Bayonetta & Bayonetta 2

Bayonetta en Bayonetta 2 behoren beide tot de beste actiegames ooit gemaakt. Wij weten dat (hopelijk) allebei, maar er zijn genoeg mensen die beide spellen nooit hebben aangeraakt. Met name Bayonetta 2, dat alleen op de Wii U uitkwam, is maar door een beperkte groep gespeeld. Nu komen deze meesterwerken naar de Nintendo Switch. Hierdoor kun je de actie overal mee naartoe nemen en zorgt dat ervoor dat nieuwe elementen echt opvallen.

Bayonetta

Laten we beginnen met de originele Bayonetta. Het uiterst actievolle spel is in al zijn glorie teruggekeerd en zal je er toe zetten de best mogelijke vechtcombo’s te maken. Bayonetta blijft een meedogenloze videogame, vooral als je het vergelijkt met het vervolg. De actie uit zich in het vechten tegen de verschillende hemelse vijanden waar zelfs de kleinste fout extreem dodelijk kan zijn. De talloze quick-time events zijn daar een goed voorbeeld van, omdat het falen ervan een brute dood betekent. Je leert terwijl je speelt en aan het einde wordt er van je verwacht dat je deze elementen op de juiste manier benut om verder te komen. Bayonetta zal niet voor iedereen zijn, maar gelukkig zijn er hulpmiddelen om je voortgang eenvoudiger en vooral plezierig te maken.

Alle functies van de Wii U-versie zijn aanwezig, waaronder de verschillende Nintendo-kostuums. Net zoals in de Wii U-versie zijn deze vanaf het begin ontgrendeld. De schimmige heks kan zich verkleden als Peach, Daisy, Samus en Link en ze ziet er nog steeds fantastisch uit. Het blijft grappig om het Samus-vizier tijdens de cutscenes op een neer te zien klappen wat voor lachwekkende taferelen zorgt. Alle kostuums gaan gepaard met een rijke hoeveelheid geluidseffecten wat veel bijdraagt aan de charme.

Buiten de kostuums is het belangrijkste verschil met de originele Bayonetta de performance. De game op de Wii U had een aantal rare framerate-dips, waardoor af en toe het speelgenot onderbroken werd. Het spel besloot om op willekeurige momenten in te zakken, iets waar ik me meer aan ergerde dan de gangbare dipjes in de Xbox 360- en PlayStation 3-versie. Op de Nintendo Switch loopt Bayonetta soepel en vloeiend zonder merkbare fouten. Het is meer te vergelijken met de prestatie op de PC, wat alleen als een groot pluspunt kan worden beschouwd. Daarnaast ziet het er een stuk beter uit dan de Wii U-release, die het gevoel had dat vaseline op het scherm was uitgesmeerd. Begrijp me niet verkeerd: de textures voelen nog steeds oud aan, maar het is allemaal veel fijner om naar te kijken.

Aanraakbesturing

De aanraakbesturing maakt een terugkeer in beide games, maar deze keer werkt het wat verfijnder. Op de Wii U was het een onhandige optie die niet leuk was voor de beginners. Vanwege de aard van het spel bracht de aanraakbesturing direct de problemen van de Wii U GamePad aan het licht. Je kunt niet meerdere vingers gebruiken, verschillende bewegingen maken of in een rap tempo gebruik maken van de aanraakbesturing. PlatinumGames greep de kans aan om de basis te verbeteren en er iets bruikbaars van te maken in beide spellen. Ik gebruik liever een controller, maar het is leuk om de ​​keuze te hebben. Je kunt een vinger op het scherm houden om Bayonetta in een bepaalde richting te bewegen, aanvallen door op de betreffende tegenstander te tikken en snel door menu’s gaan door op de gewenste opties te drukken. Voor spelers met haast kan dit erg nuttig zijn als je het onderweg speelt.

