Freedom Planet 2 - Een (bijna) perfect vervolg

Sash Lilac, Milla en Carol van Freedom Planet zijn terug voor een tweede avontuur. Dit keer hebben ze er een nieuwe vriend bij, Neera Li. Een paar weken geleden had ik het grote genoegen Freedom Planet 2 te previewen. Mijn eerste impressie was gigantisch positief maar de vraag is of de game zijn sterke indruk weet door te zetten tot het eind. 

Net als deel één doet Freedom Planet 2 heel erg denken aan de klassieke Sonic-titels op de MegaDrive. Het level design neemt dan ook veel inspiratie van Sonic. Het kopieert echter niet. De werelden zitten vol met unieke gimmicks, geheime paden en collectibles en de personages hebben moves die voelen alsof ze thuis zouden horen in Megaman X. Dit zorgt voor een geweldige mix van snelheid en stijl terwijl je door de levels heen racet.

Verrassend diep verhaal

Net als de eerste Freedom Planet heeft deel twee ook een volledig ingesproken verhaalmodus. Dankzij de cutscenes heb je ook broodnodige momenten van rust tussen de spannende levels. Wat je doet en precies gaat zien heeft te maken met welk personage je speelt, want elk personage heeft een eigen versie van het verhaal. Het koninkrijk van Shang Tu wordt aangevallen door huurlingen en robots. Je komt er al snel achter dat iets of iemand deze achter de schermen opdrachten geeft om het koninkrijk aan te vallen en verschillende artefacten te stelen. Aan jou de taak uit te vinden wie of wat dit doet, waarom dit gebeurt en hoe je dit stopt.

Ieder personage speelt ook anders. Sash Lilac staat bijvoorbeeld in het teken van snelheid, ze heeft ook bepaalde moves waardoor ze met volle snelheid naar voren schiet. Carol is gespecialiseerd in rake klappen uitdelen, Milla voelt een beetje als Tails uit de Sonic-games maar dan met speciale krachten waarmee ze gelei-lasers schiet en Neera Li slaat vijanden met haar staf en schiet met haar ijskrachten projectielen af.

Een wereld vol pracht en praal

Het moment dat je in de game springt, word je in het gezicht geslagen met een van de gaafste pixelart-stijltjes die ik in lange tijd heb gezien. Elk level brengt iets nieuws aan bod waardoor je telkens je ogen uitkijkt. Hoewel je keihard door de levels heen holt, blijven de achtergrondelementen toch opvallen. Dit alleen al spreekt boekdelen over hoe goed het grafische deel van het spel in elkaar zit. Waar het eerste deel nog voelde als een standaard indiegame qua looks, voelt deze titel aan als een waar meesterwerk. Dit is niet gek, het heeft namelijk zeven jaar geduurd om dit prachtwerk in elkaar te zetten.

Iets anders waaraan je meteen merkt dat het niveau van deel twee een stuk hoger ligt dan de eerste game zijn de overige delen van de presentatie. Freedom Planet had bijvoorbeeld langdradige cutscenes, stemacteurs hadden verschillende microfoons waardoor de kwaliteit van stemmen wild verschilde en een wat amateuristische soundtrack. Freedom Planet 2 lost dit allemaal op door een waterdicht script, nieuw stem-talent zoals dat van Chris Sabat (bekend als de stemmen van Vegeta en Piccolo van Dragon Ball Z) en een soundtrack zo goed dat ik hem nog steeds van voor naar achter zit te neuriën terwijl ik deze review schrijf.

Snel maar soepel

Naast een goed geschreven verhaal, vette beelden en swingende muziek voelt het spel geweldig om te besturen. Als je de levels eenmaal onder de knie hebt schiet je door de levels als een glad stuk zeep tussen je vingers. Het leren van de snelste routes is dan ook een van de meest belonende dingen die deze game te bieden heeft. Elk level heeft zijn eigen unieke gimmick. Onderwaterlevels hebben bijvoorbeeld watertunnels waardoor je in de achtergrond wordt gezogen en is er ook een level waar je in een soort arena gegooid wordt en alle vijanden moet verslaan.

Conclusie
Freedom Planet 2 is een prachtig staaltje gamedesign verpakt in een sprankelend laagje pixelart. Fans van klassieke Sonic-spellen gaan hier intens van genieten, net als platformfans in het algemeen. Het bestuurt intens lekker, ziet er geweldig uit en zelfs het verhaal zit goed in elkaar. Het enige minpuntje is dat sommige eindbaasgevechten nét niet lekker in elkaar zitten. Maar dat is gelukkig maar een klein deel van dit geweldige spel. Kortom, Freedom Planet 2 is een bijna perfect vervolg.