Mugsters

Met Overcooked!, The Escapists 2, Worms W.M.D, Yooka-Laylee en Yoku’s Island Express heeft Team17 het afgelopen jaar een sterke line-up uitgegeven in samenwerking met diverse ontwikkelaars. De geanticipeerde titels Overcooked! 2 (augustus), Planet Alpha (2018) en My Time at Portia (2018) zullen het jaar gaan afsluiten. Maar vandaag is Mugsters aan de beurt! In een wereld waar buitenaardse wezens de planeet overgenomen hebben en de mensheid tot slaven hebben gemaakt, is het aan jou om de wereld te redden in deze op physics gebaseerde puzzler.

Praktische invasie

Een invasie van buitenaardse wezens heeft ervoor gezorgd dat iedereen, behalve jijzelf, gevangen is genomen. Het is aan jou, en je eventuele co-op partner, om de invasie te weerleggen en iedereen te bevrijden die opgesloten zit. In elk level heb je een hoofddoel om de aliens te dwarsbomen: een machine (de)activeren, een communicatielijn herstellen of een ander object plaatsen. Naast deze harde eis kan je ook kristallen verzamelen en vrienden bevrijden die verspreid zijn in de levels. Nadat je alles in een level gedaan hebt verlaat je het eiland door middel van een vliegtuig om het succesvol af te sluiten. Als je doodgaat door verdrinking, een explosie, een vijand of een scherp obstakel verlies je alle voortgang en mag je opnieuw beginnen.

Elk level is een puzzel op zich en kent meerdere oplossingen. Zo kun je muren kapotmaken door explosieve tonnen te gooien of met een auto erdoorheen te rijden. Vijanden te voet kun je op dezelfde manier uit de weg ruimen, al volstaat een paar flinke meppen ook, met de juiste timing. Elk level ben je druk in de weer met knoppen indrukken, hendels besturen en in diverse voertuigen rondrijden en vliegen terwijl je vijanden vermijd of uit de weg ruimt. De keuze aan voertuigen is enorm: er zijn hatchbacks, busjes, bulldozers, vrachtwagens, raceauto’s en nog veel meer. Sommige voertuigen zijn zelf uitgerust met een laser of een hoogwerker om knoppen te activeren of juist moeilijk bereikbare knoppen of kristallen te kunnen bereiken.

Co-op trial and error

Hoewel het een kleurrijk en koddig spel lijkt, is het spel soms onvergeeflijk. Nadat je één foutje maakt die je het leven kost mag je opnieuw beginnen, zonder verzamelde kristallen en bevrijde mensen. Hoewel je voortgang van het hoofddoel gespaard blijft, kan dit soms enorme frustrerend werken. Na een tiental levels had ik de moed bijna opgegeven omdat ik in hetzelfde level iedere keer op een andere manier doodging. Dit zorgt af en toe voor echte trial and error, wat de ervaring minder prettig gemaakt. Ook het feit dat de camera niet kan inzoomen maakt het soms erg lastig om jezelf te zien. Ik had graag een aantal zoom-levels zoals Pikmin gezien om in bepaalde situaties wat meer in detail te brengen.

Mugsters is uitermate geschikt om met een co-op partner te spelen. Dit haalt ook een deel van de eerder genoemde frustratie weg: wanneer een speler doodgaat, zal de speler na een paar seconden verschijnen in de vorm van een breekbare ton om samen het spel weer voort te zetten. De levels in de multiplayer-stand zijn meer toegespitst op een gezamenlijke aanpak door voorwerpen nét op een andere plek te leggen of andere voertuigen beschikbaar te stellen. Dit maakt de singleplayer niet meteen overbodig als je de multiplayer-stand hebt uitgespeeld, wat een fijne toevoeging is. Daarnaast is het erg leuk om met een vriend of vriendin op de bank de puzzels te analyseren en samen op te lossen.

Conclusie

Mugsters is een kleurrijk en koddig spel met een onvergeeflijke ondertoon. De levels verkennen en puzzels oplossen werkt erg leuk en dankzij de meerdere wegen die leiden naar Rome is geen enkel level hetzelfde. Echter kunnen sommige levels eentonig worden terwijl je probeert uit te vogelen wat precies de bedoeling is. De vaste camera-afstand zorgt soms voor wat verwarring maar dat komt gelukkig niet zo heel erg vaak voor. Met een vriend of vriendin komt het spel het beste tot zijn recht, door het wat vergeeflijker te maken en de nadruk op collaboratie te leggen. De singeplayer-stand is desondanks ook de moeite waard, al dan niet met enig doorzettingsvermogen, gezien de levels er nét weer wat anders uitzien.