Bayonetta 2

Het wordt een stuk interessanter met Bayonetta 2. Natuurlijk was dit spel bij de originele release al een vooruitgang op het eerste deel. Er waren allerlei soorten wapens die je zowel op je armen als op je voeten kon uitrusten, de werelden waren beter ontworpen en het besturen van hoofdpersoon Bayonetta voelde soepeler. Het blijft nog steeds de beste selectie van actiespellen die ik heb gezien, en dat zegt veel. De game was ook veel meer vergevingsgezind in de vereisten voor het behalen van diverse rangen. Het beste van Bayonetta 2 is echter dat je gewoon meer tijd had om te reageren. Dit maakte het op zijn beurt leuk om levels opnieuw te spelen en een betere speler te worden.

Wat aanvullende content betreft zijn er enkele belangrijke veranderingen te vinden in Bayonetta 2. Het voornaamste is dat alle kostuums, van Nintendo of anderszins, met amiibo ontgrendeld kunnen worden. Zodra je de Gates of Hell-kroeg kunt betreden kun je ze inscannen en je goodies claimen. Je kunt 32 keer per dag een amiibo laten inlezen, waardoor je voorwerpen kan verbeteren en meer Halo’s kan krijgen. De meesten van jullie zullen de amiibo alleen gebruiken om snel kostuums te ontgrendelen. De compatibele amiibo zijn Samus, Fox, Link, Peach, Daisy en beide Bayonetta Smash amiibo. Met die laatste twee ontgrendel je extra sets, zoals de klassieke outfit of een jurk zonder er voor te betalen. Wanneer je de kostuums ontgrendelt, wordt er een leuke boodschap weergegeven die wat achtergrondinfo geeft over wat je hebt ontgrendeld, wat een leuke toevoeging is.

Al verpest het je speelplezier een beetje, je kunt het spel met één kostuum uitspelen. Zo heb ik het harnas van Samus Aran aangetrokken en kroop ik in een Morph Ball. Het ziet er niet alleen gaaf uit maar heeft ook veel functies en knipogen naar de Metroid-serie. Het maakt de traditionele Metroid-geluiden en is voorzien van een volledig werkend armkanon en de mogelijkheid om bommen te laten vallen door tweemaal te springen in balvorm. De Samus-speedruns voor Bayonetta 2 zullen iets moois worden! Helaas zijn de Umbra Crows nu volledig nutteloos naar mijn bescheiden mening. Ze werden eerder gebruikt om Miiverse-stempels te ontgrendelen, wat inmiddels niet meer werkt. De ontwikkelaars hadden hier een vaardigheid of twee beschikbaar kunnen stellen in de in-game winkel om te kopen met deze kraaien, maar ze zijn nu puur verzamelobjecten.

Net als de originele Bayonetta heeft Bayonetta 2 verbeteringen ten opzichte van het origineel op de Wii U. De textures zien er mooi en scherp uit en de actie is vlot en soepel. Bayonetta 2 had een paar framerate-dips in de oorspronkelijke release, maar die lijken hier volledig verdwenen. Deze prestaties vertalen zich heel mooi naar de handheld-modus, waar het een groot genot is om te spelen. Ik was een beetje bezorgd dat de lay-out van de knoppen het lastig zou maken, maar de problemen verdwijnen nogal snel. Al met al is het echter ongelooflijk indrukwekkend hoe de actie zo leuk blijft terwijl je onderweg bent.

Conclusie

Als je er ooit aan hebt gedacht om Bayonetta en Bayonetta 2 te spelen, is dit het juiste moment. De bijgewerkte versies zijn de beste die beschikbaar zijn en kunnen natuurlijk overal mee naartoe. De twee actiegames bevatten wat kleine minpuntjes, maar die kunnen worden vergeven als je kijkt naar het totaalplaatje. Het lef dat zich uit in de concepten, het leveldesign en de presentatie is echt iets om te bewonderen. Wees niet bang om erin te duiken en laat je betoverd worden door de kracht van de duisternis.