A Normal Lost Phone

Op 31 januari 2016 is het dan eindelijk zo ver. Sam mag zijn achttiende verjaardag vieren en kan zichzelf nu echt volwassen noemen! Op dezelfde dag verdwijnt Sam ineens op mysterieuze wijze… Wat is er gebeurd? Een willekeurig voorbijganger (jij!) pikt zijn telefoon op en gaat de verschillende gegevens in de smartphone na om het verhaal te ontrafelen.

A Normal Lost Phone verscheen oorspronkelijk, je raadt het al, voor mobiele platformen. De Nintendo Switch-versie doet eigenlijk iets soortgelijks, want de game moedigt je aan te spelen in handheld-modus. Het mobiele scherm kantelt dan een kwartslag, waardoor je als het ware een tablet in handen hebt. Dit, gebruik makende van het aanraakscherm, speelt dan ook direct een stuk fijner dan met een controller achter de televisie. Ik heb allebei de opties uitgeprobeerd voor de review.

Tja, waar begin je, als je een telefoon vindt op straat? In dit geval kun je gemakkelijk aan de slag, want je hoeft de smartphone niet te ontgrendelen. Je duikt in de berichtengeschiedenis van Sam, kijkt naar zijn fotogalerij en controleert de afspraken in de agenda. Beetje bij beetje ontdek je steeds meer, beginnende met het wachtwoord van het enige beschikbare wi-fi-netwerk. Hoewel de oplossingen voor onbekende wachtwoorden soms bepaald niet voor de hand liggen, werkt het idee meestal wel.

Verrassend genoeg moet A Normal Lost Phone het echter niet alleen hebben van een half uurtje puzzelen op een gevonden telefoon. Je komt er steeds meer achter hoe Sam’s leven in elkaar zat, hoe moeilijk hij het had met zijn existentiële identiteit en duikt dan ook flink het LHBT-thema (lesbisch-, homo-, bi-seksueel, transgender) in. Ik vind het een gewaagde zet van de game om zo’n relevant onderwerp aan te snijden. Het uitgebreid beschreven verhaal van Sam kan misschien veel jongeren inspireren. Daarnaast is de game-industrie al zo conservatief en kunnen we best een progressief verhaal gebruiken te midden van de vele overdreven masculine games.

De relateerbaarheid van het geheel heeft niet alleen alles te maken met de maatschappelijke relevantie van het onderwerp, maar ook met de prima uitvoering door de makers. De diversiteit van informatiekanalen zoals een dating-app, een forum, e-mail en chatberichten weerspiegelen de huidige multimedia-situatie goed. Het achtergrondmuziekje, dat je zelf kunt aanpassen, overtuigt dat de game de puntjes op zijn of haar i heeft! Houd er rekening mee dat je zo, binnen een uurtje, door het geheel heen bent en dat LHBT-thema’s je moeten interesseren, maar dan heb je met A Normal Lost Phone toch best een interessant spelletje in handen!

Conclusie
In A Normal Lost Phone stuit je op allesbehalve een doodnormale mobiele telefoon. Terwijl je wat door Sam’s verloren telefoon heen kijkt en je een weg puzzelt naar steeds meer informatie, blijkt A Normal Lost Phone toch wel degelijk een interessant verhaal te vertellen hebben. De identiteitscrisis van een LHBT-persoon opgegroeid in een conservatieve omgeving komt wel zó dicht bij de realiteit, dat je van een videogame een dergelijke maatschappelijke relevantie niet snel zou verwachten. Jammer genoeg is het verhaaltje zó doorgescrolld en heb je soms onnodig veel moeite met de wachtwoordenpuzzels; maar toch moet je de game eens proberen als je geïnteresseerd bent door dit unieke concept en door de thematiek!