Nidhogg 2

Nidhogg (Niðhǫggr in Oudnoords) is in de Noordse mythologie een slang die voor eeuwig aan de wortels van de levensboom Yggdrasil knaagt. Hier bevind zich Nástrond, het strand van lijken in de onderwereld waar alle mensen die het leven laten terechtkomen. Degenen schuldig aan moord, overspel en het verbreken van een eed, wat in de Noordse samenleving als de meest vreselijke misdaden werd beschouwd, kwamen hier terecht om voor altijd gekweld te worden door Nidhogg. Wanneer je wint in Nidhogg 2 word je opgegeten door de Nidhogg, wat de ultieme overwinning is.

Nidhogg

Het oorspronkelijke Nidhogg-spel kwam uit in 2014 voor pc. Het is een eenvoudige game in opzet, met een simplistische artstyle en niet te veel poespas. Twee spelers nemen het tegen elkaar op in een zwaardgevecht en spelers kunnen rennen, springen, rollen, met zwaarden gooien en met vuisten slaan. Je kunt het zwaard op drie verschillende hoogtes vasthouden, en door de positie van je zwaard te veranderen en steekbewegingen te maken probeer je de andere speler uit te schakelen. Wanneer een speler is uitgeschakeld zet de aanvallende speler het op een lopen om zo meer terrein te winnen van de ander. Tussendoor komt de andere speler weer tot leven om zijn positie te verdedigen, en bij een succesvolle aanval zelf terrein te winnen. Wanneer je het einde van het terrein bereikt (een aantal schermen verder) win je de match en word je opgegeten door de mythologische slang Nidhogg. De toegankelijke opzet van het spel zorgde voor een typisch “easy to learn, difficult to master”-principe waarbij nieuwe spelers niet meteen barrières opgeworpen krijgen met een lastige besturing of geavanceerde technieken.

Niet overal meer variatie

Nidhogg 2 borduurt voort op de kern van Nidhogg en breidt het spel uit met meer wapens, arena’s en een nieuwe grafische stijl. In Arcade Mode speel je alleen en moet je alle tien arena’s weten te voltooien tegen een computergestuurde tegenstander. In deze modus krijg je de mogelijkheid om de wapens te leren kennen en het principe van het spel uit te vogelen. De zwaarden uit het eerste deel zijn weer aanwezig, evenals de techniek om het zwaard op drie verschillende hoogtes te hanteren. Toegevoegd zijn pijl en boog, dolken en slagzwaarden om je tegenstander in de pan te hakken. In de eerste levels krijg je steeds maar één soort wapen om het te leren kennen, terwijl je later willekeurig een wapen in je handen geduwd krijgt om te improviseren. Met een dolk is het lastig verdedigen tegen een pijlenregen terwijl je met een slagzwaard zo een wapen uit de ander zijn handen slaat. De Arcade Mode is echter vrij karig voor een singleplayer-ervaring. Na tien levels zet je een score neer, in de vorm van je snelste tijd, en dat was het dan. Ik had graag een soort van verhaalmodus gezien wat iets meer diepgang geeft aan de singleplayer-ervaring, zoals bijvoorbeeld cutscenes met informatie over de Noordse mythologie of een serie gevechten die leidt tot baasgevechten die extra moeilijk zijn.

Nidhogg’s Island

Nidhogg 2 is voornamelijk bedoeld als een multiplayerspel waar je je vrienden, off- en online, een kopje kleiner maakt. Je kunt zelf het level uitkiezen, bepalen welke wapens verschijnen en wat extra opties zoals bijvoorbeeld ludieke “boemerangwapens”. Dit houdt in dat ieder wapen wat je richting de tegenstander gooit ook weer terugkomt, wat soms voor hilarische taferelen zorgt. In de toernooimodus kunnen maximaal acht spelers het tegen elkaar opnemen, in gevechten van één tegen één. Dit werkt goed en gezien de potjes niet lang duren is dit een prima spel om met vrienden op de bank te spelen. Helaas kunnen niet-spelende deelnemers het spel niet beïnvloeden met valstrikken of andere gevaren, iets wat in mijn optiek de potjes nog veel spannender had kunnen maken.

De verschillende customisation-opties zoals een kleur, haarstijlen en kleding zijn geinig, al voegen ze weinig toe aan de speelervaring. De levels steken grafisch gezien prima in elkaar en weten interessante achtergronden op je beeldscherm te toveren. Persoonlijk moest ik, als speler van het originele Nidhogg, wel een beetje wennen aan de nieuwe grafische stijl. Het oorspronkelijke spel had een bepaalde charme in de simplistische grafische stijl wat veel weg had van games in de jaren ’80. Nidhogg 2 heeft meer weg van SNES games uit de jaren ’90. Een leuke knipoog is het menu waar je een level selecteert: dit draait rond als een gesimuleerde 3D-omgeving en heeft de stijl van van Super Mario Land 2: Yoshi’s Island.

Conclusie

De eerste Nidhogg-game is nooit voor Nintendo Switch uitgekomen, en eerlijk gezegd is dat geen gemis. Nidhogg 2 brengt vernieuwde wapens, graphics en arena’s en het voelt meer als een definitieve versie van het eerste deel dan een volwaardige opvolger. De gameplay is toegankelijk maar weet genoeg diepgang te bieden aan ervaren spelers. De singleplayer is zo goed als afwezig en daarmee is dit spel een echte multiplayer-titel voor korte, spannende duels. De toernooimodus geeft ruimte aan maximaal acht spelers en alhoewel er maar ruimte voor twee spelers tegelijk is, zijn de potjes kort genoeg om niet te vervelen. De customisation-opties en arena’s zien er prima uit maar weten ook niet te verbazen. Gelukkig is de kern van de gameplay, waarbij je strategisch met de wapens om moet gaan om je tegenstander een kopje kleiner te maken, goed uitgewerkt.