Mario Kart 8 Deluxe

Nintendo probeert het na de teleurstellende jaren van de Wii U opnieuw met de Nintendo Switch en wil zoveel mogelijk spelers overhalen de nieuwe hybride console/handheld aan te schaffen. Een port van de bestverkochte game voor de Wii U met extra content is onderdeel van deze strategie. In 2014 waren we niet zo enthousiast over Mario Kart 8 als velen hadden gehoopt. Hoe goed heeft Nintendo de gebreken van het origineel aangepakt en is de nieuwe Deluxe-uitvoering de investering ook waard voor Wii U-bezitters?

In de basis is Mario Kart 8 Deluxe dezelfde game als velen al hebben gespeeld op de Wii U. Alle tracks en DLC zijn inbegrepen en ook alle niveau’s – van 50cc tot en met Mirror en 200cc – zijn vanaf de eerste minuut beschikbaar. Opnieuw kun je zelf je kart samenstellen door uit de vele mogelijkheden één carrosserie, wielenset en parachute te kiezen. Deze moet je echter nog wel unlocken door muntjes te verzamelen in races. Muntjes uit alle modes, zowel singleplayer als multiplayer, zowel offline als online, zowel in races als in de gloednieuwe Battles tellen mee. Het is erg fijn om bijna alle content direct tot je beschikking te hebben, terwijl het leuk blijft om telkens weer beloond te worden voor het spelen met nieuwe onderdelen. Het kan echter wel even duren voordat je je favoriete voertuigcombinatie uit de Wii U-game kan samenstellen, want voordat je het hele assortiment hebt vrijgespeeld heb je al een paar duizend muntjes verzameld; daar doe je wel een tijdje over.

Voor iedereen

Behalve de DLC, die nu standaard in het pakket zit, voegt Mario Kart 8 Deluxe weinig toe aan de basis van drie jaar geleden. Er zijn zes nieuwe personages – Inkling Boy, Inkling Girl, Gold Mario, Bowser Jr., Dry Bones en King Boo -, maar verder gaat het vooral om gebruiksgemakken. Zo ondersteunt het spel bewegingsbesturing dankzij de Joy-Con, kun je stuurhulp inschakelen en biedt de game de mogelijkheid om automatisch gas te geven. Dit is enorm drempelverlagend, waardoor het spel voor praktisch iedereen een leuke ervaring wordt. Met een beetje oefenen kan zelfs een kleuter zijn rondjes rijden. Als hulpmiddel doen ze hun dienst uitstekend en hoewel ze niet alles doen voor de speler maken ze een race op de Rainbow Road voor nieuwe spelers toch een stuk plezieriger. In combinatie met de draagbaarheid van de Nintendo Switch is dit een fantastische feature. Nintendo laat op deze manier bijna letterlijk iedereen overal gamen. Dit soort opties kan ik alleen maar aanprijzen.

Behalve de bewegingsbesturing zijn ook stuurhulp en auto-acceleratie te gebruiken in competitieve online races. Er valt te discussiëren over de vraag of dit de juiste keuze is, maar op hoog niveau zal met name de stuurhulp spelers vooral tegenwerken. Je komt de weg echt niet af en het afsnijden van routes is in de meeste gevallen dan ook onmogelijk. De bewegingsbesturing, stuurhulp en auto-acceleratie staan allemaal aan wanneer je de game voor de eerste keer speelt en kun je voor de race omzetten terwijl je je kart samenstelt.

Verder herintroduceert Mario Kart 8 Deluxe twee items. Zo is er de Boo, waarmee je onzichtbaar wordt en een item van een ander steelt; met name de koploper is vaak de pisang. Dit item keert terug uit Super Mario Kart voor de SNES en laat je springen met kart en al! Na de sprong krijg je een boost. Met de veer kun je bijvoorbeeld over een Green Shell heen springen. De nieuwe items maken het spel weer net iets hectischer en actiever, zonder dat het een al te grote puinhoop wordt. Met name met de veer kun je bijzondere trucjes uithalen. De veer is echter alleen beschikbaar in de Battle-modus. Nu we het daar toch over hebben…

Nieuwe Battles

De grootste vernieuwing van Mario Kart 8 Deluxe is echter de Battle-modus. Deze was verwaarloosbaar slecht in de Wii U-game, maar nu komt Nintendo met een alternatief. En dat doen ze op grootse wijze! Er zijn liefst vijf modi beschikbaar – ook allemaal online. Allereerst is er de welbekende Balloon Battle, waarin spelers individueel of in teams hun tegenstanders met items te bestoken. Hoe goed deze modus is, hangt vooral af van de omstandigheden, zoals de banen, en gelukkig slaat Nintendo hier de spijker op zijn kop. In elke Battle-modus begint iedereen met vijf ballonnen. Als je een tegenstander raakt, verliest hij een ballon en krijg jij een punt. Als je al je ballonnen kwijt bent, verlies je de helft van je punten en kun je met drie ballonnen weer meedoen. Op deze manier blijven Balloon Battles gedurende het hele gevecht voor iedereen interessant, terwijl je in de voorgaande editie in een ghost veranderde en je geen kans meer had om te winnen. Nu is dat anders, iedereen blijft tot het einde fanatiek en die ene ballon die je in de laatste seconde kapot schiet kan er wel eens voor zorgen dat jij met net één puntje meer eindigt dan de rest.

