Bayonetta 3 - Betoverend, bizar en beter dan ooit!

  • Review

  • 1 nov 22 om 12:00

  • Dennis

  • 9

Lang hebben we erop moeten wachten. In 2017 kregen we tijdens de Game Awards te horen dat Bayonetta 3 officieel in productie was. Toen bleef het stil… heel stil. Het enige teken van leven was een sporadische tweet van PlatinumGames, waarin ons werd verteld dat we ons geen zorgen hoefden te maken. Maar natuurlijk maakten we ons zorgen, want wat was die heks allemaal aan het uitspoken? En toen was daar opeens, in september 2021, het nieuws waar we naar smachten: Bayonetta 3 gameplay! En nu is Bayonetta 3 dan eindelijk gearriveerd, unfashionably late, maar precies op tijd voor het spookseizoen.

Om maar met de deur in huis te vallen: Bayonetta 3 is in alles grootser, ambitieuzer, en uitgebreider dan haar twee voorgangers. De kern bestaat nog altijd uit een superstrak vechtspel waar combo’s en confrontaties met gigantische bazen centraal staan. Maar PlatinumGames is all-out gegaan voor deeltje drie, en introduceert een hoop nieuws bovenop de bekende formule. Het mooie is dat al deze nieuwe toevoegingen de game juist interessanter maken, iets waar ik in het begin een beetje voor vreesde.

Bayonetta heeft er weer zin!

Welkom in het multiversum

In Bayonetta 3 zijn het deze keer niet de demonen uit Inferno of de engelen uit Paradiso die voor problemen zorgen. Nee, de door mensen gemaakte Homunculi zijn de ware vijand, want deze zijn bezig om het hele multiversum af te breken. Inderdaad, in plaats van één wereld speelt Bayonetta zich af in diverse parallelle werelden, en komt de heks geregeld alternatieve versies van zichzelf tegen. Zo reis je door New York, Tokyo, maar kom je ook in feodaal China terecht. De omgevingen zijn een stuk gevarieerder dan in deel twee. 

Wat ook meteen opvalt is dat de levels groot zijn. Bayonetta 3 is zeker geen open wereld game, en als je wilt kun je rechtstreeks door van gevecht naar gevecht. Maar wie rondkijkt ziet dat er ontzettend veel te ontdekken valt. Verstopte power-ups, Umbran Tears, extra gevechten en meer zijn er verstopt in alle hoeken en gaten. Completionisten zullen zich uren kunnen vermaken met zoeken, terwijl vecht-puristen al dit optionele links kunnen laten liggen en zich puur op de actie kunnen focussen.

Surfend op je Demon Slave door een instortende stad. En dat is pas het begin van het spektakel!

Gewenst en ongewenst gezelschap

Bayonetta hoeft de strijd niet alleen aan te gaan. De meeste tijd speel je met haar, maar soms komt vriendin en mede-heks Jeanne om de hoek kijken. Dan neemt het spel een plotselinge wending, en speel je plotseling een 2D stealth-game, waarin sluipen door ventilatieroosters en het maken van stille kills je doel is. Bayonetta 3 gooit geregeld dit soort alternatieve speelstijlen op je bord, maar die ga ik niet verklappen in deze review. Verrassend is de game in ieder geval!

De jonge, onbezonnen Viola is een nieuw personage, en helpt (nou ja, probeert te helpen) Bayonetta op haar reizen door het multiversum. Geregeld bestuur je haar, en ook zij kent wat hekserij. Toch speelt ze iets anders dan Bayonetta. De focus ligt meer op het blokkeren van aanvallen dan op ontwijken. Daarnaast kan ze de hulp inroepen van de demonische kat Cheshire.

Ongewenst gezelschap is er ook. Zoals eerder gezegd zijn de Homunculi op oorlogspad, en deze wezens zijn groter dan ooit tevoren. Waar de serie al bekend staat om zijn gigantische bazen, is daar voor deel drie nog een schep bovenop gedaan. Zonder teveel prijs te geven, is de vijand soms niet schermvullend groot, maar zelfs het formaat van een halve stad. Uiteraard gaan deze gevechten gepaard met het nodige grafische geweld, en zijn dit de letterlijke en figuurlijke climaxen in de wilde achtbaanrit die Bayonetta 3 is.

Meer filmisch dan dit wordt het niet gauw in games!

Een aanslag op alle zintuigen

Want Bayonetta 3 is in alles een aanslag op al je zintuigen. Het allerbelangrijkste is natuurlijk de actie tijdens de gevechten, en die is uitgebreider dan ooit tevoren. De razendsnelle actie uit deel één en twee is nog steeds aanwezig. Je hakt vijanden in de pan met lange combo’s, terwijl je ondertussen met een goed getimede ontwijking het tijdvertragende Witch Time activeert. Nieuw zijn echter je Demon Slaves. In de vorige delen kwamen deze gigantische wezens uit het Inferno alleen tevoorschijn op de momenten dat je een baas naar het hiernamaals wilde verbannen. Nu heeft Bayonetta het trucje door, en kan ze de gigantische demonen zoals Gomorrah en Madame Butterfly op elk moment oproepen. Dit kost wel magie en zelf ben je op dit moment extra kwetsbaar, dus dit is geen gegarandeerde overwinning. Dit zorgt ervoor dat de balans in gevechten toch goed blijft.

