Dusk Diver

Warriors-achtige spellen staan bij mij hoog in achting. De simpele aanvallen gecombineerd met almachtige combo’s maken deze spellen een absolute must. Door de jaren heen zijn er heel wat van dit soort games verschenen, vooral op de Nintendo Switch. Het positieve hieraan is dat je kan zien wat zo’n game nu juist zo goed maakt. Er moet een gemak zitten in de bewegingen die je maakt, en daarnaast moet er een goede reden zijn voor het gevecht. Naar welk doel werk je precies toe? Het is hierdoor dat je blijft pushen. Dusk Diver weet deze vragen snel te beantwoorden, al weet ik nou niet of ik elk antwoord nou zo leuk acht.

Welkom in Taipei

In Dusk Diver stap je in de schoenen van Yang Yumo. Het avontuur, dat plaatsvindt in Taipei, ziet de balans tussen twee dimensions compleet uit de hand lopen. Portalen openen de wegen tussen de mensen- en fantomenwereld, wat langzamerhand een onveilige situatie creëert. Door een onverwachte gebeurtenis rolt Yumo in deze wereld en smelt samen met een beschermheer genaamd Leo. Samen met andere ”Guardians” bundelt deze jongedame haar krachten om geesten uit te roeien. De mythologie en Taipei vormen de basis voor deze reis. De developers, die zelf ook uit het gebied komen, hebben er alles aangedaan om het speciaal te laten aanvoelen. Hoewel het spel Japanese stemmen bevat, zie je typische kenmerken en manier van denken zeker terug in de wereld.

De dialogen laten heel erg te wensen over. Niet vanwege de gesprekken op zich, maar om hoe alles is vertaald. Om de paar zinnen is een erge Engelse fout te bespeuren, iets wat simpelweg niet zou mogen. Onder de ernstige fouten zit een degelijk verhaal dat de wereld prima uitlegt. Dat gezegd hebbende, valt er moeilijk over de vele fouten heen te kijken. ”Besdies” in plaats van ”Besides”, of ”wll” waar ”will” had moeten staan. De fouten zijn, in alle opzichten, ontzettend amateuristisch.

Boom, Boom, Boom

Gelukkig heeft de gameplay voldoende draagvlak zodat je de strijd wilt voortzetten. De game, zoals eerder beschreven, deelt het Warriors gedachtegoed. Je hebt een lichte en sterke aanval en door deze te combineren ontstaan er patronen. Doe je dit op een juiste manier, dan vult zich een meter waarmee je een speciale aanval kunt afvuren. In het geval van Leo verandert hij in zijn menselijke vorm, en valt hij op eigen kracht vijanden aan. Door de aanvalsmeter compleet op te vullen doet Yumo één krachtige aanval die schilden breekt en alle geesten heel ver weg schiet. Mijn favoriete manier van aanvallen is als je D.ARMS meter opvult en vervolgens de L- en R-knoppen tegelijk indrukt. Yumo gaat in een speciale Combat Mode waarin haar kleren veranderen en ze vele malen pijnlijker uit de hoek komt.

De nuance zit hem in het behouden van een combo. Door te blijven aanvallen en vijanden te raken, gaan de nummertjes snel omhoog. Door de flow vast te houden laten de fantomen steeds meer voorwerpen voor je achter. Deze herstellen de gezondheid en beide meters, waardoor je snel terugkeert op het strijdtoneel. De aanvallen die je kunt doen worden constant uitgebreid. Door de gevechtspunten te verzamelen kun je Yumo en de Guardians upgraden tussen de stages door. Er is specifiek voor gekozen om je dit handmatig te laten doen, mede omdat de speler misschien zich op bepaalde aspecten wil focussen. De vrijheid stel ik zonder meer op prijs, vooral omdat ik mij nooit zo druk maak over Hit Points.

De opbouw van de Warriors-achtige levels is verrassend. Als je denkt dat het alleen maar actie bevat, dan kom je wellicht van de koude kermis thuis. De game laat je vele puzzels oplossen, mede met de hulp van de Guardians. Leo kan muren openbreken waardoor je bepaalde paden kunt bewandelen. In een vroeg stadium moet je vele schakelaars overhalen en speciale spiegels verzamelen om progressie te maken. Je weet ook meteen dat je de juiste kant opgaat, vooral gelet op het feit dat dan juist vijanden tevoorschijn komen. De actie en het maken van keuzes wisselt op een mooie manier af en houdt Dusk Diver scherp.

Als je niet in een gevecht zit, dan loop je door de straten van Taipei. Het is hier dat je missies voltooit, in gesprek gaat met de bevolking, voorwerpen koopt en omgevingen doorgrondt voor collectibles. Deze kant van het verhaal gaat niet al te diep, maar persoonlijk zag ik het als een mooie vormgegeven HUB-wereld. Het zat allemaal leuk in elkaar en daarnaast gaf het me ruimte om de verschillende Guardians te leren kennen. Ze hebben fantastische persoonlijkheden die het avontuur zeker naar een hoger niveau tillen.

Een kritische noot

Naast de geschreven dialogen is nog een probleem met de presentatie: Dusk Diver’s performance op de Nintendo Switch. Hoewel er weinig problemen zijn in de levels, gaat daarentegen de wereld van Taipei gepaard met heel veel slowdown. Het is ontzettend merkbaar en haalt het geheel flink naar beneden. Daarnaast kent het spel, over het algemeen, heel wat zwakke textures die toch wat aandacht hadden gemogen. De character models zijn compleet blurry als je ze van dichtbij bekijkt, wat best vaak gebeurt door de camerapositie. Het is soms niet zo fijn om naar te kijken, al leer je er wel mee om te gaan. Gelukkig zijn er geen problemen als het aankomt op muziek en voice acting. Deze zijn van een degelijk niveau.

Conclusie

Dusk Diver is echt geen slechte game, maar het verdient niet de hoofdprijs. Door de vele problemen in zijn presentatie, moet je leren houden van het spel. Dat gaat absoluut niet vanzelf, al is de Warriors-achtige gameplay ontzettend fraai. Het speelt meer dan prima en daarnaast is de broodnodige afwisseling te bespeuren. Toch is er weinig reden om hem te kopen als je geen fan bent van het genre. Daarvoor doet het spel net iets te weinig unieks. Toch moet ik een pluim geven voor de leuke reis door Taipei. De visie van de makers zie je al snel en daardoor wil je zien waar het avontuur heen gaat.