Renegade Roundup

Een nieuwe modus is Renegade Roundup. Deze game is gebaseerd op het klassieke concept van politie tegen de boeven. Je kunt deze modus alleen in teams spelen. De ene helft is de politie en probeert met een Piranha Plant (met zwaailicht!) op de motorkap de Renegades te pakken te krijgen. Als alle Renegades gepakt zijn binnen de tijd, wint de politie, anders de Renegades. Een opgepakte Renegade eindigt in een kooi die in de lucht zweeft. Teamleden die dan nog vrij rondrijden kunnen de gevangen Renegades bevrijden door over de knop onder de kooi heen te rijden. Er zijn meerdere kooien, wat het moeilijk maakt voor de Renegades om iedereen te bevrijden, maar ook moeilijk voor de politie om de kooien te bewaken. Het is erg leuk en chaotisch, vooral als je direct kunt communiceren met vriend en vijand. De grote zwakte van het spel is het niveauverschil van de spelers. Eén team, ongeacht de rol, kan makkelijk te overmacht krijgen. Verder krijgen de winnaars allemaal 20 punten in het klassement en de verliezers 0, ongeacht hun inspanningen, wat ook enigszins oneerlijk aanvoelt. Ondanks dat blijft Renegade Roundup een vermakelijke modus.

Bob-omb Blast en Coin Runner

Vervolgens zijn er twee minigames die zijn gebaseerd op specifieke items. In Bob-omb Blast bestook je je vrienden met de befaamde bommen. In deze modus gaan ze echter meteen af wanneer ze op de grond komen. Door de L- of ZL-knop in te drukken bepaal je hoe ver je de Bob-omb gooit. Hoe langer je de knop indrukt, des te beter gooi je de bom. De andere modus is Coin Runners, waarbij je probeert zoveel mogelijk muntjes te verzamelen. Deze zijn verspreid over het speelveld, maar je kunt ze ook afpakken van je tegenstanders door ze met items te bestoken. De veer, het nieuwe item, is hier uitermate handig. De muntjes die je hebt verzameld zweven boven de speler en door met de veer over een speler heen te springen neem je een paar van die muntjes met je mee!

Shine Thief

Ten slotte is er Shine Thief. Op een willekeurige plek in het level bevindt zich de Shine, die je moet proberen te pakken en zo lang mogelijk bij je te houden. Rechtsboven in het scherm is te zien wie de Shine heeft en daarnaast staat een getal. Dit getal geeft aan hoe lang de betreffende speler de Shine nog moet vasthouden voordat het spel is afgelopen. In de potjes die we gespeeld hebben, is er een paar keer een flink gevecht ontstaan waarbij alle spelers achter degene met de Shine aan racen en hem proberen te raken met items en daardoor onderweg ook elkaar raken. Het wordt één grote chaos, wat het spel ontzettend leuk maakt. Dat zijn de gouden momenten van Shine Thief. Daartegenover staan rondes waarbij één iemand vrijwel direct de Shine weet te pakken en de anderen zo kan ontlopen dat de ronde na zo’n twintig seconden alweer voorbij is…

Er zijn acht stadions speciaal ontworpen voor de Battle-modus. Ze zijn goed ontworpen: redelijk groot, genoeg mogelijke routes en hier en daar zogenaamde ‘goede plekjes’. Ik vind het lastig om een favoriet te kiezen, omdat ze allemaal van topklasse zijn. Het maakt niet uit of het gloednieuwe stages zijn, zoals Dragon Palace of Battle Stadium, of terugkerende arena’s, zoals Wuhu Town uit Mario Kart 7 of Battle Course 1 uit Super Mario Kart. Wel valt op dat de stadions bedoeld zijn voor wat grotere groepen spelers. Met twaalf mensen is een stage van prima formaat, terwijl de arena’s te groot aanvoelen en je elkaar soms amper kunt tegenkomen als je speelt met slechts vier man. Gelukkig kunnen er altijd computergestuurde personages te hulp schieten om de room te vullen. Het is een genot om de Battle-modus te spelen, met name online. Dit kon al in de Wii U-game, maar het blijft een belangrijke feature. Ik heb de Battle-modus dan ook uitgebreid online gespeeld met andere persleden. De video’s die tussen de stukken tekst door zijn geplaatst zijn opgenomen door onze Daan, terwijl we tegen collega’s van onder andere GameXplain en Nintendo Life spelen. De ervaring is nog stukken beter met voice chat, zoals Nintendo later dit jaar zelf mogelijk wil maken met een smartphoneapplicatie. Dat is de ultieme ervaring van de Battle-modus van Mario Kart 8 Deluxe. We hebben genoten!

Conclusie

Mario Kart 8 Deluxe is wat Mario Kart 8 drie jaar geleden voor de Wii U had moeten zijn. Het pakket puilt uit van de content. Met twaalf Grand Prix’ en dus 48 racebanen, vijf moeilijkheidsgraden, vijf Battle-modi en een overdosis aan karts, motoren, wielen en vliegers is dit het meest complete Mario Kart-pakket ooit. Racen op 150cc is leuk, maar 200cc is intens. In de Battle-modus vind je beide ervaringen ook, afhankelijk van hoe fanatiek je het speelt. Wij hebben in ieder geval dikke pret gehad en grijpen zelfs vaker naar de gloednieuwe gevechtsstand dan naar het klassieke circuit. De nieuwe content is ook online te spelen, maar vooral met vrienden in de buurt of mensen uit je kenniskring is het plezier dat uit de Battle-modus te halen is enorm. Dat maakt Mario Kart 8 Deluxe de overstap van Wii U naar Nintendo Switch zeker waard. Intussen gaan wij weer terug naar onze karts.