Naast de Demon Slaves (waarvan je er steeds meer onder je hoede krijgt), kun je kiezen uit een bataljon aan wapens. Elk wapen heeft weer een eigen speelstijl, en via een upgrade-systeem kun je nog meer speciale aanvallen leren. Hoewel je een heel eind kunt komen met standaard combo’s en goede timing, is het overweldigend hoeveel verschillende aanvallen, combo’s, Demon Slaves, wapens en meer er is om te beheersen als je je erin verdiept. Daarnaast gooit het spel ook af en toe doodleuk nieuwe spelmechanieken in de mix, waarin je weer even wat andere controls moet leren.

De Demon Slaves zijn een goede toevoeging aan de gevechten

Tot de max

Ook je zicht en gehoor worden op de proef gesteld. De game wordt ondersteund door een pompende soundtrack zoals we van PlatinumGames gewend zijn. Bayonetta kletst er zelf lekker op los. En ikzelf vind de nieuwe stem, ingesproken door Jennifer Hale, zo dicht in de buurt zitten bij de stem van Hellena Taylor dat de wisseling van de wacht mij geen moment gestoord heeft. Ook Viola, Rodin en de rest van de cast laten van zich horen, en zoals we gewend zijn van deze serie wordt er genoeg gevloekt en gescholden. Echt nodig? Nee, maar het past perfect bij het over-de-top sfeertje.

Op visueel vlak merk je dat Bayonetta 3 de Switch duwt tot de max, en misschien daar wel wat overheen. De gigantische werelden vragen het nodige, en de razendsnelle actie, tal van cutscenes, verschillende gameplay-elementen en het visuele spektakel zorgen dat het kleine apparaat nog net niet in vlammen uitbarst. Hier en daar zijn er dus wat visuele instortingen, en de framerate dipt af en toe wat. Maar door de razendsnelle actie heb je vaak niet de tijd om hierop te focussen, en storend vond ik het niet. Je merkt wel dat de Switch inmiddels toch echt flink tegen grenzen begint op te lopen.

Moet ik dan toch nog iets slechts noemen over het spel? Vooruit dan maar. Het button bashen, wat op sommige momenten nodig is hoeft van mij niet zo, zeker niet het als een malle moeten ronddraaien van de linker stick. En hoewel de omgevingen groot zijn, loop je soms toch tegen onzichtbare muren aan waar je dat niet verwacht.

Of Bayonetta 3 de moeite waard is? De dames hierboven geven antwoord.

…en opnieuw, en opnieuw!

Bayonetta 3 is uitgebreider dan zijn voorgangers, zeker wanneer je alle hoeken en gaten wil verkennen. Maar de game nodigt ook, net als zijn voorgangers, uit tot opnieuw spelen. Ten eerste kun je in je eerste speelsessie onmogelijk alle geheimen vinden, en alles unlocken. Ten tweede is het mogelijk om je eindscore van elk level te uploaden, waarna je meteen ziet hoe goed je het hebt gedaan ten opzichte van de rest van de wereld. Ondanks dat ikzelf best een fanatieke Bayonetta-speler ben, deed het toch een beetje pijn te zien dat ik vaak niet boven de middenmoot uitkwam!

Het herspelen zelf is ook gestroomlijnd. Wie perfectie najaagt hoeft bij een fout niet meer hele levels opnieuw te doen, maar er kan gestart worden vanaf elk checkpoint. Een erg prettige quality-of-life update voor wie gaat voor puur platinum!

Conclusie

Bayonetta 3 is zeker geen game voor iedereen. Je moet houden van de over de top personages zonder blad voor de mond, en de suggestieve poses van Bayonetta, en het compleet doorgeslagen verhaal. Kun je daarmee omgaan, dan is dit een achtbaanrit als nooit tevoren. De gevechten zijn net zo strak als altijd, maar de Demon Slaves en nieuwe personages zorgen ervoor dat ze toch fris aanvoelen. Er valt gigantisch veel te ontdekken, en de game neemt geregeld zijsprongen die je niet verwacht. PlatinumGames heeft zoveel in dit spel geramd, dat je Switch kraakt onder de belasting en hiervoor soms een prijs moet betalen en wat moet inleveren op grafisch gebied. Maar wat de makers hier hebben weten af te leveren, dat moet wel hekserij zijn.

9.3

N1-score

  • + Klassieke Bayonetta-actie is terug, aangevuld met goede toevoegingen zoals Demon Slaves en nieuwe personages
  • + Meer te ontdekken en te unlocken dan ooit tevoren
  • + Veel twists en variatie in gameplay
  • - Grafisch loopt de Switch tegen zijn grenzen aan
  • - Het over de top verhaal, geweld en grof taalgebruik maken dat dit geen game voor iedereen is

Like dit bericht:

Over Dennis

De liefde voor Nintendo begon bij Dennis met de grijze Game Boy en Kirby's Dream Land. Vooral de handhelds van Nintendo hebben een speciaal plekje. Maar ook zijn pc staat regelmatig te draaien. En als Dennis niet aan het gamen is, speelt hij basgitaar of staat hij bij een concert. Op 10 maart trekt hij altijd zijn Mario-sokken aan!

