Bandle Tale - Betoverend of toch beperkt?

Als liefhebber van cozy games en farming sims stond ik vooraan in de rij toen we als N1-UP de kans kregen Bandle Tale te reviewen. Ik heb alleen een handicap: ik weet absoluut niets over League of Legends. Dit maakte me erg nieuwsgierig naar het verhaal van het spel. Zou ik er überhaupt iets van begrijpen als ik de overkoepelende context niet kende? Of zou de gameplay er juist voor zorgen dat het overkoepelende verhaal er niet toe zou doen? Maar zou het spel in dat geval wel genoeg met League of Legends te maken hebben zodat liefhebbers er niet op zouden afknappen? Zoals je ziet: ik had veel vragen. Of ik hier antwoord op gekregen heb? Dat lees je hieronder in mijn review!

Jolige Yordles en pluizige pixels

Vol spanning opende ik voor de eerste keer Bandle Tale. Een van de eerste dingen die me opviel was de onweerstaanbare schattigheid van de yordles: kleine, pluizige wezentjes met grote oren die boordevol karakter zitten. De gekozen artstyle is een soort hybride tussen de schattige chibi en pixel art. Dit wordt gecombineerd met warme, hoog verzadigde kleuren voor de personages en de gamewereld. Dit geeft het spel direct een cozy gevoel. Verheugd dook ik in de character builder, waar ik mijn protagonist (die ik Marble heb genoemd) kon voorzien van gepersonaliseerde uiterlijke kenmerken. Ik geef direct toe: ik ben door Stardew Valley enorm verwend door de opties die mijn personage uniek maken, dus toen ik zag dat ik “maar” tien opties had voor kleuren en zo een gelimiteerd palet had om mee te werken, was ik een beetje teleurgesteld. Heeft dit een enorme impact op de gameplay van het spel? Nee, absoluut niet. Maar het creëren van een personage in een spel dat vooral verhaalgedreven is, is voor mij een van de leukste elementen. Dit liet dus wel wat te wensen over, maar zonder te lang te mopperen, ben ik vervolgens direct in het spel gedoken.

Een muzikaal verhaal

Een van de elementen die ik in verhaalgedreven spellen enorm kan waarderen, is de muziek die het narratief ondersteunt. De soundtrack van Bandle Tale geeft absoluut een hartverwarmend gevoel tijdens het spelen, maar in sommige gevallen klinkt het wat dof en ontbreekt het aan de krachtige impact die je zou verwachten. Dit viel me direct op bij het opstarten van het spel. De muziek klonk bijna blik-achtig, gedempt en karakterloos. Ik hoop dat dit een technisch foutje of een bug is, die Riot Forge in een patch of hopelijk voor het uitkomen van het spel nog kan oplossen, want dat geeft nou niet bepaald een lekkere eerste indruk.

Ook kan de muziek tijdens bepaalde cutscenes wat misplaatst aanvoelen. In een bepaalde cutscene, waar een vrij serieuze gebeurtenis werd besproken, klonk hetzelfde feel-good liedje dat in een eerdere cutscene te horen was. Het sprak de boodschap van het verhaal volledig tegen. Dat haalde mij uit de sfeer en beleving die het spel op dat moment wilde creëren. Klein detail wellicht, maar voor een spel dat zo inspeelt op je ervaring en immersie in het verhaal, zijn het juist deze kleine elementen die de beleving kunnen maken of breken. Een beetje jammer dus.

De core activiteiten

De gameplay is redelijk rechttoe-rechtaan, precies dat wat je zou verwachten van een cozy game die in lijn ligt met titels als Stardew Valley, Animal Crossing of Harvest Moon. Je kunt voedsel verbouwen, koken, vissen, materialen verzamelen en relaties opbouwen met de NPC’s. Deze activiteiten zijn niet innovatief te noemen, afgezien van een aantal kleine nuances. Vissen blijft vissen, of dat nu in een portaal of in een meer of rivier is, en of ik nu de A-knop moet inhouden om met een pikhouweel mineralen te verzamelen of om een plant te oogsten, maakt qua gameplay geen verschil.

