Overboard! - Niet een whodunnit, maar een youvedunnit

Als een schip uit de duisternis verscheen afgelopen week uit het niets de game Overboard! in de Nintendo eShop. Het enige wat ik wist voordat ik begon, was dat het een moordmysterie was waarbij je zelf de moordenaar bent. Een pitch die sterk genoeg was voor mij om in het diepe te duiken. Overboard! is niet alleen een meesterlijk avontuur, maar weet het detective-genre volledig op z’n kop te zetten.

In Overboard! speel je als Veronica Villensey die tijdens een bootreis van Engeland naar de Verenigde Staten in de jaren ‘30 besluit om haar man te vermoorden door hem overboord te gooien. Het is aan jou om te voorkomen dat ze gepakt wordt voor de moord op haar man én mogelijk het ook nog te laten lijken op een ongeluk of een ander verdacht kan maken van deze moordpoging. Gaandeweg ontmoet je allerlei kleurrijke personages aan boord van het schip en kom je niet alleen achter de geheimen van Veronica, maar ook van de andere passagiers. Van de uiterst scherpe Majoor Sarbjit tot aan de roddeltante Lady H, ieder personage heeft een eigen persoonlijkheid en motivaties. Bovendien onthouden andere personages wat je zelf allemaal uitspookt. Het is daarom jouw taak om je alibi zo sterk mogelijk te onderbouwen en het bewijsmateriaal dat nog over is te verstoppen of in je voordeel te gebruiken.

Een roguelike visual-novel

Ik wil niet al te ver uitweiden over het verhaal in Overboard! omdat het zo vernuftig in elkaar zit. In tegenstelling tot andere detectives of mystery-games als Ace Attorney of Famicom Detective Club speel je hier geen lineair verhaal van A tot Z. Je zou Overboard! bijna kunnen beschouwen als een visual-novel roguelike, waarbij je aan het einde van iedere poging om vrij te komen het verhaal kan herstarten om opnieuw te proberen te ontsnappen. Als je bekend bent met de Nonary-Games serie als 999: Nine Hours, Nine Persons, Nine Doors of Virtue’s Last Reward dan weet je hier wat je kan verwachten. Maar in tegenstelling tot die spellen duurt een playthrough in Overboard twee tot vijftien minuten. Perfect voor als je kort een theorie wilt testen of een alternatief pad wilt bewandelen.

De game heeft een aantal fijne functies zoals het snel kunnen herhalen van al gemaakte keuzes, zodat je niet alle tekst opnieuw hoeft te lezen, het terugspoelen van een scène om je antwoorden aan te passen en een checklist met bepaalde doelen om te voltooien. Ieder personage in Overboard! heeft een eigen schema en interne klok die ze aanhouden, vergelijkbaar met Majora’s Mask. Hierdoor zal je zelf bepaalde acties op het juiste moment moeten uitvoeren om bepaalde personages tegen te komen of ontlopen. Het spel blijft hierdoor altijd dynamisch en verrassend, zeker omdat het reizen over de boot ook waardevolle minuten kan kosten die je eigen planning enorm beïnvloeden.

Schuddebuiken op zee

De schrijfstijl van de game is ontzettend vermakelijk. De interne monoloog van Veronica en haar reacties op de opmerkingen van anderen maakten mij meermaals aan het lachen. Ook bepaalde routes die compleet stuk liepen waren hierdoor altijd een plezier. In het bijzonder was er een moment waarbij ik tijdens de climax van het spel per ongeluk de verkeerde knop indrukte en mijzelf overboord wierp. Het spel maakt er geen geheim van dat je wel talloze keren de boot blijft bezoeken en verkennen maar doet er genoeg aan om ieder pad fris te houden. Ik merkte dat ik, zelfs als ik niet speelde, met nieuwe theorieën kwam aanzetten hoe ik toch iemand anders verdacht kon maken. Helaas moet ik hierbij wel eerlijk bekennen dat ik nog niet heb kunnen uitvogelen hoe ik daadwerkelijk het ‘beste’ einde van het spel kan bereiken. Ik zie dit echter niet als een belemmering voor deze recensie. In tegenstelling tot een Ace Attorney is het oplossen van de moord niet waar de hele zaak om draait, maar juist de reacties van anderen en je eigen verhaal maken Overboard! zo ijzersterk.

Nagenoeg perfect

De enige tegenvaller aan de game is het gebrek aan variatie in de muziek. De visuele stijl is erg goed en deed mij direct denken aan prenten uit de jaren ‘30 en ‘40, maar de muziek zelf is een beetje eentonig en herhalend. Daarnaast zijn bepaalde antwoorden die Veronica kan geven soms ook net iets te omslachtig geformuleerd. Door de beschrijving van het antwoord te lezen dacht ik soms een sluwe opmerking te maken, totdat ik erachter kwam dat de opmerking enorm serieus werd opgevat. Een paar routes moest ik hierdoor terugspoelen of herstellen om het beoogde effect te bereiken. Ook kwam ik een glitch tegen waardoor ik niet verder kon met het spel omdat de tekst niet verscheen. Gelukkig is mij dit slechts één keer overkomen. Het zijn echt minuscule blamages op een fantastisch avontuur dat ik vol overtuiging aan iedereen kan aanraden.

Conclusie

Ik heb mij in lange tijd niet zo vermaakt met een spel als Overboard! Waar games als Famicom Detective Club en Root Film erg traditioneel en lineair zijn en Ace Attorney het vooral moet hebben van de personages en animaties is Overboard fenomenaal in zijn eenvoud. Het is een wonder hoe dit genre nog niet eerder deze aanpak heeft bedacht. Overboard! weet de prachtige balans te behouden tussen een spel waarbij elke route een plezier is en de mysteries aan boord mij steeds weer dieper lieten duiken in deze wereld. Mis deze boot niet, want Overboard! is simpelweg briljant!