Lees meer over Dennis

Recente artikelen

Hoofdafbeelding bij Wat zijn jouw dromen voor de Nintendo Switch-opvolger?

0

Nieuws Gerucht: Mogelijke specs van de Nintendo Switch-opvolger gevonden

10-05-2024

3

Robin

Pikmin Bloom viert vandaag haar eerste verjaardag

0

Nieuws Pikmin Bloom viert vandaag haar eerste verjaardag

01-11-2022

2

Evelyne

Super Mario Galaxy: vijftien jaar later nog steeds een stralende ster!

7

Special Super Mario Galaxy: vijftien jaar later nog steeds een stralende ster!

01-11-2022

9

Martijn

Discussieer met ons mee! 9

Robin

1 nov 22 om 12:25

#7348‍

3193 XP | 471 comments

Toffe review!

Dennis

1 nov 22 om 14:42

#7350‍

973 XP | 87 comments

Dankjewel! Een heel erg toffe game om te mogen reviewen.

rob1N

1 nov 22 om 14:54

#7351‍

5426 XP | 1045 comments

ik zie dat laatste minpunt als iets goeds juist. Eindelijk iets wat afstapt van dat veilige Nintendo gevoel. Ook geweld en grof taalgebruik hoort gewoon in een game als deze. Verder mooie review. ik heb Bayo 1 en 2 nooit gespeeld maar na het zien van verschillende filmpjes, krijg ik toch wel zin om dit eens te proberen. 

Dennis

1 nov 22 om 15:23

#7352‍

973 XP | 87 comments

Als je de kans krijgt om deel 1 eens te spelen, zeker doen! Die is volgens mij wel geregeld in de aanbieding in de eShop, en ook nog op andere plekken te spelen (Steam bijvoorbeeld).

Ik vind het ook goed dat Nintendo dit soort games steunt, ze krijgen vaak genoeg te horen dat ze te "kiddy" zijn. Ik bedoel met mijn minpunt vooral dat de combi van over de top verhaal, geweld en gevloek niet voor iedereen is. Een game als Call of Duty is ook gewelddadig en bevat grove taal, maar is een stuk toegankelijker omdat oorlogsgames meer geaccepteerd zijn. Vechten met heksen die het opnemen tegen vage wezens door demonen uit de hel op te roepen is iets minder toegankelijk, ook al hou je van "volwassen" games. 

Mitch

1 nov 22 om 19:17

#7358‍

3076 XP | 478 comments

Hou er wel rekening mee dat Bayo 1 wel een beetje verouderd is. De game is nog steeds vet, maar de instant kill QTE's en grauwe graphics zijn niet echt mooi oud geworden.

Ik zou denk ik zelf bij Bayo 2 beginnen. Die is veel vriendelijker voor nieuwkomers.

 

ageQned

1 nov 22 om 18:14

#7355‍

1090 XP | 187 comments

Heerlijke game is het geworden.

Mitch

1 nov 22 om 19:14

#7357‍

3076 XP | 478 comments

Lekkere review man!

Zelf vind ik de game qua grof taalgebruik wel mee vallen. Het zit er in, maar je hoort het niet vaak. Het is geen GTA ofzo waar je iedere 2 minuten een fuck of shit over tafel hoort vliegen.

Dennis

1 nov 22 om 19:31

#7360‍

973 XP | 87 comments

Thanks!

En qua taalgebruik is het inderdaad wat minder, komt ook omdat Enzo een wat minder grote rol heeft, want hij is toch wel de ergste

NintenRuben

2 nov 22 om 21:11

#7382‍

83 XP | 14 comments

Ben al redelijk ver met Bayonetta 3, maar vind persoonlijk gezien Bayonetta 2 een beter spel. Bayonetta 2 had wat betere pacing, level design (geen wolken/mist), en een interessanter verhaal. Ik vind dat Cereza in Bayonetta 3 niet heel vaak inhoudelijk spreekt, heel vaak spreekt ze een aantal one-liners. Bij Bayonetta 2 zei ze dat ook wel, maar het voelde wel beter geschreven qua script.Wellicht dat het komt omdat ik nog niet ver genoeg ben in Bayonetta 3, maar vind ook jammer dat ik eigenlijk nooit vecht tegen personen. Af en toe mis ik een antagonist die Cereza in de weg zit, waarbij je motivatie hebt om dan tegen die persoon te vechten, je krijgt er dan wat meer een gevoel bij om dan niet te verliezen. Balder was in Bayonetta 2 dan die persoon die het op het begin erg interessant maakte, maar uiteindelijk was het een ally. De hele tijd vechten tegen die zielloze homunculi wordt ik gewoon een beetje gek van.