de onschuld van verdachten te bewijzen en als het even kan ook de échte dader aan het licht te brengen. Zo heeft elk spel uit de trilogie (Phoenix Wright: Ace Attorney, Justice for All en Trials and Tribulations) een bepaald aantal aan absurde moordzaken, vol onverwachte twisten en extravagante personages. Je verweerders zijn in deze zaken altijd onschuldig. Dus het is maar een kwestie van leugens en tegenstellingen boven water halen uit de getuigenissen. Dat is alleen wel iets makkelijker gezegd dan gedaan.

Formulewerk

Hoe het precies in zijn werk gaat? De eerste helft van de zaak ga je vooral op onderzoek uit op plaats delict en verschillende andere locaties. Daar kun je wat babbelen met personages die mogelijk iets meer weten en verzamel je allerlei soorten bewijsmateriaal. Het spel is hier een soort point-and-click-spel: je beweegt een vergrootglaasje over het beeld en klikt interessante voorwerpen aan in de hoop ammunitie te krijgen voor tijdens de rechtszaak, waarna het het vergrootglasje een vinkje krijgt. In handheld-modus kun je dat vergrootglaasje trouwens ook met behulp van de touchscreen besturen, wat ontzettend prettig is.

Na flink wat heen en weer gaan tussen allerlei locaties, een serie aan hele, ehm, bijzondere personages ontmoet te hebben en met een zak vol kostbaar bewijs te hebben vergaard, is het dan eindelijk tijd om de rechtszaal te betreden. Hier is het hét moment van de waarheid: je moet bewijzen dat de verweerder onschuldig is. Dit doe je door de ogenschijnlijk waterdichte getuigenissen in de grond te boren: je kunt of verder vragen in de hoop dat de getuige iets verkeerds laat vallen of gelijk de genadeklap te geven (niks minder dan de welbekende kreet ‘Objection!’) door een bepaald bewijsstuk te presenteren en zo een tegenstelling uit te wijzen. Het spel is nu meer een puzzelachtige visual novel geworden en goed lezen en de tegenstellingen spotten tijdens het kruisverhoor is de sleutel tot overwinning.

Step ladder

En dat is het formule van alle zaken in alle drie de spellen in de Ace Attorney-trilogie. Deze basis gameplay voelt erg natuurlijk aan en is elke keer weer ontzettend leuk. Daarbij komt kijken dat elke zaak vol zit met totaal unieke personages en de meest onverwachte twisten. En de dialogen? Die zitten zo vol met humoristische one-liners dat ik binnen een mum van tijd een hele collectie aan screenshots van grappige uitspraken op mijn Nintendo Switch staan. Eigenlijk had ik al meteen door dat de Ace Attorney-trilogie heel erg mijn ding is. Het verhaal en de verschillende figuren die daarbij horen zijn hartstikke interessant. Om nog maar te zwijgen over hoe episch het is wanneer in de rechtszaal alle puzzelstukjes op hun plaatsen vallen en je, samen met een fantastische soundtrack op de achtergrond en HD-rumble in de Joy-Con, succesvol onschuldig pleit.

Zo blijkt dat deze spellen ook na al die jaren geweldig zijn. Dat is niet zonder wat hulp: natuurlijk heeft de remake hier en daar wat updates gekregen. Zo hebben de pixeltjes van het Game Boy Advance-origineel plaatsgemaakt voor mooie, gepolijste graphics, al is de animatie helaas nog steeds wel een beetje stug gebleven. Het zijn dan ook zulk soort kleine dingen die het spel onderuit halen. Zaken zoals geen simpele optie om tekst terug te lezen of het vergrootglaasje dat opeens geen vinkje meer heeft. Maar uiteindelijk zijn dat zulke kleine dingen dat het niet eens zo veel uitmaakt.

Conclusie

Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy is puur en simpel plezier: zo natuurlijk combineren de drie Ace Attorney-spellen het onderzoek en de rechtszaak. Maar waar deze gameplay echt in uitblinkt, is het plottwistrijke verhaal en de overdreven personages die daarbij horen. Deze weten je de hele zaak door te boeien en bieden je ook nog eens een flinke dosis humor. Ook is deze remake perfect voor de Nintendo Switch: naast de geüpdatete graphics biedt deze versie touchscreen-besturing en een HD-rumble die epische momenten naar een heel ander niveau tillen. En zo blijven er alleen maar luxeproblemen als het ontbreken van een terugleesknop, stugge animaties en een gebroken vergrootglaasje over om over te klagen. Het vonnis lijkt me wel duidelijk: Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy is een makkelijke aanrader voor de Nintendo Switch.