Octopath Traveler II

Het originele Octopath Traveler gooide hoge ogen toen het uitkwam in 2018. Niet alleen was het de eerste game die de iconische HD-2D stijl introduceerde, het probeerde ook iets heel ambitieus. Een avontuur vertellen van niet één, maar acht hoofdpersonages tegelijk. Hoewel de eerste Octopath alom geprezen werd, liet de game ook wat steekjes vallen. Vijf jaar later probeert Square Enix de Octopath-belofte nogmaals te vervullen met een vervolg. Het resultaat? Een magistrale RPG die de hoge verwachtingen moeiteloos waar maakt.

Op 17 februari publiceerden we al een review-in-progress op basis van 30 uur speeltijd. Toen kreeg Octopath Traveler II een voorlopige 9,5. Hieronder volgt het geüpdatete eindoordeel.

Octopath Traveler II is een spirituele opvolger en staat helemaal los van Octopath 1. Er is dus geen kennis nodig van de vorige game. Wel staan er weer acht hoofdpersonages centraal, die eerst alleen en later gezamenlijk op avontuur gaan in de wereld van Solistia. De speler is volledig vrij om te kiezen met welk personage ze hun avontuur beginnen en in welke volgorde ze de verhalen afwerken. Hoewel iedereen uiteindelijk dezelfde hoofdstukken afwerkt, zal elk avontuur daardoor toch uniek en persoonlijk aanvoelen. Maak wel een bewuste keuze, want de held waarmee je begint kun je de eerste helft van de game niet uit je main party verwijderen. Zelf begon ik met het verhaal van Hikari the Warrior, helemaal in het zuiden van het westercontinent.

My journey begins here…

Na het afronden van het eerste hoofdstuk van het verhaal van je beginpersonage mag je op verkenning gaan in de wereld. Verspreid over Solistia kom je vervolgens de andere zeven personages tegen en kun je hen rekruteren voor je groeiende groep reisgenoten. Nieuwe personages hebben het eerste hoofdstuk van hun verhaal er al op zitten wanneer je ze tegenkomt. Wel krijg je de keuze om gelijk een terugblik te spelen van hun verhaal. Je verliest dan tijdelijk de toegang tot je main party en begint het verhaal van vooraf aan. Na de afsluiting van het eerste hoofdstuk voegen de personages hun items en geld bij die van de groep. Was je net met iets anders bezig toen je een nieuw personage tegenkwam? Geen probleem, je kunt het overgeslagen hoofdstuk ook op een later moment terugspelen in een Tavern (herberg).

Octopath Traveler II is een grote game. Per personage ben je al gauw drie uur kwijt aan diens eerste hoofdstuk en het ontdekken van de wereld tot je het volgende personage tegenkomt. Zo duurde het al bijna twintig uur voordat ik überhaupt voet zette op het oostercontinent van Solista. Op dat moment had ik nog maar vier van de acht personages vrijgespeeld, maar wel al een tweede hoofdstuk en side stories van mijn eerste vier helden afgerond. Grappig genoeg zou iemand die begon met Osvald the Scolar, het personage dat ik als laatste vrijspeelde, tot dat moment een compleet andere game gespeeld hebben. Dit merk je echter niet aan het schrijfwerk van Octopath Traveler II.

Subliem script

Het grootste kritiekpunt op de vorige game was dat de acht verhalen langs elkaar heenliepen en los leken te staan. Square Enix beloofde hier verbetering in voor het vervolg, maar de acht hoofdverhalen staan nog altijd op zichzelf. Vanaf de tweede individuele hoofdstukken komen er wel ‘Crossed Path’-hoofdstukken beschikbaar. In deze extra verhalen beleven twee geselecteerde helden samen een (optioneel) zij-avontuur. Ook maakt de ‘Travel Banter’ een rentree: tijdens de hoofdverhalen kan de rest van de party met de +-knop reageren op de gebeurtenissen in korte gesprekjes. De echte verbondenheid van de verhalen wordt echter impliciet verteld.

Zo ziet Castti the Healer in haar tweede hoofdstuk de nasleep van de oorlog die Hikari een paar jaar eerder in zijn eerste hoofdstuk uitvocht. Het leuke is dat deze onthulling zo geschreven is dat het niet uitmaakt of je eerst Castti’s of Hikari’s verhaal speelt. De game zit vol met dit soort impliciete verwijzingen die samen een diep verweven en levende wereld creëren. Ook al is de directe overlap van de verhalen nog altijd beperkt, ze staan duidelijk niet los van elkaar door de grote hoeveelheid impliciete storytelling.

Het moet lastig schipperen zijn geweest om het script zo te schrijven dat de volgorde waarin je de verhalen afwerkt niet uitmaakt. Toch slaagt het schrijfteam hier subliem in. Elk personage heeft een pakkende introductie en met elk hoofdstuk dat je doorspeelt voelt het verhaal nóg dieper verbonden met de wereld van Solistia. Triangle Strategy, de grote HD-2D RPG van vorig jaar, blonk uit in het Game of Thrones-achtige schrijfwerk en die lijn wordt in Octopath II doorgezet. Combineer dit met uitmuntende stemacteurs en goed uitgedachte scenes en je hebt vanaf het eerste uur een meeslepend avontuur.

