Haven

Op dit moment hebben we een poll lopen op de website met de vraag: “Welke game heeft de beste romantiek?” Nou, na het spelen van Haven zou ik met zekerheid deze game de hoofdprijs geven. De romantische momenten tussen de twee geliefden Kay en Yu vormen zonder twijfel het hoogtepunt in een verder vrij kleurloze game.

Laat ik deze review toch even beginnen met een kleine waarschuwing. Hoewel Haven gek genoeg een leeftijdsclassificatie van 12+ heeft gekregen in Europa, is het overduidelijk gericht op volwassenen. Het spel barst van de (speelse, doch vrij aanwezige) seksuele toespelingen – die explicieter worden, hoe verder je komt.

Haven is eigenlijk best wel een bijzondere eend in de bijt. Er zijn niet veel spellen die je in de huid laat kruipen van een stelletje. Meestal is liefde een beloning aan het eind van een lang avontuur, maar hier vormt het de focus van de reis. Hoewel Haven prima in je eentje te spelen is, raad ik daarom aan om deze game gezellig in co-op met je vriend of vriendin te spelen. Qua gameplay voegt het vrij weinig toe (de tweede speler is vrij beperkt in zijn bewegingen), maar het maakt het verhaal van Kay en Yu des te leuker en herkenbaarder om te doorlopen.

Exploratie

Het is moeilijk om Haven in een genre te vatten, maar in de kern is het een soort exploratiegame. Yu en Kay, op de vlucht voor de dystopische wereld waar ze van ontsnappen, belanden op een ogenschijnlijk onbewoonde planeet: Source. Terwijl ze steeds meer van deze mysterieuze planeet ontdekken, bouwen ze langzaam maar zeker een nieuw bestaan op. Het ruimteschip dat je gebruikte om te vluchten, dient hierbij als je thuis. Maar helaas: je veilige thuishaven krijgt door wat heftige aardbevingen aan het begin direct wat klappen te verduren en is het aan jou om de juiste onderdelen te vinden voor de reparatie.

Source is opgedeeld in allerlei kleine mini-eilandjes. Het is aan jullie om deze afgesloten gebieden af te speuren naar relevante onderdelen. Dit doen jullie onder andere door het Rust te verzamelen waar de mini-eilandjes bezaaid mee zijn. Wandelen is hierbij uit den boze: dankzij de hippe technologieën van de toekomst zweven jullie hier razendsnel overheen. De tweede speler maakt hier met een druk op de knop een handig stukje materiaal ervan (als je in je eentje speelt, gaat dit automatisch).

Niet alles is echter pais en vree op de mini-eilandjes: onder al dat roest kan ook zomaar een vijand schuilen. Kom je zo’n doerak tegen, dan moet je deze in een gevecht ontdoen van zijn roest. De gevechten zijn super simpel: je hebt twee aanvallen en een verdedigingsknop. Gevechten zijn hierbij niet turn-based – na het uitvoeren van een aanval, kun je gewoon direct de volgende doen. Leuk gevonden is dat Yu en Kay extra veel schade doen, als ze tegelijkertijd dezelfde actie uitvoeren. Helaas mist een gevoel van controle tijdens gevechten: omdat alles tijd kost, is het heel lastig om in te spelen op de acties van vijanden.

Leukigheden en perikelen

Wat deze vindtocht naar Rust een stuk leuker maakt, is dat eilandjes hier en daar ook andere geheimen met zich meedragen. Soms vind je ineens een verlaten faciliteit, die duidt op tekenen van leven in de Source. Of je vindt een tof voorwerp waarmee je het leven in je thuishaven (The Nest genaamd) een stukje gemakkelijker en gezelliger kan maken. Misschien kom je wel achter een gezellige campingplek, waar Yu en Kay romantisch de nacht kunnen doorbrengen. Ik speelde met mijn vriendin, en we waren beide steeds blij verrast als we weer wat nieuws vonden om mee te spelen.

Wat deze vindtocht naar roest een stuk minder leuk maakt, is dat het allemaal niet heel gebruiksvriendelijk is. Omdat elk eilandje qua uiterlijk op elkaar lijkt, ben je in het begin nogal eens de weg kwijt. Daarnaast zijn jullie de eerste paar uren genoodzaakt om dag in dag uit dezelfde reis af te leggen om bij een bepaald eiland te komen (en omdat alles nogal op elkaar lijkt, is dat soms best lastig). Een soort backtracken dus, maar dan om verder te komen. Na een aantal uren spelen ontgrendel jullie wat handigheden die het zoektochtleven wat gemakkelijker maken, zoals een plattegrond en een aardige alien die jullie na wat smakelijk eten naar een al bezochte locatie brengt – maar de kans is al groot dat er dan al aardig wat frustratie is opgebouwd.

Romantiek

De ster van de Haven-show is zonder meer de interactie tussen Yu en Kay. Hoewel deze op elk moment tijdens je exploratie kan plaatsvinden, is hun gezellige gekeuvel vooral aanwezig in je thuisbasis. Yu en Kay zijn beide voorzien van een leuke persoonlijkheid: zo is Yu het stoere meisje met een klein hartje en is Kay de charmante, ietwat onhandige jongeman die helemaal opgaat in zijn werk als bioloog. Je komt erachter hoe ze samen eten, slapen, hun spullen opruimen, onder de douche staan en gezellig een drankje doen – eigenlijk maak je hun echte liefdesleven mee.

Hoewel dit in het begin wat willekeurig kan overkomen (werkelijk alles wat je doet in je thuisbasis kan zo’n conversatie triggeren), begin je het na een tijdje te waarderen. Haven brengt op een verrassend toegankelijke, huiselijke manier de relatie tussen de twee in kaart. Een hoogtepunt is als je je in Source je eerste campingplek ontdekt: dit ontvouwt in een geweldige conversatie waarbij Yu en Kay speculeren hoe een muziekgroep van de twee zou heten – compleet met allerlei treffende cameo’s van de grappige dingen die je op je reis bent tegengekomen. Het leuke is dat jullie hierbij zelf de mogelijke bandnamen en allerlei andere conversatieopties kunnen kiezen, waarbij je kunt toekijken hoe de dialogen zich ontvouwen.

Hoe inniger jullie band wordt, hoe krachtiger ze ook worden in gevechten en tijdens het exploreren zelf. Liefde maakt je dus daadwerkelijk sterker in Haven, en dat is best een mooie gedachte!

Conclusie

Haven is een bijzonder spelletje, dat echt schreeuwt om met je vriend of vriendin gespeeld te worden. Hoewel de co-op qua gameplay weinig om het lijf heeft, maakt het de geweldige dialogen tussen geliefden Yu en Kay des te herkenbaarder en leuker om mee te maken. Het spel zit vol grappige en romantische momenten, die eigenlijk alleen worden tegengehouden door het saaie en vrij frustrerende exploratie-gedeelte. Maar net als in een goede relatie, moet je soms even door de zure appel heen bijten. Zijn jullie bereid dit te doen, dan staat er een hartverwarmend avontuur op jullie te wachten.