Toch onderscheidt Bandle Tale zich van andere titels in het genre door de toevoeging van activiteiten die inspelen op het verhaal. Zonder al te diep op het specifieke verhaal in te gaan, is een van de core-activiteiten van het spel het organiseren van evenementen. Deze variëren van het organiseren van een feest met muziek tot het bemannen van een food stand. Je hebt zelf in de hand welke yordles voor deze festiviteiten zijn uitgenodigd, en het uitnodigen van yordles draagt bij aan je vriendschap met ze. Ik heb het spel niet volledig uit kunnen spelen, maar de evenementen die ik gaandeweg heb georganiseerd, voelden helaas wat eentonig aan. Je voert dezelfde handelingen uit voor elk evenement met een paar kleine aanpassingen in de aard van de handeling. Soms kook je en bezorg je een maaltijd, soms spreek je je yordle-gasten aan tijdens een feest om zogenaamde “party essence” te verzamelen. Het is veel loop-klik-loop-klik binnen een timer, en ik denk dat de ontwikkelaars meer uit het element van evenementen hadden kunnen halen door de toevoeging van meer unieke handelingen. Ik moet Bandle Tale wel meegeven dat het voor mij op geen enkel moment grindy heeft gevoeld, ook niet tijdens de evenementen, iets wat ik na een aantal uur in andere cozy- en farming-sim-achtige spellen wel vaker ben tegengekomen.

Progressie en navigatie

Wat het spel echt vermakelijk hield, was de progressie van het verhaal. Het verloop van het avontuur voelde ontzettend organisch aan, net als de manier waarop je door de wereld van Bandle Tale navigeert en nieuwe personages ontmoet. De kaart van de wereld is overzichtelijk en net groot genoeg om gevarieerd te voelen zonder overweldigend te zijn. Toch kan de kaart qua locaties (vooral de indicatie van de locatie van de quests) soms verwarrend zijn om te interpreteren, wat de algehele ervaring een beetje kan frustreren wanneer je net met het spel begint. Waar je eerst door een richtingaanwijzer in het scherm geleid werd naar de precieze locatie van je volgende opdracht, laat het spel je op een bepaald punt vrij en is het aan jou om te navigeren. Wanneer je de omgeving wat beter kent en dus de locatie van bepaalde NPC’s kunt onthouden, wordt dit probleem echter verholpen.

Naast de navigatie- en locatie indicatie, is ook het bewegen in het spel niet optimaal. De loop animatie voelt wat traag en klungelig, een voor mij wel bekend euvel in cozy games, waardoor zelfs simpelweg rondlopen soms wat problemen kan veroorzaken.

Conclusie

Al met al biedt Bandle Tale: A League of Legends Story een redelijk vermakelijke ervaring, zelfs voor spelers die niet bekend zijn met de wereld van League of Legends, zoals ik. Je hoeft absoluut niet bekend te zijn met enige lore uit de wereld van League of Legends; het spel voelt logisch en als een op zichzelf staand verhaal. Met zijn schattige personages, knusse wereld en organische verhaalvertelling is er genoeg potentie om meegesleept te worden in het avontuur. Toch had ik meer van het spel verwacht, juist omdat het een afgeleide is van een grote franchise als League of Legends. Het zou met net wat meer oog voor detail en meer variatie in de core-gameplay elementen een meer unieke ervaring kunnen bieden, in plaats van hetzelfde kunstje dat veel vergelijkbare spellen gebruiken te implementeren. Zoek je een vergelijkbare ervaring als de bekende farming sim of cozy titels, dan is Bandle Tale zeker de moeite waard om te proberen. Maar ben je, net als ik, op zoek naar een spel dat zich met de toevoeging van nieuwe elementen kan onderscheiden van de massa in het genre, houd er dan rekening mee dat je teleurgesteld kan worden.