Jobs, Path Actions en meer

Elke held brengt zo zijn of haar eigen speelstijl mee. Zo zijn de wapens en skills die je per personage kunt inzetten anders, maar hebben ze ook elk hun eigen Path Actions. Dit zijn speciale skills die je in de overwereld kunt inzetten. Er zijn twee categorieën: overdags en ‘s nachts inzetbaar. Hoewel elke Path Action uniek is, bestaat er wel overlap: Hikari’s Bribes en Castti’s Banter leveren beide informatie op over personages… zei het dat je bij Hikari geld voor deze informatie kwijt bent. Ook zijn er verschillende Path Actions die je items laat verkrijgen van NPC’s, of ze juist tijdelijk rekruteert om als vijfde vechter mee te lopen.

De main party zit vol met vier helden. Wil je een andere held meenemen moet je de personages omwisselen in een Tavern. Omdat ik bij de laatste nieuwe helden al level 20+ was, moest ik soms echt even grinden om wat aan ze te hebben. Na hun eerste hoofdstuk zijn de helden namelijk rond level 9. Heb je eenmaal een volle party, dan kun je ten volste gebruikmaken van het gevechtssysteem. Met vier man probeer jij de vijand(en) te doorgronden. Tegen welk soort aanvallen is de vijand zwak? Val ‘m een bepaald aantal keer aan op zijn zwakke plek en je veroorzaakt een ‘Break’ bij ze. Hierdoor zien ze twee beurten sterretjes en kunnen ze jou niet aanvallen. Ook is hun verdediging flink verzwakt tijdens een Break. Dit is een mooi moment om ongestoord te kunnen healen óf je opgespaarde BP in te zetten. Elke beurt krijg je een BattlePoint die je vervolgens kunt inzetten om jouw aanvallen tot vier keer sterker te maken. Combineer dit ook nog eens met jouw helds unieke Latent Powers en je kunt van een paar honderd HP schade per beurt naar een paar duizend schade gaan. Soms verpesten je tegenstanders de opbouw van dit soort opzetjes, maar dat maakt het des te lekkerder om daarna alsnog zo’n mokerslag uit te kunnen delen.

Hier komen ook nog eens de Jobs bij. Verspreid over Solistia zijn er gildes die Licenses uitgeven. Met een License kun je jouw helden, net als in het eerste deel, een tweede Job geven. Hiermee ontvangen ze de basis-skills van een andere held en kunnen ze ook meer wapens gebruiken. De RPG-affectionado kan weer lekker losgaan op de perfecte builds, maar de game is ook goed te spelen zónder eerst zes uur te studeren op alle stats en skills.

Visueel spektakel

Octopath Traveler II is een prachtig spel dat de HD-2D stijl naar nieuwe hoogtes brengt. Het basistrucje kennen we inmiddels wel: de pixelgraphics van weleer worden ingeladen in een moderne engine voor een prachtige combinatie van retro en modern. Voor deze release lijkt Square Enix de formule te hebben geperfectioneerd. De pixel-wereld straalt als nooit tevoren en is uiterst divers. Van een Chinees-Japans koninkrijk, tot het Wilde Westen, Parijs, Venetië, een jungle of een sprookjesachtig dorpje dat zo uit de Efteling lijkt te komen: het lijkt echt of je samen met de acht helden een wereldreis aan het maken bent. Ook de tussengebieden waar het ene rijk in het andere overloopt zijn prachtig vormgegeven. Deze zorgen ervoor dat de overgangen tussen de cultureel verschillende gebieden niet abrupt verlopen. In deze tussengebieden doet Octopath Traveler II denken aan Breath of the Wild: elk pad smeekt om verkenning. Je vindt hier altijd wel een prachtig uitzicht of een verborgen schatkist. Elke locatie wordt overigens vergezeld door een magistrale soundtrack. Elk van de acht hoofd-regio’s brengt ook nog eens een geheel nieuw palet aan monsters om te bevechten, waardoor de random encounters fris blijven aanvoelen.

Conclusie

Octopath Traveler II is een RPG van zeldzame kwaliteit bomvol content. De game pakt alles wat klassieke JRPG’s goed maakte en destilleert deze elementen in een prachtige moderne uitvoering met subliem schrijfwerk. Wie nog niet bekend is met dit genre zal zich geen buil vallen aan Octopath Traveler II en voor fans is dit simpelweg een must-play binnen het genre. Wie nog twijfelt kan aan de slag met de gratis demo. Hier mag je drie uur lang het eerste hoofdstuk van een held naar keuze uitproberen. Wees gewaarschuwd, er is een grote kans dat je hierna gelijk door wilt gaan met een avontuur dat met gemak 100 uur kan opslokken. De tijd glipt je overigens zo door de vingers met Octopath Traveler II. Door het goede schrijfwerk realiseer je je pas achteraf dat je tóch weer drie uur langer doorspeelde dan gepland. Van de verhalen, second jobs, path actions, verborgen gebieden, magistrale muziek en meer: Octopath Traveler II nodigt uit om maar door te blijven spelen. Mijn reis met Hikari, Castti, Partitio, Agnea, Throné, Temenos, Ochette en Osvald was een memorabele. Ik zal de komende weken zeker nog een aantal keer terugkeren naar Solistia om de enorme schare aan zij-activiteiten af te ronden.