Henry the Hamster Handler

“Henry the Hamster Handler!”, zei ik grappend toen er gevraagd werd welke games er gerecenseerd moesten worden. Niet gedacht hebbende dat iemand het serieus zou nemen, klokte ik uit voor de dag. Een dag later kreeg ik bericht van onze PR-man dat het gelukt was! We mochten een recensie van Henry the Hamster Handler doen. Gezien ik degene was die het aangevraagd had, was ik de aangewezen man om deze eShop-titel te recenseren. Een verborgen pareltje of iets om gauw te vergeten? Je leest het hieronder.

Hersenloze hamsters

In Henry the Hamster Handler moet je op de juiste momenten op de knoppen drukken om ervoor te zorgen dat de Lemmings-achtige hamsters het einddoel bereiken. Door met de juiste timing diverse valstrikken en gevaren tijdelijk uit te schakelen, kunnen de hersenloze hamsters door blijven gaan totdat ze het poortje bereikt hebben. Elk level heeft een minimaal aantal te redden hamsters, dus een foutje hier en daar wordt niet meteen afgestraft. Na een level succesvol af te ronden beland je direct in een nieuw level om dezelfde gameplay weer te herhalen.

Repetitie

En hier is waar Henry the Hamster Handler erg tekortschiet: variatie. Hersenloze hamsters helpen in hun tocht naar het eindpoortje klinkt als een leuk concept, maar de herhaling slaat al gauw toe. Honderd levels later en ik voelde met net zo hersendood als de hamsters. A. Omhoog. B. Omlaag. X. B. Omlaag… Deze serie herhaalt zich, al dan niet in een andere volgorde, 300 levels lang. Er zijn geen andere opties; andere gameplay en een menu ontbreken volledig. Ondanks dat de game één van de goedkoopste titels is die beschikbaar zijn in de Nintendo eShop voelt het niet aan dat je waar voor je geld krijgt. Een stel mini-games, een kleine verhaallijn of de optie om de spelwereld meer te beïnvloeden had zeker niet misstaan om de sleur te doorbreken.

Ready!!!

Over sleur gesproken, de grootste ergernis blijft de piepende stemmetjes die iedere actie weerspiegelen. Iedere knop die je indrukt wordt ondersteund van deze geluidseffecten waardoor ik al gauw de neiging kreeg het geluid uit te zetten. Wanneer spelers het geluid willen uitzetten in je spel waarbij ritme een groot aandeel heeft, doe je toch iets verkeerd, dunkt me. Ook is er muziek aanwezig, al is dat meer ter ondersteuning van het “spelgenot” dan dat het de samenwerking aangaat met het ritme. Een gemiste kans, gezien de samenwerking van melodie en ritme veel plezieriger had kunnen uitpakken.

Conclusie

Henry the Hamster Handler is een simpele, goedkope game die met Lemmings-achtige ritmische gameplay een leuk idee weet neer te zetten. Het blijft echter bij een leuk idee; na een deel van de levels had ik het wel gezien en ontbrak de variatie om door te willen gaan. Ondanks dat er muziek is, blijft het ritme bij je eigen input terwijl de samenwerking van melodie en ritme het een stuk interessanter had kunnen maken. De uitdaging zit hem alleen in het kunnen bijhouden van de hamsters om op de juiste momenten de knoppen in te drukken. Hoe lang je dat leuk blijft vinden terwijl de piepende hamsterstemmen in je oren galmen is naar mijn mening in minuten uit te drukken. Lekker links laten liggen dus!