Nieuw en bekend plezier
Toegegeven, buiten dit probleem om, kan ik er niet onderuit: 51 Worldwide Games is uitermate plezierig. De spelselectie brengt genot voor ieder die de game aanraakt. Alles, op de vier singleplayer-games na, kan met een vriend gespeeld worden. Het levert lange multiplayer-sessies op die je nog lang zullen heugen. Met een familielid aan mijn zijde speelden we zo de helft van de spellen door. Uiteraard werken sommige minigames beter dan andere, maar er is weinig wat echt tegenviel. De grootste hit zijn de kleine versies van sporten. Honkbal wordt elke keer weer bijna een schreeuwwedstrijd, terwijl Voetbal veel dieper blijkt dan een old school voetbaltafel.
Daarnaast ontdekte ik spellen voor de allereerste keer. Dankzij 51 Worldwide Games ben ik nu erg in de ban van het Hanafuda spelletje ”Koi Koi”. De game legt alle aspecten, vooral van de meer obscure games, ontzettend goed uit. De uitleg voor Schaken en Shogi zijn goed blijven hangen, mede dankzij de meerdere stappen in de tutorials. Je krijgt tijd om informatie tot je te nemen en door te gaan naar de volgende stap. Over leren gesproken, de meeste spellen bieden ook assist functies waarmee je spelenderwijs kunt oefenen. De developers hebben er alles aangedaan om je welkom te laten voelen. En nou, dat is bijzonder goed gelukt.
Het enige spel waar ik niks aan vind is Mens Erger Je niet. Naast de vele opties en regels die 51 Worldwide Games biedt, kan Mens Erger Je Niet de andere spellen niet bijbenen. Het is geen bordspelprobleem gezien Sterhalma, Schaken en Shogi meer dan prima werken in deze setup. De meeste games laten je regels aanpassen, kleine aanpassingen doorvoeren of soms zelfs het design aanpassen. Mens Erger Je Niet is en blijft een vrij trage bedoeling. In dezelfde afweging vind ik Darts ook niet zo denderend, al is dat vrij persoonlijk. Hoewel anderen in mijn familie ervan genieten, blijf ik de besturing niet fijn vinden.
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!