Irem Collection Volume 1 - Schiet mij maar lek

De Nintendo Switch is uitermate geschikt voor het spelen van oudere spellen. Dat kun je duidelijk zien, niet alleen als je kijkt naar de inhoud van Nintendo Switch Online met het Expansion Pack. Ook andere klassieke games vinden hun weg, soms los van elkaar en soms ook in een enorme compilatie. Irem Collection Volume 1 valt daar net tussen.

In 1974 werd Irem Corporation al opgericht in Japan en een van hun eerste grote games was IPM Invader. Dit was een regelrechte kopie van het wereldberoemde Space Invaders. Door de jaren heen heeft het bedrijf wat naamsveranderingen gehad en in 1997 kwam er Irem Software Engineering. Dit bedrijf had de rechten op games die door het originele Irem werden gemaakt, waaronder R-Type. Zij brachten dan ook met enige regelmaat dergelijke titels uit, waardoor het sinds die tijd een grote naam is geworden onder de fans van het shoot ‘em up-genre. In 2011 richtte een aantal oud-medewerkers Granzella op, die je kan kennen van enkele releases op de Nintendo Switch, waaronder Disaster Report 4 en R-Type Final 2.

Een rijke geschiedenis bij elkaar gezet

Irem heeft zoals gezegd een flinke lijst aan games ontwikkeld, vooral in de jaren ’80 en ’90, op elk systeem dat (vooral in Japan) populair was. Je kan je dus voorstellen dat een compilatie van klassieke titels vrij omvangrijk kan zijn. Dit klopt, maar helaas heeft uitgever ININ een iets ander idee van hoe je zo’n verzameling inricht. De titel van deze compilatie is Irem Collection Volume 1 en dat zou betekenen dat er nog meer komen. Dit klopt, want er is inmiddels al bekend dat er vijf gaan komen. Echter, elke uitgave bevat maar drie titels. In Volume 2 en 3 zitten in ieder geval ook al drie games , het is voor de hand liggend dat dit hetzelfde zal verlopen met de resterende twee delen.

Voor de aanschafprijs van 25 euro is dat, gezien de losse titels die al op de eShop staan en hoe dit is geregeld met andere compilaties, toch wel heel karig. Als alle andere delen ook 25 euro per stuk gaan kosten ben je straks 125 euro kwijt voor vijftien retro-spellen, dat is echt een scheve verhouding.

Zeer pittige shooters

Goed, nu we dat uit de weg hebben is het tijd om te kijken naar de specifieke inhoud van deze compilatie. Hij bevat zoals gezegd drie titels: Image Fight, Image Fight 2 en X Multiply. Image Fight is simpelweg een enorm lastige shooter. Waar veel shooters wat minder strikt zijn en je langs een aantal levels brengen waar je met wat trial and error wel het einde weet te halen, zeker met de moderne hulpmiddelen die we nu kennen. Denk hierbij aan terugspoelen en kunnen opslaan wanneer je wil. Zelfs met deze hulpmiddelen is Image Fight toch een behoorlijk moeilijke game en dat zeg ik als persoon die toch wel een flink aantal van deze games heeft gespeeld. De game stuurt je echt richting het onthouden van welke richting vijanden op gaan en zelfs hoe zij schieten. Dat betekent dat je niet alleen de chaos moet ontwijken, maar ook moet onthouden.

Ook het oppakken van power-ups kan je niet zomaar doen, want je hebt bijvoorbeeld twee types kanonnen. De blauwe schiet recht naar voren, en de oranje schieten in de tegenovergestelde richting van hoe jouw schip beweegt. Nu is dit wel te combineren of je kan natuurlijk altijd kiezen voor een van de twee. Het probleem is alleen dat je ook bosses tegenkomt die eigenlijk alleen beschoten kunnen worden als je een specifiek soort kanon bij je hebt. Ik kwam vast te zitten toen ik drie blauwe kanonnen had, waar ik eigenlijk minstens twee oranje nodig had. Dit moet je dus onthouden voor je volgende speelsessie.

Image Fight is met recht de Dark Souls onder de shoot ‘em ups en Image Fight 2 brengt dat nog een stapje verder. In dit deel worden al je power-ups na elke stage weggehaald, waardoor je elk level met een standaard scheepje moet starten. Ik besef dat er waarschijnlijk genoeg mensen zijn die voldoening halen uit het steeds beter worden in een game door patronen te onthouden en bepaalde levels en bosses vrij vaak te herhalen, maar het is niet voor iedereen en persoonlijk ben ik niet weg van deze opzet.

Misschien iets te makkelijk?

X Multiply is een veel vriendelijkere titel voor de meeste spelers. Niet dat je er binnen no-time doorheen raast, maar het is veel fijner opgezet. Zo heb je veel betere power-ups die ook blijven, waarbij de schietende tentakels die heen en weer bewegen op je schip ervoor zorgen dat je veel vloeiender alle vijanden te grazen neemt. Je merkt bij het spelen meteen dat de moeilijkheidsgraad een stuk lager ligt en dat vond ik een verademing. De omgeving is ook heel interessant en ook heel anders dan in de andere twee games. In X Multiply kom je allerlei dingen tegen die zo uit een lichaam lijken te komen: hoofden die uitsteken, vliegende oogballen en de levels zitten vol met organische massa waarvan je waarschijnlijk niet wil weten waar het vandaan komt. Overigens kun je voor de andere twee games allerlei cheats gebruiken, zoals bijvoorbeeld onschendbaarheid. Dat is leuk, en zo speel je de game wel uit, maar dat haalt wel meteen een groot deel van de uitdaging weg.

De inhoud en aankleding

In veel vergelijkbare compilaties kun je vaak een Museum vinden, waar je bijvoorbeeld allerlei flyers kan bekijken, muziek kan beluisteren en ontwikkelaars kan zien praten over de games. Hier is dat helaas niet het geval. Je kiest je game, kiest of je opnieuw wil beginnen of een game wil laden en je kan de Leaderboards bekijken. Veel meer dan dit is er niet te doen, in een menu dat er uitziet alsof het binnen een middag in elkaar is gezet. Fijn is op zich wel om te zien dat er van Image Fight en X Multiply verschillende versies te spelen zijn. Van Image Fight kun je de Japanse en wereldwijde arcadeversie spelen, evenals de Amerikaanse NES en Japanse Famicom-versies. Van X Multiply kun je de Japanse en wereldwijde versies spelen, en dan Image Fight 2 is dan weer alleen de Japanse PC-Engine versie te doen. Spijtig om te zien dat er qua aankleding en extra functies zo weinig is gedaan, zeker gezien de vraagprijs.

Conclusie

Irem Collection Volume 1 is een zeer fijne release voor de die-hard fans van het shoot ‘em up-genre, omdat je drie klassiekers kan spelen wanneer je wil. Voor alle andere geïnteresseerden is het helaas een iets ander verhaal. Beide Image Fight-games zijn eigenlijk onnodig moeilijk, zelfs met de opslag- en terugspoelfunctie. Verder is het feit dat er voor een compilatie van drie spellen 25 euro wordt gevraagd – en met dan het gegeven in je achterhoofd dat er nog vier delen komen – echt een stap te ver. Alleen voor de fans!