Hoewel veel indiegames een pixelachtige stijl gebruiken in hun spellen, gaat A Hole New World een stapje verder: dit spel is ook echt gebaseerd op de goede oude NES- en SNES-platformspellen. Zo bevecht je als een in mantel gehulde Potion Master kwaadaardige monsters en reis je door wel twee werelden. Dit spel biedt namelijk een letterlijke twist: je kunt steeds afreizen naar een ondersteboven wereld. Zorgt deze twist voor een vermakelijke, klassieke platformer of dient het slechts als een hol omhulsel?
Hole
Nee, A Hole New World is dus geen gênante spelfout van de ontwikkelaar. Waar bij andere platformspellen gaten in de grond een regelrechte dood betekenen, bieden deze in A Hole New World een opening tot een hele nieuwe wereld. Hier staat je wereld dan letterlijk op zijn kop. Deze mechaniek zorgt voor een paar leuke momenten: wanneer je bijvoorbeeld al wisselend van werelden toch vooruitkomt, terwijl er geen platform is om op te staan. Irritant kan wel zijn dat vijanden en projectielen je ook in de andere wereld kunnen achtervolgen. Wanneer je dan bijvoorbeeld samen met een vijand valt in een klein gat, is het lastig die tijdens het constante wisselen van werelden te ontwijken. Daarbij zijn deze gaten vaak niet bepaald van belang in een level en dienen ze meer als vrijwillige, alternatieve route. Aangezien het hele spel draait om deze twist, had ik deze toch graag verder uitgewerkt gezien.
De onderwereld verschilt, naast dat je er ondersteboven rondloopt, niet erg veel van de bovenwereld. Je bestuurt je personage in de op-z’n-kopwereld hetzelfde als in de normale wereld: rechts is en blijft rechts. Hierdoor hoef je gelukkig bij het wisselen van werelden niet ook nog je besturing te wisselen, al kan het besturen in de omgekeerde wereld soms nog wel zorgen voor kleine verwarringen. Verder verschillen de boven- en onderwereld niet qua moeilijkheidsgraad: naast een ander kleurenpalet en en wat andere vijanden zijn de werelden nagenoeg hetzelfde.
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!