Blade Strangers

  • Review

  • 11 sep 18 om 16:30

  • Daan

  • 0

Fighting games is één van mijn favoriete genres ooit. De variatie die je tegenkomt is echt subliem en er zijn genoeg positieve voorbeelden te vinden op de Nintendo Switch. Wat te denken van Pokken Tournament of de Street Fighter Collection? Ze doen allemaal wat anders binnen het genre, wat ze veilige keuzes maken voor het platform. Originele ideeën worden nog meer op prijs gesteld, en het is hier dat Blade Strangers om het hoekje komt kijken. Het probeert hoge ogen te gooien met moves die je binnen enkele tikken begrijpt. Daarnaast is gevuld met bizarre personages uit de wondere wereld van videogames. Slaat dat aan? Nou ja, deels wel.

 

Schoppen tot je een ons weegt

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, Blade Strangers is een fighter die het merendeel van de spelers snel door zal hebben. De game maakt gebruik van een besturing waarmee in je enkele klikken een combo eruit knalt. Je beweegt, gebruikt een knop of twee om aan te vallen en probeert je tegenstander een stap voor te zijn. Het is een fighting game in de traditionele zin, maar de weg naar een potje spelen is eenvoudiger gemaakt. Je hoeft geen moeilijke combinaties te leren en het systeem geeft je ruimte om fouten te maken. Zo ben je ongrijpbaar voor een paar seconden na een fikse aanval. Daarnaast kun je bepaalde moves vanaf de grond gebruiken om tegenstander naar achteren te duwen. Hierdoor valt er op alles wel tegenstand te bieden.

Tegelijkertijd willen de makers nou ook niet dat je constant dezelfde aanval inzet. De Combo Gauge vraagt van de speler om constant nieuwe combinaties te maken. Doe dat je niet, dan worden je aanvallen langzaam maar zeker zwakker. Daarnaast behoudt Blade Strangers variatie door een reeks aan speciale aanvallen te introduceren. Door te blijven strijden en jezelf te blijven pushen, krijg je zo de mogelijkheid om level drie specials rond te slingeren. De meter zul je hiervoor moeten laten groeien totdat je het zelf allemaal goed vindt. Tenslotte is er de Heat Up functie waarmee je sneller en sterker wordt zodra je gezondheid onder een bepaald niveau raakt. Het is een gevechtssysteem waar iedere speler een gelijke kans van slagen heeft, al is het makkelijk om het beste eruit te halen. Voor de doorwinterde fighting gamefanaat is dat misschien niet precies wat hij of zij wilt, maar plezier heb ik er zonder meer mee.

Haken en ogen

Blade Strangers kent 14 personages om mee te strijden. Voor het merendeel zullen de personages je helemaal niks zeggen, al komen ze uit de bestaande games. Code of Princess, The Binding of Isaac, Umihara Kawase, Cave Story en Shovel Knight komen allemaal voorbij voor een pretpakket met Nicalis’ personages in de hoofdrol. Opmerkelijk is dat niet, gezien het feit dat het spel ook door hun wordt uitgegeven. De personages zijn prima gebalanceerd. Persoonlijk heb ik vrij veel moeite om tegen een Shovel Knight te spelen. De manier waarop hij zich voortbeweegt maakt het moeilijk om te counteren, en dat gaat niet in de oude kleren zitten. Aan de andere kant voel ik me als Isaac iets te oppermachtig. Ik breek de aanvallen van de tegenstanders met gemak, en blaas ze in een minuut of twee omver. Pijnlijk.

Veel opties heeft Blade Strangers niet. Er is een gebrekkige Story Mode die veel te wensen overlaat. Het is een goede manier om jezelf te trainen voor de lokale en online modi, maar daar is ook vrijwel alles mee gezegd. Er zijn wat grappige interacties hier en daar, maar dan heb je ook het meteen gehad. Hetzelfde geldt voor de training en missies: het is allemaal maar even leuk. Online speelt Blade Strangers als een zonnetje. Er waren weinig tot bijna geen problemen met lag en het vinden van tegenstanders verloopt vlekkeloos. Uiteraard is dat belangrijk, gezien dat is waar deze fighters het van moeten hebben.

Conclusie

Blade Strange is, toegegeven, een leuke fighter. Qua opties is het niet helemaal wat het moet zijn, maar de vechters zijn prima aangekleed. Voor een single-player-ervaring hoef je Blade Strangers absoluut niet in huis te halen, maar in multiplayer ben je er makkelijk een paar uur aan kwijt. Online loopt als een zonnetje en lokaal is hij ook prima te pruimen. Daarnaast hebben de makers de fighters erg gebalanceerd laten aanvoelen, iets wat elk vechtspel nog niet geheel lukt.

7.5

N1-score

  • + Uitstekende multiplayer game
  • + Goed aangeklede fighters
  • + Eenvoudig om op te pakken
  • - Single-player compleet verwaarloosbaar
  • - Paar verbeterpuntjes betreft fighters

Like dit bericht:

Recente artikelen

Gerucht: meerdere grote talenten lijken PlatinumGames verlaten te hebben

2

Nieuws Gerucht: meerdere grote talenten lijken PlatinumGames verlaten te hebben

13-12-2024

1

Rik

Xenoblade Chronicles 2: Torna – The Golden Country

0

Review Xenoblade Chronicles 2: Torna - The Golden Country

14-09-2018

2

Daan

N1ntendo.nl TV – De leukste Indies op Gamescom 2018

0

N1-UP TV N1ntendo.nl TV - De leukste Indies op Gamescom 2018

10-09-2018

0

Dyon

Reageer als eerste!